Door Aaron Wilson

Colossensen 3:16 zegt: “Laat het woord van Christus rijkelijk onder u wonen.” Maar soms, in ons enthousiasme om bijbelse verhalen op te roepen, houden we ons bezig met details die eigenlijk niet door de tekst worden ondersteund.

Hier volgen zeven dingen die christenen zich vaak onjuist over de Bijbel herinneren.

Het begon te regenen zodra God de dieren aan boord van Noachs ark bracht.

Volgens een populair kinderliedje begon de zondvloed direct nadat de dieren in de ark waren gegaan. Deze veronderstelde tijdlijn wordt vaak herhaald in bijbellessen over de zondvloed. Maar deze opvatting wordt betwist door Mozes’ geschrift in Genesis 7:9-10:

“Van elk, mannelijk en vrouwelijk, kwamen er twee bij Noach en gingen de ark binnen, zoals God hem had bevolen. Zeven dagen later kwam het vloedwater op de aarde.”

Noach wachtte dus een week vanaf het moment dat de dieren in de ark gingen tot het moment dat de eerste regens vielen.

Tijdens deze periode werd hij waarschijnlijk verleid door twijfel, frustratie en prikkelbaarheid. Misschien moest hij vechten tegen zijn trots toen hij verlangde naar de opening van de hemel om zijn naam te wreken op de spottende beschuldigingen van zijn buren.

De Schrift onthult niet waarom God Noach liet wachten op een regenloze week. We weten echter dat God wordt geëerd door geloof en zelfbeheersing in perioden van wachten. Het is een les die we vaak over het hoofd zien in onze haast om bij de meer dramatische elementen van het zondvloedverhaal te komen.

De Exodus begon overdag.

Films als Cecil B. DeMille’s The Ten Commandments en The Prince of Egypt laten de Israëlieten zien die Egypte bij dageraad verlaten. Hoewel de massale gebeurtenis waarschijnlijk ook overdag plaatsvond, lijkt het bijbelse verslag erop te wijzen dat de eerste reis ’s nachts plaatsvond (zie Exodus 12:30-34; 41-42; Deuteronomium 16:6).

Deze tijdlijn benadrukt de dringende noodzaak van de Egyptenaren om zich te ontdoen van de Hebreeërs onmiddellijk na de laatste plaag die hun eerstgeboren mannen wegnam – een scenario dat generaties lang in herinnering is gebleven door middel van een Pesach-dieet dat bestaat uit ongezuurd brood dat in grote haast wordt gegeten.

Maria Magdalena was A) de vrouw die Jezus’ voeten zalfde met duur parfum, en B) een voormalige prostituee.

Maria Magdalena wordt vaak verondersteld de vrouw uit Lucas 7:36-50 te zijn die Jezus’ voeten zalft met parfum en het opveegt met haar haren. Dit idee wordt vaak herhaald in preken en zelfs in populaire liedjes zoals “Alabaster Box.”

De vrouw in deze passage wordt echter niet bij naam genoemd, wat aangeeft dat het waarschijnlijk niet Maria Magdalena was, omdat Lucas haar in een andere passage van zijn Evangelie bij naam noemt (Lucas 8:2). Gegeven het feit dat Lucas zo’n nauwgezet geschiedschrijver was, zou het hem niet hebben gepast dit centrale personage in een verhaal ongenoemd te laten als hij wist dat zij Maria was.

Een andere veronderstelde karakterisering van Maria Magdalena is dat zij een voormalig prostituee was. Hoewel dit waar zou kunnen zijn, wordt dit in de Bijbel nooit beweerd.

In Lucas 8:2 leren we dat Maria Magdalena van zeven demonen was bevrijd. Maar noch Lucas, noch enige andere bijbelse auteur beschrijft haar ooit als een voormalige prostituee. Dit is een aanname die voortkomt uit een extrapolatie van de tekst.

Er zal geen zon en maan meer zijn op de nieuwe aarde.

Sommige christenen geloven dat er geen zon en maan meer zal zijn op de toekomstige aarde. Dit vaak herhaalde gezegde is ontleend aan Jesaja 60:19 en Openbaring 21:23; 22:5.

Bij nadere lezing van deze passages blijkt echter niet dat de zon en de maan zullen verdwijnen, maar eerder dat hun licht niet langer nodig zal zijn.

Het punt is niet noodzakelijkerwijs dat God hemellichamen zal verwijderen van het uitkijkpunt van de Nieuwe Aarde, maar dat de uitstraling van Christus’ heerlijkheid hen zal overschaduwen – waardoor hun licht overbodig wordt.

Merk op dat de bovenstaande passage uit Jesaja ook verwijst naar Sion, een term voor Jeruzalem (Jesaja 60:14), terwijl de passage uit Openbaring specifiek is voor “de stad” (het Nieuwe Jeruzalem). Dit zou erop kunnen wijzen dat de verlichting van Christus’ heerlijkheid weliswaar uit het Nieuwe Jeruzalem zal komen, maar niet de hele aarde zal verlichten op een manier die de zon en de maan volledig overbodig zal maken.

David was de meest rechtvaardige oudtestamentische koning.

Als een “man naar Gods eigen hart” wordt David vaak herinnerd als de oudtestamentische koning die het meest een rechtvaardig karakter vertoonde. Natuurlijk zijn er ook enkele opvallende uitzonderingen, waaronder David:

• Het plegen van overspel (2 Samuël 11:1-4)
• Het beramen van moord (2 Samuël 11:14-27)
• Het houden van een volkstelling die door de Heer verboden was (1 Kronieken 21:
• Het niet tuchtigen van zijn zoon (1 Koningen 1:6)

Deze zonden van David tonen de grote kloof aan tussen de gerechtigheid van de Heer en het karakter van een van de meest gewaardeerde aardse koningen. Maar was David werkelijk de meest rechtvaardige oudtestamentische vorst?

Misschien niet. In plaats daarvan wijst de Bijbel naar Hizkia en Josia – nakomelingen van David – als twee van de meest rechtvaardige oudtestamentische koningen (zie 2 Koningen 18:5-6; 23:24-25).

Het feit dat beide passages over twee verschillende koningen zeggen, “er was geen andere koning zoals hij, noch voor hem, noch na hem,” bewijst dat dit hyperbool is. Desalniettemin wordt er veel lof toegezwaaid aan deze twee Joodse heersers, waarmee David een zware concurrent wordt voor de titel van beste oudtestamentische koning.

Er was maar één boot op het water toen Jezus de storm tot bedaren bracht.

Zondagsschool flanellengrafieken en Bijbelverhalenboeken laten vaak zien dat er maar één boot op zee was toen Jezus de wind en de golven tot bedaren bracht. Maar in het vers dat onmiddellijk voorafgaat aan het verslag van de storm, schrijft Marcus:

“Zo verlieten zij de menigte en namen Hem mee, daar Hij in de boot was. En andere boten waren bij hem” (Marcus 4:36).

De evangelieschrijvers maken er een punt van om hun geloofwaardigheid te bewijzen door te benadrukken dat er ooggetuigen waren van veel van de gebeurtenissen die zij optekenen. Het feit dat Marcus vermeldt dat er meerdere boten op het water waren, toont aan dat er meer toeschouwers bij dit wonder waren dan alleen de 12 discipelen.

Maria reed op een ezel naar Bethlehem.

Iedereen die is opgegroeid met het lezen van dit Gouden Boekje, weet dat Maria naar Bethlehem reisde op de rug van een ezel. Maar het idee dat Maria op een ezel naar Bethlehem is gereden, wordt in feite meer gepropageerd door kerststallen dan door de Schrift.

In de Bijbel staat alleen dat Maria en Jozef “opgingen” naar Bethlehem (Lucas 2:4-5). Als arm jong echtpaar konden zij zich misschien niet de luxe van een diertransport veroorloven, waardoor de omstandigheden rond de geboorte van de Heiland nog nederiger werden.

Dit is eigenlijk maar één van de vele veronderstelde overtuigingen die mensen aan het kerstverhaal toevoegen. Kijk maar eens naar deze andere kerstlegenden:

• De herders waren verschoppelingen
• Wij drie oosterse koningen zijn
• Er was geen plaats in de herberg

God zit in de details

Je hebt waarschijnlijk wel eens horen zeggen: “De duivel zit in de details.” Maar volgens Jezus – die zei dat niet de kleinste letter uit Zijn Woord zal verdwijnen en die één enkele werkwoordsvorm uit het Oude Testament gebruikte om een belangrijk theologisch geschil uit Zijn tijd te beslechten – heeft God de Bijbel tot in de finesses met nauwgezette zorgvuldigheid geschreven.

Welke andere populair veronderstelde, maar mogelijk onjuiste Bijbelverhaal-elementen heb jij ontdekt terwijl je je een weg baande door de Schrift? Laat het ons weten in de commentaren.