Belangrijke feiten over het slapen van baby’s

Om een beter inzicht te krijgen in de hoe-om u en uw baby met plezier te laten inslapen en in slaap te blijven, zijn hier enkele belangrijke principes van het inslapen van baby’s die elke nieuwe ouder moet begrijpen.

Hoe u slaapt.

Na het aankleden voor het slapen gaan, helpen de meeste volwassenen zichzelf te ontspannen voor het slapen gaan door verschillende bedtijdrituelen uit te voeren. Bijvoorbeeld lezen, naar muziek luisteren of TV kijken. Als u in slaap valt, beginnen uw hogere hersencentra te rusten. Dit stelt u in staat om in de fase van diepe slaap te komen die “non-REM” (non-rapid-eye movement – NREM), of diepe slaap wordt genoemd. Je geest en lichaam zijn het rustigst tijdens deze fase van de slaap. Je lichaam is stil, je ademhaling is oppervlakkig en regelmatig en je spieren zijn los. Na ongeveer anderhalf uur in deze slaapfase beginnen je hersenen te “ontwaken” en te werken. Dit brengt u uit uw diepe slaap en in een lichte slaap, de zogenaamde snelle oogbeweging of “REM”-slaap.

Tijdens de “REM-slaap” bewegen je ogen daadwerkelijk onder je oogleden terwijl je hersenen oefenen. U droomt en beweegt, draait u om en kunt zelfs de dekens verschuiven zonder volledig wakker te worden. In deze slaapfase kunt u volledig ontwaken om naar het toilet te gaan, dan naar bed terugkeren en weer in een diepe slaap vallen. Deze afwisselende cycli van lichte en diepe slaap gaan om de paar uur door gedurende de nacht. Een doorsnee volwassene brengt gemiddeld zes uur door in een rustige slaap en twee uur in een actieve slaap. U slaapt dus niet de hele nacht diep, ook al hebt u het gevoel van wel.

Hoe uw baby slaapt.

U wiegt, wandelt of geeft uw baby borstvoeding en haar oogleden vallen neer als ze in uw armen begint in te dommelen. Haar ogen sluiten zich volledig, maar haar oogleden blijven fladderen en haar ademhaling is nog steeds onregelmatig. Haar handjes en ledematen zijn gebogen, ze kan schrikken, trillen en vluchtige glimlachjes vertonen, die “slaapgrijnsjes” worden genoemd. Ze kan zelfs doorgaan met een fladderend zuigen. Net als u zich bukt om uw “slapende” baby in haar wiegje te leggen zodat u rustig weg kunt kruipen, wordt ze wakker en huilt. Dat komt omdat ze nog niet volledig sliep. Ze was nog in de staat van lichte slaap toen je haar neerlegde.

Probeer nu je beproefde bedtijdritueel opnieuw, maar ga langer door met dit ritueel (ongeveer twintig minuten langer). U zult merken dat baby’s grimassen en stuiptrekkingen stoppen; haar ademhaling wordt regelmatiger en oppervlakkiger, haar spieren ontspannen zich volledig. Haar gevuiste handjes ontvouwen zich en haar armen en ledematen bungelen gewichtloos. Martha en ik noemen dit “slappe-ledematen” teken van diepe slaap. De baby is nu in een diepere slaap. Je legt haar neer en gaat stiekem weg, terwijl je opgelucht ademhaalt dat je baby eindelijk lekker ligt te slapen.

LES #1:

Baby’s moeten in slaap worden gebracht, niet alleen in slaap worden gebracht. Sommige baby’s kunnen slaperig worden neergelegd, maar zijn nog wakker en driftig. Anderen hebben ouderlijke hulp nodig door ze in slaap te wiegen of te verplegen. Volwassenen kunnen direct in een diepe slaap vallen, maar baby’s niet. In de eerste maanden gaan zuigelingen in slaap door een eerste periode van lichte slaap. Na twintig minuten of langer komen ze geleidelijk in een diepe slaap, waaruit ze niet zo gemakkelijk gewekt kunnen worden.

Als je je baby haastig naar bed brengt terwijl ze nog in de eerste lichte slaapperiode zit, zal ze meestal wakker worden. Veel ouders zeggen me: “Mijn baby moet eerst volledig slapen voor ik haar kan neerleggen”. In latere maanden kunnen sommige baby’s sneller in een diepe slaap komen. Leer de slaapfasen van uw baby te herkennen.

Baby’s hebben kortere slaapcycli dan u.

Sta liefdevol naast uw slapende baby en kijk hoe hij slaapt. Ongeveer een uur nadat hij in slaap is gevallen, begint hij te kronkelen, schommelt een beetje, zijn oogleden fladderen, zijn gezichtsspieren trekken een grimas, hij ademt onregelmatig en zijn spieren spannen zich aan. Hij komt weer in de fase van de lichte slaap. De periode van overgang van diepe naar lichte slaap is een kwetsbare periode. Veel baby’s worden wakker bij een onaangename of ongemakkelijke prikkel, zoals honger. Als de baby niet wakker wordt, zal hij in de volgende tien minuten door deze lichte slaapperiode gaan. Daarna daalt hij weer af naar een diepe slaap.

De slaapcyclus van een volwassene (van lichte naar diepe slaap, en dan weer terug naar lichte slaap) duurt gemiddeld 90 minuten. De slaapcycli van baby’s zijn korter en duren 50 tot 60 minuten. Zuigelingen ervaren een kwetsbare periode voor ’s nachts wakker worden rond elk uur of zelfs minder. Als uw baby in deze lichte slaap komt, leg dan een geruststellende hand op de rug van uw baby, of zing een rustgevend slaapliedje. Als uw baby in uw bed ligt, blijf dan naast hem liggen. U kunt hem helpen deze lichte slaapperiode door te komen zonder hem wakker te maken.

Baby’s slapen niet zo diep als jij.

Niet alleen doen baby’s er langer over om in slaap te vallen en zijn ze vaker kwetsbaar voor nachtelijk wakker worden; ze hebben ook twee keer zoveel actieve, of lichtere, slaap als volwassenen. Op het eerste gezicht lijkt dit niet eerlijk voor ouders die moe zijn van de langdurige zorg voor hun baby. Toch, als je het ontwikkelingsprincipe in overweging neemt dat baby’s slapen zoals ze doen – of niet doen – voor een belangrijke reden, kan het makkelijker voor je zijn om de nachtelijke behoeften van je baby te begrijpen en een nachtelijke opvoedingsstijl te ontwikkelen die het natuurlijke slaapritme van baby’s helpt in plaats van schaadt. Hier ben ik het oneens met moderne slaaptrainers die allerlei gadgets en technieken adviseren om baby’s ’s nachts dieper te laten slapen – tegen een prijs, en misschien met een risico.

Nachtwaken heeft overlevingsvoordelen.

In de eerste maanden zijn de behoeften van baby’s het hoogst, maar hun vermogen om hun behoeften te communiceren is het laagst. Stel dat een baby het grootste deel van de nacht diep slaapt. Sommige basisbehoeften zouden onvervuld blijven. Kleine baby’s hebben kleine buikjes, en moedermelk wordt zeer snel verteerd. Als de hongerprikkel van een baby haar niet gemakkelijk zou kunnen wekken, zou dit niet goed zijn voor de overlevingskansen van de baby. Als de neus van de baby verstopt zat en ze niet kon ademen, of als ze het koud had en behoefte had aan warmte, en haar slaaptoestand was zo diep dat ze haar behoeften niet kon communiceren, zou haar overleving in gevaar komen.

Eén ding hebben we in onze jaren in de kindergeneeskunde geleerd: baby’s doen wat ze doen omdat ze zo zijn ontworpen. In het geval van de slaap van baby’s, suggereert onderzoek dat actieve slaap baby’s beschermt. Stel dat je baby slaapt als een volwassene, dus overwegend diep slaapt. Klinkt geweldig! Voor u misschien, maar niet voor uw baby. Stel dat baby behoefte had aan warmte, voedsel of zelfs onbelemmerde lucht, maar omdat hij zo diep sliep kon hij niet wakker worden om deze behoeften te herkennen en ernaar te handelen. Het welzijn van de baby zou bedreigd kunnen worden. Het lijkt erop dat baby’s bedraad zijn met slaapgewoonten die hen in staat stellen wakker te worden in reactie op omstandigheden die hun welzijn bedreigen. Wij geloven, en onderzoek ondersteunt, dat frequente stadia van actieve (REM) slaap het beste fysiologische belang van baby’s dienen tijdens de eerste maanden wanneer hun welzijn het meest wordt bedreigd.

Slaap in de nacht heeft voordelen voor de ontwikkeling.

Slaaponderzoekers geloven dat het slaappatroon van zuigelingen een “slimmere” manier van slapen is dan het typische slapen van volwassenen. Zij denken dat lichte slaap de ontwikkeling van de hersenen helpt omdat de hersenen niet rusten tijdens de REM-slaap. In feite verdubbelt de bloedstroom naar de hersenen bijna tijdens de REM-slaap. (Deze verhoogde bloedstroom is vooral duidelijk in het gebied van de hersenen dat automatisch de ademhaling controleert). Tijdens de REM-slaap verhoogt het lichaam de productie van bepaalde zenuwproteïnen, de bouwstenen van de hersenen. Er wordt ook verondersteld dat leren plaatsvindt tijdens de actieve fase van de slaap. De hersenen kunnen deze tijd gebruiken om de informatie te verwerken die ze tijdens het wakker zijn hebben verworven, waarbij ze opslaan wat nuttig is voor het individu, en weggooien wat niet nuttig is.

Sommige slaaponderzoekers geloven dat de REM-slaap werkt om de zich ontwikkelende hersenen zelf te stimuleren, waarbij ze gunstige beelden leveren die de mentale ontwikkeling bevorderen. Tijdens de lichte slaap blijven de hogere hersencentra werken, maar tijdens de diepe slaap worden deze hogere hersencentra uitgeschakeld en functioneert de baby op haar lagere hersencentra. Het is mogelijk dat tijdens deze fase van snelle groei van de hersenen (de hersenen van baby’s groeien in de eerste twee jaar tot bijna zeventig procent van het volwassen volume) de hersenen tijdens de slaap moeten blijven functioneren om zich te kunnen ontwikkelen. Het is interessant om op te merken dat premature baby’s nog meer van hun slaaptijd (ongeveer 90 procent) in de REM-slaap doorbrengen, misschien om hun hersengroei te versnellen.

Zo zie je maar dat de periode van het leven waarin mensen het meest slapen en de hersenen zich het snelst ontwikkelen, ook de tijd is waarin ze de meest actieve slaap hebben. Toen ik op een dag de theorie uitlegde dat lichte slaap de hersenen van baby’s helpt ontwikkelen, grinnikte een vermoeide moeder van een wakkere zuigeling en zei: “Als dat waar is, wordt mijn baby heel slim.”

Als ze groeien, bereiken baby’s slaaprijpheid.

“Oké,” zeg je, “ik begrijp deze ontwikkelingsopzet, maar wanneer slaapt mijn baby de hele nacht door?” De leeftijd waarop baby’s in slaap vallen – wat betekent dat ze gemakkelijk in slaap vallen en in slaap blijven – varieert sterk van baby tot baby. Sommige baby’s komen gemakkelijk in slaap, maar ze blijven niet in slaap. Anderen gaan moeizaam in slaap, maar blijven wel slapen. Weer andere vermoeiende baby’s willen niet slapen en blijven ook niet slapen.

In de eerste drie maanden slapen kleine baby’s zelden langer dan vier uur zonder dat ze gevoed moeten worden. Kleine baby’s hebben kleine buikjes. Toch slapen ze meestal in totaal 14-18 uur per dag. Van drie tot zes maanden beginnen de meeste baby’s tot rust te komen. Overdag zijn ze langer wakker en ’s nachts slapen ze soms vijf uur. Tussen drie en zes maanden kun je één of twee keer ’s nachts wakker worden. U zult ook zien dat de periode van diepe slaap langer wordt. De kwetsbare periodes om ’s nachts wakker te worden, nemen af en baby’s zijn sneller in staat om in diepe slaap te komen. Dit wordt slaaprijping genoemd.

Baby’s worden nog steeds wakker.

Wanneer baby’s uitrijpen tot deze volwassen-achtige slaappatronen verschilt per baby. Maar ook al zijn baby’s in de laatste helft van het eerste jaar volgroeid, toch worden veel baby’s nog steeds wakker. De reden? Pijnprikkels, zoals verkoudheid en doorkomende tandjes, komen steeds vaker voor. Belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling, zoals zitten, kruipen en lopen, zetten baby’s ertoe aan hun nieuwe ontwikkelingsvaardigheden in hun slaap te “oefenen”. En tussen één en twee jaar, wanneer baby door de eerder genoemde prikkels heen begint te slapen, ontstaan andere oorzaken van nachtelijk wakker worden, zoals verlatingsangst en nachtmerries.

Ook al begrijp je waarom baby’s ’s nachts wakker worden, je beseft dat het nog steeds belangrijk is voor ouders en baby’s om een goede nachtrust te hebben. Anders zullen de baby, de ouders en hun relatie niet gedijen.

Voor meer informatie over het slapen van baby’s, lees “The Baby Sleep Book”

Dr. Sears, of Dr. Bill zoals zijn “patiëntjes” hem noemen, geeft al meer dan 40 jaar advies aan drukke ouders over hoe ze gezondere gezinnen kunnen opvoeden. Hij genoot zijn medische opleiding aan het Children’s Hospital van de Harvard Medical School in Boston en aan The Hospital for Sick Children in Toronto, het grootste kinderziekenhuis ter wereld, waar hij afdelingshoofd van de intensivecareafdeling voor pasgeborenen was voordat hij hoofd kindergeneeskunde werd in het Toronto Western Hospital, een academisch ziekenhuis van de Universiteit van Toronto. Hij was hoogleraar kindergeneeskunde aan de Universiteit van Toronto, University of South Carolina, University of Southern California School of Medicine, en University of California: Irvine. Als vader van 8 kinderen coachte hij 20 jaar lang Little League-sporten, en samen met zijn vrouw Martha schreef hij meer dan 40 bestsellers en talloze artikelen over voeding, ouderschap en gezond ouder worden. Hij treedt op als gezondheidsadviseur voor tijdschriften, TV, radio en andere media, en zijn AskDrSears.com website is een van de populairste gezondheids- en opvoedingssites. Dr. Sears was te zien in meer dan 100 televisieprogramma’s, waaronder 20/20, Good Morning America, Oprah, Today, The View, en Dr. Phil, en stond in mei 2012 op de cover van TIME Magazine. Hij staat bekend om zijn op wetenschap gebaseerde, eenvoudige en leuke benadering van de gezondheid van het gezin.