De katholieke kerk erkent het bestaan van slechts drie aartsengelen, ofwel de drie die in de Schrift worden genoemd: Michaël (“Wie is als God?”), Gabriël (“Gods Kracht”) en Rafaël (“Gods Dokter”).
Deze verduidelijking is nodig, want men zou kunnen tegenwerpen dat in de teksten uit het verleden nog andere aartsengelen zijn genoemd, evenveel als het aantal sekten in het Boek van Henoch: Uriel, Raphael, Raguel, Michael, Sariel, Phanuel en Gabriel. Het systeem van zeven aartsengelen is in feite een oude traditie van Judese oorsprong.
De Katholieke Kerk achtte het echter noodzakelijk een einde te maken aan dergelijke willekeurige en fantasievolle interpretaties van teksten die niet tot de canonieke Heilige Schrift behoren. In feite herinneren wij U eraan dat alle individuele tradities moeten worden onderzocht en geverifieerd in overeenstemming met wat staat in de Heilige Canonieke Schrift, die de enige ware openbaring is.
Daarom werd, met betrekking tot de aartsengelen, in de Middeleeuwen vastgesteld dat de verering en verering van elk van de andere aartsengelen die door de Bijbel worden genoemd, behalve Michele, Gabriele en Raphael, verboden was. Zelfs in het verleden, in de vroege Kerk, werden grote inspanningen gedaan om te voorkomen dat de engelencultus, die beïnvloed was door heterodoxe praktijken en de heidense tradities van goddelijke boodschappers, zou leiden tot een vorm van afgoderij.
In 1992 werd in het decreet Litteris Diei verklaard dat “het verboden is begrippen over engelen en aartsengelen, hun persoonlijke namen en hun bijzondere functies te onderwijzen en te gebruiken, buiten wat rechtstreeks in de Heilige Schrift is weergegeven; bijgevolg zijn elke vorm van wijding aan de engelen en alle andere praktijken dan de officiële gebruiken van verering verboden.”
Dusdanig, wie en wat zijn de Aartsengelen?
Het bestaan van engelen is een waarheid van het geloof. Hun aanwezigheid in de Bijbel is hiervan een onweerlegbaar getuigenis. Het zijn onstoffelijke wezens, geestelijk, volmaakt, door God geschapen in het begin der tijden, met het doel zijn dienaren en boodschappers te zijn. Zij hebben altijd en eeuwig het aangezicht van God aanschouwd, staan klaar om zich naar zijn ieder bevel te haasten, als aandachtige toehoorders en uitvoerders van zijn Woord.
Zij zijn dus geesten, die voor Hem en in Hem bestaan, die echter ook dicht bij de mensen staan, door de trouw tussen de wil van de Allerhoogste en zijn schepselen.
Engelachtigen leven dus in de aanschouwing van God en treden op als zijn boodschappers.
En de Aartsengelen?
Sinds de oudheid heeft men er rekening mee gehouden, dat de engelenheren georganiseerd zijn in een soort Hemelse Hof, waarin de engelen verschillende rangen en genaden hebben. De drie Aartsengelen bezetten de hoogste domeinen van deze engelenhiërarchie. Ook zij hebben taken die vergelijkbaar zijn met die van de gewone engelen, maar hun taken zijn nog hoger en belangrijker. Zij hebben tot taak God te beschouwen, dag en nacht, Hem onophoudelijk te verheerlijken door Zijn mysterie te bewaren en te beschermen. Hun eigen namen suggereren hun rol en hun aard: allen eindigen op “El”, dat “God” betekent.
De Heilige Schrift kent dus aan elke Aartsengel een bijzondere opdracht toe.
Michael is de strijder die strijdt tegen Satan en zijn afgezanten (Joh 9, Ap 12, 7, vgl. Zek 13: 1-2), de verdediger van hen die God liefhebben (Dn 10, 13.21), de beschermer van het volk van God (Dn 12, 1).
Gabriël is een van de geesten die het dichtst bij God staan, voor zijn hemelse troon (Lc 1, 19), degene die aan Daniël de geheimen van Gods plan openbaarde (Dn 8, 16; 9, 21-22), aan Zacharias de geboorte van Johannes de Doper aankondigde (Lc 1, 11-20) en aan Maria die van Jezus (Lc 1, 26-38).
Rafaël staat voor de troon van God (Tb 12, 15, zie Openb. 8: 2), begeleidt en beschermt Tobias op zijn hachelijke reis en geneest zijn vader van blindheid en zijn toekomstige bruid van de invloed van het kwaad.
In het algemeen is dus de taak van de drie Aartsengelen, naast het aanschouwen van God, het op verschillende manieren mededelen van Zijn Wil aan de mens, het zijn van een inspiratie voor de mens en de katalysatoren van goddelijke genade voor hen.
Sint Michael
De Heilige Michaël komt voor in de Heilige Schriften, met name in het boek Daniël, in de brieven van de apostel H.Judas Thaddeus en in de Apocalyps.
Zijn naam is afgeleid van het Hebreeuwse Mi-ka-El wat betekent “wie is als God?”
Populaire iconografie stelt hem voor als een krijger in harnas die een zwaard hanteert, of van plan om een draak, die de Duivel symboliseert, met een speer te verslaan. In feite is dit de rol die Michaël speelt, die van de strijder die strijdt tegen rebellerende engelen die geleid worden door Lucifer. Het was Michaël die de hemelse legerscharen aanvoerde in de oorlog die leidde tot de verdrijving van de rebellerende engelen uit het Paradijs, en sindsdien is hij blijven opstaan als Gods verdediger tegen het Kwaad en zijn misleidingen. Het toneel van deze nieuwe strijd is niet langer de hemel, die voor Satan verboden is, maar de zielen van ons mensen, die voortdurend het doelwit zijn van de vleierijen van het Kwaad, en die op elk moment worden aangezet om tegen God in opstand te komen. De duivel tracht de mensen ervan te overtuigen dat God een tiran is, die hun vrijheid en hun eigen volledige verwezenlijking in de schepping beperkt. De aartsengel Michaël is vanuit de hemel gezonden om de mensen te beschermen en hen te leiden, om hen te leren goed van kwaad te onderscheiden en waarheid van leugen.
In de Apocalyps, waar hij zich aan Johannes openbaart, wordt hij beschreven als een majestueus wezen, belast met de taak de zielen te onderzoeken die voor het Laatste Oordeel bestemd zijn.
De Rechter der zielen dus, en beschermer, verdediger van de Kerk, en van het volk Gods.
Het is geen toeval dat Castel S. Angelo, het fort waar de Paus zijn toevlucht zoekt in geval van gevaar, wordt bewaakt door zijn standbeeld, en reizigers en pelgrims roepen zijn naam aan en zijn bescherming tegen de gevaren van de reis.
Sommige studies hebben getracht in Aartsengel Michaël de invloed te zien van oude mythen die verbonden zijn met de legendarische figuur van een god-held die monsters doodt, zoals de Babylonische god Marduk, of van heidense goden die waren aangesteld om op te treden als bemiddelaars tussen hemel en aarde, zoals de Griekse god Hermes. Het aan de aartsengel gewijde feest valt op deze dag, op 29 september, als een erfenis van de viering van de Herfst Equinox, een gewijd feest in Mithras, van een godheid die door de Perzen en daarna de Romeinen met de Zon verbonden werd.
Zijn cultus, binnen de Katholieke Kerk, begon in het Oosten, maar verspreidde zich snel over Europa, vooral na zijn verschijning op de Gargano, in Puglia, toen de Aartsengel verscheen in San Lorenzo Maiorano in een grot die eeuwen later een bedevaartplaats werd voor pausen, vorsten en toekomstige heiligen. In de buurt van de grot verrees het heiligdom van de basiliek, dat tot op de dag van vandaag een van de belangrijkste en prachtigste plaatsen van verering is onder de plaatsen die gewijd zijn aan de aartsengel Michaël.
In 2013 wijdde paus Franciscus Vaticaanstad aan St. Jozef en de aartsengel Michaël, waarmee zijn rol als verdediger van het geloof en van de Kerk opnieuw werd erkend.
De aartsengel Michaël, de ‘hemelse strijder’, is de beschermer van de zwaardvechters en de meesters van de wapens. Door zijn bekwaamheid als rechter over de zielen is hij ook de beschermheilige van alle beroepen waarbij beoordelingen worden gebruikt, zoals handelaars, apothekers, banketbakkers. Hij is ook patroonheilige van de politie.
St. Gabriel
Ook de aartsengel Gabriël, heeft net als Michaël en Rafaël een feestdag, die wordt gevierd op 29 september.
Zijn naam stamt uit het Hebreeuws en betekent “Kracht van God” of “God is Machtig”.
In de bijbelse traditie werd hij beschouwd als een van de engelen die het dichtst bij de troon van God stond, zozeer zelfs dat hij “de linkerhand van God” werd genoemd.
In de Bijbel wordt hij ook voorgesteld als een engel des doods, terwijl hij voor de moslims een van de voornaamste boodschappers van God is en de engel die de Koran aan Mohammed openbaarde.
In de christelijke traditie wordt Gabriël in het bijzonder herinnerd als boodschapper.
Hij openbaarde de toekomstige geboorte van Johannes de Doper aan Zacharia, hij verscheen in een droom aan Jozef om hem te doen ophouden Maria te verstoten, omdat haar zwangerschap het werk was van de Heilige Geest, en natuurlijk omdat zij de draagster was van een wonderbaarlijke conceptie en van de geboorte van Jezus. In dit geval, meer dan in enig ander geval, wijdde hij zichzelf in als de boodschapper van God. Het was Gabriël die aan Maria verscheen en haar vertelde dat God haar had uitverkoren als moeder voor Zijn enige Zoon. Geen oplegging, geen verplichting. Alleen een verzoek, gericht door een van de machtigste engelen aan een eenvoudig en nederig meisje. De rol van Gabriël was daarom cruciaal. Hij brengt Gods boodschap tot ons, maakt die begrijpelijk voor ons, helpt ons te luisteren met een zuiver hart en de wil van de Almachtige te aanvaarden.
Sommige interpretaties hebben hem willen zien als de engel die zal blazen op de hoorn die de Dag des Oordeels aankondigt, volgens de Apocalyps van Johannes.
Gabriël wordt beschouwd als de beschermer van hen die in de communicatie werken, postbodes, ambassadeurs, journalisten en koeriers.
De christelijke iconografie beeldt hem af als een jonge gevleugelde cherub, die vaak een lelie in zijn handen draagt, als symbool van de Aankondiging aan Maria.
St. Raphael
Rafaël is de aartsengel wiens missie het is genezing te brengen. Zijn naam komt uit het Hebreeuws en betekent “God’s arts”.
In de Bijbel is hij een van de engelen die het dichtst bij de troon van God staan en die door Tobias werd uitgekozen om hem te begeleiden op zijn reis om de betalingen te innen die zijn vader had achtergelaten. Tijdens de reis vond Rafaël, in menselijke gedaante, een geschikte bruid voor Tobias en herstelde het gezichtsvermogen van de vader van de jongen.
Rafaël werd beschouwd als de beschermheer van de echtelijke liefde, van jonge mensen, verloofde paren, echtgenoten, apothekers, opvoeders, reizigers en vluchtelingen. Hoewel hij niet in de Koran wordt genoemd, is hij voor moslims de engel die op de hoorn moet blazen om het begin van de Dag des Oordeels aan te kondigen (volgens andere overleveringen was dit de taak van Gabriël).
Dikwijls afgebeeld met een kruik met medicijnen en vissen, is hij de beschermheer van apothekers, reizigers en vluchtelingen.
Zijn rol als genezer, als “Gods Dokter” moet altijd worden geïnterpreteerd als de wil om de ziel te genezen, haar van haar lijden te verlossen en haar zo goed mogelijk in staat te stellen God te ontvangen. Door het gezichtsvermogen van de vader van Tobias te herstellen, opende Rafaël diens ogen voor de Waarheid van de Almachtige, net zoals hij, door de demonen te verdrijven die het meisje vervolgden dat aan hem beloofd was, hun huwelijk en hun liefde mogelijk maakte. Daarom wordt hij ook beschouwd als beschermer van verloofde paren en van de echtelijke liefde. In beide gevallen gaat het dus om symbolische en betekenisvolle genezingen. De kracht van de Aartsengel Rafaël geneest blindheid, zoals het geloof en de liefde die priesters ons tonen en ons dagelijks meedelen onze ogen openen voor God. Evenzo verdrijft de goddelijke interventie, door zijn afgezant, de wolken tussen man en vrouw, maakt hen rein en geschikt voor vereniging, in naam van een liefde gezegend door God en door de Kerk.
Door de heilige Rafaël daalt de helende en zuiverende kracht van Gods liefde op ons neer, waardoor wij waardiger worden, en dichter bij God.