• Vergroot tekstformaatVergroot tekstformaatRegulier tekstformaat

Wat is ADHD?

ADHD staat voor attention deficit hyperactivity disorder (aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit). Het is een medische aandoening. De hersenontwikkeling en -activiteit van mensen met ADHD vertoont enkele verschillen die van invloed zijn op de aandacht, het vermogen om stil te zitten en de zelfbeheersing. ADHD kan invloed hebben op een kind op school, thuis, en met vrienden.

Wat zijn de symptomen van ADHD?

Op een gegeven moment hebben alle kinderen moeite met opletten, luisteren en aanwijzingen opvolgen, stilzitten, of op hun beurt wachten. Maar bij kinderen met ADHD zijn de moeilijkheden groter en komen ze vaker voor.

Kinderen met ADHD kunnen symptomen hebben in een, twee of drie van de volgende categorieën:

• Onoplettendheid. Kinderen met onoplettendheid (snel afgeleid) hebben moeite hun aandacht te richten, zich te concentreren en geconcentreerd te blijven op een taak. Zij luisteren soms niet goed naar instructies, missen belangrijke details en maken niet af waaraan zij zijn begonnen. Ze kunnen dagdromen of tijd verspillen. Zij kunnen afleidbaar of vergeetachtig lijken en zich niet herinneren waar zij dingen hebben achtergelaten. Hyperactieve kinderen zijn rusteloos, zenuwachtig, en snel verveeld. Zij kunnen moeite hebben met stilzitten of stil blijven wanneer dat nodig is. Zij kunnen dingen haastig doen en onzorgvuldige fouten maken. Ze kunnen klimmen, springen of gewelddadig spelen wanneer ze dat niet mogen. Zij kunnen onopzettelijk handelen op een manier die anderen boos maakt.
• Impulsief. Impulsieve kinderen handelen te snel voor ze nadenken. Zij vallen vaak in de rede, kunnen anderen duwen of vastgrijpen, en hebben moeite met wachten. Zij kunnen dingen doen zonder toestemming te vragen, dingen meenemen die niet van hen zijn, of op riskante manieren handelen. Ze kunnen emotionele reacties hebben die te intens lijken voor de situatie.

Soms merken ouders en leraren symptomen van ADHD op wanneer een kind nog heel jong is. Maar het is normaal dat jonge kinderen afleidbaar, rusteloos, ongeduldig of impulsief zijn; deze kenmerken wijzen er niet altijd op dat een kind ADHD heeft.

Aandacht, activiteit en zelfbeheersing ontwikkelen zich geleidelijk naarmate kinderen ouder worden. Kinderen leren deze vaardigheden met de hulp van ouders en leerkrachten. Maar sommige kinderen verbeteren niet veel op het gebied van opletten, kalmeren, luisteren, of wachten. Wanneer deze trekjes aanhouden en problemen beginnen te veroorzaken op school, thuis of met vrienden, kan er sprake zijn van ADHD.

Hoe wordt ADHD vastgesteld?

Als u denkt dat uw kind ADHD heeft, maak dan een afspraak met de huisarts van uw kind. Hij of zij zal uw kind een evaluatie geven, met inbegrip van het gezichtsvermogen en het gehoor, om ervoor te zorgen dat de symptomen niet aan iets anders te wijten zijn. Indien nodig kan de arts uw kind doorverwijzen naar een psycholoog of psychiater.

Om de diagnose ADHD te stellen, beginnen artsen met het stellen van vragen over de gezondheid, het gedrag en de activiteit van het kind. Zij praten met ouders en kinderen over de dingen die zij hebben opgemerkt. De arts kan u vragen een checklist in te vullen over het gedrag van uw kind en kan u vragen ook een lijst aan de leerkracht te geven.

Na het verzamelen van deze informatie stellen artsen de diagnose ADHD als het volgende duidelijk wordt:

• De afleidbaarheid, hyperactiviteit of impulsiviteit van het kind gaan verder dan wat gebruikelijk is voor de leeftijd.
• De gedragingen zijn al aanwezig sinds het kind jong was.
• De afleidbaarheid, hyperactiviteit en impulsiviteit beïnvloeden het kind op school en thuis.
• Uit het medisch onderzoek blijkt dat deze moeilijkheden niet te wijten zijn aan een ander gezondheidsprobleem of leerstoornis.

Veel kinderen met ADHD hebben ook leerproblemen, oppositioneel en uitdagend gedrag, of problemen met angst of humeurigheid. Artsen behandelen deze vaak samen met ADHD.

Hoe wordt ADHD behandeld?

Behandeling voor ADHD omvat meestal het volgende:

• Medicatie. Dit activeert het vermogen van de hersenen om op te letten, te kalmeren en meer zelfcontrole te gebruiken.
• Gedragstherapie. Therapeuten kunnen kinderen helpen de sociale, emotionele en planningsvaardigheden te ontwikkelen die ze door ADHD nog niet hebben.
• Parentraining. Door training leren ouders betere manieren om te reageren op de gedragsproblemen die bij ADHD horen.
• Support op school. Leerkrachten kunnen kinderen met ADHD helpen het goed te doen en meer plezier in school te krijgen.

Een passende behandeling helpt ADHD te verbeteren. Ouders en leerkrachten kunnen jongere kinderen leren hun aandacht, gedrag en emoties beter te beheersen. Naarmate ze ouder worden, moeten kinderen leren hun aandacht en zelfbeheersing te verbeteren.

Wanneer ADHD onbehandeld blijft, hebben kinderen het moeilijk om ermee om te gaan. Dit kan leiden tot een laag gevoel van eigenwaarde, depressie, oppositioneel gedrag, falen op school, riskant gedrag of familieconflicten.



Wat ouders kunnen doen

Als uw kind de diagnose ADHD krijgt:

• Betrek uw kind erbij. Leer zoveel als je kunt over ADHD. Volg de behandeling die de gezondheidsdeskundige van uw kind aanbeveelt. Ga naar alle aanbevolen therapie afspraken.
• Geef hem of haar veilig medicatie. Als uw kind ADHD-medicijnen gebruikt, geef die dan altijd op de aanbevolen tijden en in de aanbevolen doses. Bewaar medicijnen op een veilige plaats.
• Werk samen met de school van uw kind. Vraag leerkrachten of uw kind een IEP moet hebben. Spreek vaak met de leraren af om te horen hoe het met uw kind gaat. Werk samen om je kind te helpen slagen.
• Verzorg een kind objectief en met liefde. Leer welke opvoedingsmethoden het beste zijn voor kinderen met ADHD, en welke ADHD juist kunnen verergeren. Praat open en bemoedigend over ADHD met uw kind. Focus op de sterke punten en positieve kwaliteiten van je kind.
• Zoek contact met anderen voor steun en kennis. Sluit je aan bij een ADHD-ondersteuningsorganisatie voor updates over behandelingen en andere informatie.

Wat veroorzaakt ADHD?

Het is onduidelijk wat de oorzaak is van de verschillen in de hersenen bij ADHD. Er is duidelijk bewijs dat ADHD bijna altijd erfelijk is. Veel kinderen met ADHD hebben een ouder of familielid met ADHD.

ADHD wordt niet veroorzaakt door te veel schermtijd, slechte opvoeding of overmatige suikerinname.

Het wordt niet veroorzaakt door een kind dat te veel tijd voor een scherm doorbrengt, slechte opvoeding of overmatige suikerinname.