Brow Bone Hypertrophy

Grote of prominente wenkbrauwbotten zijn een direct gevolg van de ontwikkeling van de onderliggende voorhoofdsholte-luchtholte. Het zijn dus niet alleen erg dikke botten en dit speelt een belangrijke rol bij de vraag welk type wenkbrauwbotverkleinende operatie het meest gunstig kan zijn. Kleine hoeveelheden wenkbrauwbotreductie kunnen worden uitgevoerd door middel van bramen, maar dit resulteert bij de meeste patiënten slechts in een reductie van enkele millimeters.

Significante wenkbrauwbotreductie bij mannen en bij transgender vrouwen vereist een osteoplastische botlaptechniek die via een incisie in de hoofdhuid wordt uitgevoerd. De voorste wand van de frontale sinus wordt verwijderd, opnieuw gevormd en vervolgens teruggeplaatst, waardoor een wenkbrauwbotterugslag ontstaat.

De wenkbrauwstaartcorrectie kan ook worden uitgevoerd als onderdeel van een algehele wenkbrauwcorrectie van bovenaf of alleen van onderaf met een incisie van het bovenste ooglid (transpalpebrale). Omdat er in het laterale wenkbrauwgebied geen luchtholte in de voorhoofdsholte is, is een reductie door middel van een boor zeer effectief en veilig.

Wenkbrauwbotvergroting

Het opbouwen van de wenkbrauwbotten kan worden gedaan met behulp van een verscheidenheid aan onlay-technieken en synthetische materialen. Het type materiaal bepaalt welke incisiebenadering wordt gebruikt en kan worden gedefinieerd als een volledig open (hoofdhuid- of coronale incisie), gedeeltelijk open (incisie midden voorhoofd) en een meer beperkte incisie endoscopische plaatsingsmethode.

Het gebruik van botcementmaterialen, zoals polymethylmethacrylaat (PMMA) en hydroxyapatiet (HA) cementen, vereist een langere incisie in de hoofdhuid om deze materialen goed te kunnen aanbrengen en vorm te geven. HA is het meest biocompatibele van de synthetische botcementmaterialen, maar de kosten ervan sluiten vaak uit dat het wordt gebruikt bij esthetische voorhoofdschirurgie.

Op basis van de 3D-CT-scan van de patiënt gemaakte wenkbrauwbotimplantaten maken beperktere incisieplaatsingen mogelijk in het midden van het voorhoofd of bij de haarlijn. (Endoscopisch)

De voorgevormde, computerontworpen vorm maakt een goede symmetrie en controle van de hoeveelheden wenkbrauwbotvergroting mogelijk.

Voorhoofdsvergroting

Het veranderen van de helling, convexiteit of hoek van het voorhoofd kan met twee basistechnieken worden gedaan: het aanbrengen van PMMA-botcement of het plaatsen van een op maat gemaakt voorhoofdsimplantaat. Voor beide zijn incisies in de hoofdhuid nodig, maar de lengte van de incisies verschilt.

PMMA is het botcement bij uitstek voor een voorhoofdsvergroting, gezien het volume van het benodigde materiaal. (Gewoonlijk 60 tot 90 gram) Om het goed vorm te geven is een bijna volledige coronale incisie nodig. Het is belangrijk dat het cementmateriaal tussen de anterieure temporale lijnen en van de temporale spier/fascia aan de zijkanten van het voorhoofd wordt gehouden.

Een op maat gemaakt voorhoofdsimplantaat biedt de mogelijkheid om de afmetingen van de voorhoofdsvergroting voor de operatie te bepalen en maakt een iets kleinere hoofdhuidincisie mogelijk om het implantaat te plaatsen. (Meestal beperkt tot tussen de tijdelijke lijnen)

Voorhoofdsverkleining/Recontouring

Voorhoofdsverkleining kan worden uitgevoerd om twee verschillende esthetische doelen te bereiken. Een botreductie kan worden uitgevoerd om een overdreven convexiteit van het voorhoofd te verminderen. Een haarlijn- of hoofdhuidcorrectie kan worden uitgevoerd om een lang verticaal voorhoofd als gevolg van een hoge haarlijn te verminderen door het verwijderen van voorhoofdshuid. Hoewel ze vaak afzonderlijk worden uitgevoerd, kunnen ze worden gecombineerd voor een complete hard- en zachtweefsel voorhoofdverkleining.

Een uitpuilend of te prominent voorhoofd (te veel convexiteit) kan tot op zekere hoogte worden gereduceerd. De omvang van de botreductie wordt beperkt door de dikte van het voorhoofdsbeen. Een preoperatieve CT-scan kan bepalen hoeveel reductie veilig kan worden bereikt. Bij de meeste patiënten kan deze botverkleining tussen de 5 en 7 mm bedragen, wat een grotere reductie kan opleveren dan dat getal alleen doet vermoeden.

Een verticaal lang voorhoofd is vaak een voorhoofd dat langer is dan een afstand van 6 tot 7 cm tussen de wenkbrauwen en de voorhoofdshaarlijn. Er is te veel voorhoofdshuid en er is sprake van een hoge of terugliggende haarlijn. Door middel van een haarlijn- of pretrichiale incisie wordt de hoofdhuid ondermijnd en losgemaakt aan de achterkant van het hoofd. Hierdoor kan het naar voren worden gebracht en overtollige voorhoofdshuid worden verwijderd, waardoor de verticale hoogte van het voorhoofd wordt verkort. In één fase kan de verticale voorhoofdshoogte met 1 à 2 cm in het midden worden verminderd. Grotere hoeveelheden verticale voorhoofdsvermindering kunnen worden uitgevoerd, maar dit vereist een eerste fase van hoofdhuidweefseluitzetting.

Voorhoofdshoornreductie

Een uniek type gelokaliseerde esthetische voorhoofdsafwijking is die welke bekend staat als voorhoofdshoorns. Vaak verschijnen ze als een paar verhoogde benige uitsteeksels in het bovenste voorhoofd, die kunnen uitsteken als een paar ‘hoorns’. De oorzaak is niet bekend, maar bij bepaalde belichting zijn ze vaak goed zichtbaar. Voorhoofdshoornverkleining wordt uitgevoerd door het bot weg te bramen, maar door de brede basis van de benige uitsteeksels kan dit het beste worden gedaan via een directe overliggende incisie of een langere pretrichiale incisie.

Voorhoofdsosteomen en Lipomen

Het osteoom van het voorhoofd is een goed herkend benig gezwel dat een duidelijke structuur heeft. Het heeft een smallere basis waar het aan de schedel vastzit en een bredere benige breedte daarboven. Door zijn smalle basis kan het meestal gemakkelijk met een osteotoom van zijn schedelaanhechting worden verwijderd. Lipomen van het voorhoofd bevinden zich boven het botoppervlak in het subcutane vlak boven de galea. Zij zijn goed ingekapseld, zodat een zuivere extractie uit de omliggende weefsels mogelijk is. Zowel voorhoofdsosteomen als lipomen kunnen worden verwijderd via een endoscopische benadering of een beperkte haarlijnincisie.