14 juni 2011 — Precious Reynolds uit Willow Creek, Californië, is een typische 8-jarige die pittig is en van sport houdt. Maar dit gewone meisje heeft een buitengewone claim: ze is pas de derde persoon in de VS die hondsdolheid heeft overleefd zonder het rabiësvaccin te krijgen dat normaal gesproken wordt gegeven aan iedereen die besmet raakt.

De grootmoeder van Precious, Shirley Roby, vertelde aan Good Morning America dat haar aandoening eerst mild was, maar daarna veel erger werd.

“Haar eerste symptoom was dat ze erge buikpijn had, en daarna was ze verlamd.”

Ze kon niet slikken en had pijn in haar nek en rug. Uiteindelijk kon ze niet eens meer opstaan.

Nadat ze naar het UC Davis Children’s Hospital was gevlogen, ontwikkelde Precious een hersenontsteking, of encefalitis, en uit tests bleek dat ze hondsdolheid had, die ze had opgelopen door een zwerfkat in de buurt van haar school die haar tijdens de pauze aan haar arm had gekrabd.

“De kat zag eruit als een gewone kat,” zei Precious.

Elke besmette kat krijgt een inenting tegen hondsdolheid, maar Precious kreeg die niet omdat niemand precies weet wanneer ze de ziekte heeft opgelopen. Volgens deskundigen zijn de injecties alleen effectief als ze zeer snel na de besmetting worden toegediend.

De Amerikaanse Dierenbescherming zegt dat er maar weinig gevallen bekend zijn van mensen die hondsdolheid hebben opgelopen door wilde katten. Bij eerdere sterfgevallen door hondsdolheid, en de twee andere gevallen waarin mensen overleefden, was de hondsdolheid afkomstig van vleermuizen.

“Het oplopen van hondsdolheid door een verwilderde kat is uiterst zeldzaam,” zei Jesse Oldham, ASPCA’s senior administratief directeur voor community outreach. “Het is ook zeldzaam om in contact te komen met hen, omdat wilde katten meestal proberen uit de buurt van mensen te blijven.” Maar hij zei dat wanneer een persoon in contact komt met wilde katten, er een kans is op schrammen en beten.

Dokters behandelden haar met een kuur genaamd het Milwaukee Protocol. Het omvat antivirale medicijnen en een medisch opgewekte coma om de hersenen te laten rusten. Het was dezelfde behandeling die in 2004 werd toegepast bij een 15-jarig meisje uit Wisconsin dat hondsdolheid had. Ondanks het succes in het verleden, verwachtten de artsen niet dat Precious de intensive care afdeling voor kinderen zou verlaten. Ze verliet die afdeling na twee weken en herstelt nu op een algemene kinderafdeling in het ziekenhuis.

Herstel van meisje ongelooflijk, zeggen deskundigen

Infectieziektespecialisten zeggen dat Precious’ geval ongelooflijk is, niet alleen omdat hondsdolheid zeer zeldzaam is in de VS en overleving ervan nog zeldzamer is. Ze zeggen dat haar overleving voor een groot deel mogelijk was dankzij de inspanningen van het medisch personeel dat haar behandelde.

“Dit is een buitengewone gebeurtenis — zeer verheugend,” zei Dr. William Schaffner, professor en voorzitter van het Departement Preventieve Geneeskunde aan de Vanderbilt University School of Medicine. “Alle dokters, verpleegsters, ademhalingstherapeuten, enz. die voor dit jonge meisje hebben gezorgd, verdienen medailles — ze hebben fantastisch werk verricht.”

Als een persoon is gekrabd of gebeten door een besmet dier, werkt het virus zich een weg naar de hersenen en het ruggenmerg en veroorzaakt daar uiteindelijk encefalitis. Hondsdolheid encefalitis veroorzaakt vaak de dood binnen een week nadat de symptomen voor het eerst optreden.

Dr. Greg Poland, een professor in de geneeskunde aan de Mayo Clinic in Rochester, Minn., zegt dat dit geval zeer ongebruikelijk is.

“Dit is inderdaad een zeer, zeer ongebruikelijk verloop van de gebeurtenissen. Er zijn zo’n 8 tot 10 mensen bekend die hondsdolheid hebben overleefd zonder vaccin en immuunglobuline tegen hondsdolheid te hebben gekregen,” zei hij. Rabiës immuunglobuline wordt meestal samen met het vaccin gegeven na blootstelling.

Debat over rol van behandelingsprotocol

Dr. Rodney Willoughby, de auteur van het Milwaukee Protocol en professor in de kindergeneeskunde aan het Medical College of Wisconsin in Milwaukee zegt dat er enige discussie is geweest over de rol die de behandeling speelt bij het herstel.

“Of dit gewoon een natuurlijke neiging is voor een incidentele overlevende of dat onze therapie een toegevoegde waarde heeft, is onderwerp van discussie,” zei hij. “Sommige mensen zijn misschien in staat om op natuurlijke wijze te overleven.”

Hij wees op het geval van een patiënt in Texas in 2009 die ook hondsdolheid overleefde maar helemaal geen intensive care behandeling nodig had.

Willoughby gelooft ook dat het overlevingspercentage dichter bij de 20 procent kan liggen, niet bij nul.

Wat er ook ter discussie mag staan, Roby weet één ding zeker: Precious is een overlever. Het kleine meisje begint weer te lopen en gaat volgende week naar huis. Ze wil Precious en alle anderen laten weten dat het belangrijk is om wilde dieren te vermijden, maar als ze toch gebeten of gekrabd worden, moeten ze zich meteen laten vaccineren.

“Praat met je kinderen over dieren die hen krabben of bijten. De prikken doen geen pijn. Ze zijn een beetje duur – maar niet half zo duur als wanneer een geliefde dit moet doormaken.”

ABC News’ Jane Kurtzman, Sharde Miller, Angela Ellis en Neal Karlinsky hebben aan dit verslag bijgedragen.