Een thuisdetox van alcohol of benzodiazepinen wordt nooit aanbevolen, omdat deze stoffen tijdens de ontwenning ernstige gezondheidscomplicaties kunnen veroorzaken, zoals:

• Insomnia
• Anxiety
• Digestive discomfort
• Headches
• Heart palpitations
• Hallucinations
• Paniekaanvallen
• Tremoren
• Spierpijn
• Psychose
• Stuipen
• Delirium tremens
• Relapse
• Verhoogd risico op ernstige symptomen bij de volgende ontwenningspoging

Het schijnbare gemak en de lage kosten van thuis detoxen en herstel kunnen aantrekkelijk zijn voor mensen die worstelen met verslaving aan alcohol of benzodiazepine drugs (benzo’s) en voor hun familie en vrienden. Deze verleiding kan worden versterkt door de veronderstelling dat de eenvoudige oplossing voor een verslavingsprobleem van dit type is om gewoon te stoppen met gebruiken.

Daarnaast beloven een aantal organisaties en websites dat thuisbehandelingen onder zelftoezicht een snelle detox kunnen opleveren tegen lage kosten of inspanningen. Deze programma’s bevelen methoden aan om het gebruik over een bepaalde periode af te bouwen, of zelfs om andere drugs te gebruiken om de symptomen van het afkicken te verlichten, wat het probleem kan verergeren. In werkelijkheid zijn de meeste mensen niet op de hoogte van of voorbereid op de potentiële gevaren van het afkicken van alcohol of benzos; ze zijn vaak verbaasd te ontdekken dat abrupt stoppen met het gebruik gevaarlijker kan zijn dan het afkicken van andere verslavende middelen. Op hun beurt zijn familie en vrienden vaak niet op de hoogte of niet in staat om een geliefde de voortdurende zorg en deskundigheid te bieden die nodig is om de symptomen van alcohol- of benzo-ontwenning te beheersen. Om al deze redenen kan thuisontwenning uiterst riskant zijn.

Daarnaast biedt thuisontwenning niet de andere behandel- en herstelmethoden, zoals counseling en nazorg, die kunnen zorgen voor langdurige nuchterheid. Daarentegen kan een gecontroleerde, gecontroleerde medische detox programma, onder de zorg van sympathieke, ervaren aanbieders helpen deze risico’s te beheersen.

Om deze redenen is het gebruik van dit soort programma’s de meest aanbevolen manier om te detoxen en de gevaren te vermijden die inherent zijn aan alcohol of benzo ontwenning, wat resulteert in een veiliger, langdurig herstel.

Hoe alcohol en benzodiazepinen de hersenen en het lichaam beïnvloeden

Alcohol en benzo’s werken op een vergelijkbare manier op het lichaam in; ze hebben een kalmerend effect, wat betekent dat ze bepaalde hersenchemicaliën blokkeren, waardoor hersenfuncties vertragen. Dit veroorzaakt het kalmerende effect dat deze stoffen aantrekkelijk maakt. Na verloop van tijd kan een langdurig en intensief gebruik van deze stoffen diepe chemische veranderingen in de hersenen veroorzaken, waardoor iemand niet meer goed kan functioneren zonder de stof. Dit resulteert in afhankelijkheid van de stof, en het is een indicatie van verslaving.

Het lijkt misschien dat een goede manier om van dit soort verslaving af te komen is om gewoon te stoppen met het gebruik van de stof. De veranderingen in de hersenen die door deze chemicaliën worden veroorzaakt, resulteren echter in een reële, lichamelijke behoefte aan de stof, en het lichaam zal op het verlies van de chemicaliën reageren door ontwenningsverschijnselen te produceren.

Wanneer iemand die een verslaving aan alcohol of benzos heeft ontwikkeld, probeert abrupt, of “cold-turkey”, met alle gebruik te stoppen, volgen de ontwenningsverschijnselen met een enigszins voorspelbare timing. Deze symptomen hebben uiteenlopende gevolgen voor de lichamelijke en geestelijke gezondheid van de betrokkene, afhankelijk van de duur van het gebruik en de ernst van de verslaving. Vanwege de effecten van deze ontwenningsprocessen spreken artsen vaak van “syndromen”.”

Alcoholonttrekkingssyndroom

Het alcoholonttrekkingssyndroom kan resulteren in de volgende lichamelijke en psychische symptomen:

• Insomnia
• Tremors
• Anxiety
• Digestive discomfort
• Loss of appetite
• Headchecks
• Excessive transpiration
• Hartkloppingen
• Hallucinaties
• Stuipen
• Delirium tremens (DTs)

Volgens een onderzoeksoverzicht in het Industrial Psychiatry Journal, verschijnen de meeste van de relatief kleine symptomen binnen 6-12 uur na het laatste drankje, terwijl hallucinaties – die kunnen bestaan uit vreemde gewaarwordingen op de huid, geluiden of visioenen – 12-24 uur na het stoppen van de inname kunnen optreden. Aanvallen, die een zeer ernstige reactie zijn, kunnen al binnen twee uur na de laatste drank optreden, maar het kan ook tot 24-48 uur duren voordat ze optreden.

Benzodiazepineonttrekkingssyndroom

Gelijk aan alcoholontwenning kan het benzodiazepineonttrekkingssyndroom de volgende symptomen geven, volgens een studie in het tijdschrift Addiction:

• Insomnia
• Irritability
• Anxiety and panic attacks
• Hand tremors
• Sweating
• Moeilijkheden met concentreren
• Dry retching en misselijkheid
• gewichtsverlies
• Palpitaties
• hoofdpijn
• spierpijn en stijfheid
• aanvallen
• psychotische voorvallen

Opnieuw, hoewel veel van deze symptomen mild lijken, kunnen ze in de loop van dagen, weken of zelfs maanden in golven verlopen en lichamelijk letsel of de dood veroorzaken. Met name epileptische aanvallen vormen een groot risico tijdens het afkicken van benzo’s.

DTs is het gevaarlijkste ontwenningsverschijnsel bij alcohol, en treedt meestal 48-72 uur na het stoppen met alcoholgebruik op.

DTs kan gepaard gaan met ernstige hallucinaties, hevige transpiratie, een abnormaal snelle hartslag, hoge bloeddruk, koorts en agitatie. Zonder de juiste middelen om DT’s te behandelen, kunnen deze symptomen leiden tot een hartaanval en de dood.

Herhalingsverschijnselen

De psychologische symptomen van alcohol- en benzo-ontwenning kunnen nog lange tijd aanhouden nadat de lichamelijke symptomen zijn verdwenen; de angst die veel benzo’s worden voorgeschreven om te verminderen, kan bijvoorbeeld terugkeren en verergeren na detox.

Veel van deze psychologische symptomen kunnen worden verminderd door middel van een medisch behandelingsprogramma.

Voor de hierboven genoemde alcohol- en benzo-onttrekkingsverschijnselen geldt dat de ernst ervan doorgaans afhangt van de hoeveelheid van de stof die regelmatig werd geconsumeerd en van de duur van de verslaving. Zwaarder gebruik en langere perioden van gebruik leiden meestal tot ernstiger ontwenningsverschijnselen. De reactie van een individu kan echter niet alleen op basis van deze informatie worden voorspeld.

Onderzoek uit het Journal of Clinical Psychiatry toont bijvoorbeeld aan dat soms langdurig gebruik van benzodiazepinen in lage doseringen toch tot gevaarlijke ontwenningsverschijnselen kan leiden, ondanks de lage doseringsniveaus. Andere omstandigheden die bijdragen aan de mate van ontwenningsverschijnselen zijn andere lichamelijke aandoeningen die het individu kan hebben, leeftijd, gelijktijdige verslavingen aan andere stoffen, en of het individu al eerder heeft geprobeerd te stoppen met gebruiken en is teruggevallen.

Continue observatie en ervaren zorg kunnen deze gevaren verkleinen. Terwijl de familie of vrienden van iemand die probeert een verslaving aan alcohol of benzos te overwinnen misschien niet de mogelijkheid hebben om die constante zorg te bieden, of om sommige van de meer ernstige symptomen te voorspellen of te beheersen, is een klinisch behandelingsprogramma ontworpen om toezicht en behandeling te bieden die kunnen helpen deze symptomen te verlichten en de risico’s ervan te minimaliseren.

At-Home Detox and Relapse Rates

De onvolledige aard van at-home detox creëert een ander gevaar voor de persoon die probeert te herstellen van een alcohol- of benzoverslaving: het risico van terugval. Een ander risico is het “aanmaakfenomeen”, dat stelt dat herhaalde terugvallen de neiging hebben om te resulteren in ernstiger ontwenningsverschijnselen bij elke volgende detox. Als een persoon vele malen probeert zelf te ontgiften zonder interventie, en elke keer terugvalt, zet dat een mogelijke kettingreactie op van verergerende symptomen die later kunnen leiden tot een ernstiger ontwenningsgebeurtenis.

Een studie van Addiction merkte op dat de meerderheid van de mensen die professionele detox of verslavingsbehandeling kregen, meer kans hadden om na verloop van tijd abstinent te blijven, terwijl degenen die probeerden om op eigen houtje te stoppen met gebruiken of drinken, meer kans hadden om terug te vallen. Zoals blijkt uit de cijfers van de studie, was het verschil tussen mensen die hulp kregen en degenen die op eigen houtje probeerden te herstellen aanzienlijk.

Na drie jaar:

• 62,4% van degenen die hulp kregen, waren in remissie.
• 43,4% van degenen die geen hulp kregen, waren in remissie.

Na 16 jaar:

• 60,5% van de mensen die geen hulp kregen en nuchter waren na 3 jaar, was hervallen.
• 42,9% van de behandelde mensen die nuchter waren na 3 jaar, was hervallen.

Dit risico kan sterk worden verminderd door een professioneel behandelingsprogramma, omdat deze programma’s zich niet alleen op detox richten. Therapie, voortdurende ondersteuning en copingstrategieën worden aangeboden nadat het detoxproces voorbij is, waardoor het individu handvatten en methoden krijgt om zijn herstel voort te zetten nadat hij het programma heeft verlaten en naar huis is teruggekeerd.

Een voorkeur voor intramurale behandeling

Misschien wel het meest betekenisvolle bewijs is de ervaring van mensen die zowel een thuisdetox als een intramurale behandeling hebben geprobeerd.

In een onderzoek dat is gepubliceerd in BMC Psychiatry hebben onderzoekers diepte-interviews gehouden met patiënten die verschillende manieren hadden geprobeerd om van hun benzoverslaving af te komen en die hun eigen perceptie bespraken van de manier waarop verschillende vormen van behandeling voor hen werkten.

De meeste mensen die aan het onderzoek meededen, hadden geprobeerd thuis abrupt te stoppen met het gebruik en vonden de ontwenningsverschijnselen moeilijk te hanteren en te voorspellen. Bovendien duurden de symptomen langer dan zij verwachtten. Als ze het alleen probeerden, hadden ze het moeilijk en was de kans op terugval het grootst.

Aan de andere kant waren ze het er in het algemeen over eens dat een klinische behandeling veiliger en comfortabeler was. Ze vonden ook dat een langere tijd in behandeling meer toereikend was dan kortdurende programma’s om hen te helpen herstellen.

Voor degenen die worstelen met verslavingen aan alcohol of benzos, kan at-home detox gemakkelijker en comfortabeler lijken.

De realiteit is dat abrupt stoppen met het gebruik van deze stoffen gevaarlijk kan zijn om de redenen die hierboven zijn beschreven, terwijl de vaak onverwachte aard van ontwenningsverschijnselen at-home detox minder comfortabel maakt dan detox in een intramurale behandelingsprogramma.

Een klinisch behandelingsprogramma biedt de ervaring en consistente zorg die nodig is om de gevaren van detox te beheersen, terwijl methoden worden toegepast die zowel de risico’s als het ongemak van de symptomen kunnen verminderen, de stress voor cliënten en hun familie en vrienden kunnen verminderen, en de kans op terugval kunnen verlagen, en dat alles in een comfortabele, medelevende omgeving.