Emmanuel LANGELLIER: gepubliceerd op donderdag 21 mei 2020 om 13.24 uur

Op 30 oktober 1974 in Kinshasa ondertekende Mohamed Ali zijn terugkeer aan de top door George Foreman, toen wereldkampioen zwaargewicht, de baas te worden dankzij een verrassende maar beslissende tactiek. Een mythisch gevecht dat in alle hoofden is blijven hangen.

Het blijft een van de grootste gevechten in de geschiedenis van het boksen. Een steekspel dat al bijna 46 jaar teruggaat. Voor sommigen voelde het als gisteren, zonder twijfel. Jongere mensen hebben er misschien over gehoord, of er misschien een glimp van opgevangen op sociale media. Er was de Ali vs Frazier en dan was er de botsing tussen Ali en Foreman. Een duel dat zelfs recht had op een eigen documentaire onder de titel “The Fight in the Jungle” (Oscarwinnaar in 1996), de naam die gegeven werd aan dit prestigieuze affiche dat plaatsvond op 30 oktober 1974 in Kinshasa.
Om dit gevecht tussen de voormalige wereldkampioen zwaargewicht, waarschijnlijk de beste bokser aller tijden, en de titelhouder, een kolos die destijds onoverwinnelijk leek, in het hart van Afrika, in de toenmalige hoofdstad van Zaïre, de vroegere naam van de huidige Democratische Republiek Congo, te laten plaatsvinden, moesten verschillende elementen samenkomen.

Je moet minstens 5 miljoen dollar op tafel leggen voor dit “Gevecht van de Eeuw”

Het verhaal krijgt bijna twee jaar eerder vorm. “Het Gevecht van de Eeuw” is misschien geboren op een dag in januari 1973. Ver van Kinshasa, in Kingston, Jamaica. De regerend wereldkampioen in de zwaargewicht categorie van het boksen, George Foreman domineerde Joe Frazier, een van zijn grootste rivalen. Dick Sadler, Foreman’s manager en trainer, genoot van de overwinning van zijn veulen en lanceerde een idee in de vorm van een grap. Foreman zou tegen Muhammad Ali, de voormalige kampioen van de categorie, vechten op één voorwaarde: als iemand bereid was minstens 5 miljoen dollar op tafel te leggen.
Een duizelingwekkend bedrag in die tijd, totaal onfatsoenlijk. Maar het ongelooflijke concept sloeg aan. Een jaar later nam Mohamed Ali, die aan zijn heroveringstocht naar de top was begonnen, op fraaie wijze wraak op Joe Frazier, de eerste die hem in 1971 had verslagen. Een andere manager, een zekere Don King, een excentrieke man met een zwavelachtig verleden, geloofde Sadler op zijn woord met de wens om een impact te maken. De toekomstige impresario van Mike Tyson stelde een Ali-Foreman Wereldkampioenschap voor met 5 miljoen dollar voor elk van de twee boksers.

Mobutu bood aan als gastheer op te treden voor het “gevecht van de eeuw” tussen Muhammad Ali en George Foreman

De vergoedingen werden op prijs gesteld en gevalideerd, de juiste financiering moest nog worden gevonden. Door een toevallige ontmoeting met president Mobutu Sese Seko tijdens een reis naar het Midden-Oosten, zal Ali de zaken vergemakkelijken. Mobutu, die sedert 1965 aan de macht was, zag het helemaal voor zich en stelde de voormalige zwaargewicht meester een tentoonstelling voor. Ali roept dan het beroemde project op van een wereldkampioenschap tegen Foreman dat het staatshoofd snel aanbiedt te organiseren. Dit is een manier om zijn land te promoten… Een gevecht gepland in Las Vegas vanaf 9 juni… De keuze van de Zaïrese hoofdstad is verrassend, maar in het midden van een periode van bevestiging van de Derde Wereld en de zwarte mensen, is Ali de activist, zeer populair onder de Afrikanen, verheugd. Dit heeft een symbolische en politieke betekenis. De eerste datum werd aangekondigd: 25 september 1974 om 3 uur ’s nachts. Ali en Foreman landden in de eerste twee weken van september in Zaïre, voerden hun training uit en zorgden voor een ongelooflijke buzz.

Ali: “Ik dans als een vlinder en ik steek als een bij”

Trouw aan zijn karakter verleidt Ali de lokale bevolking en vermenigvuldigt hij de verpletterende uitspraken zoals de beroemde “Ik dans als een vlinder en ik steek als een bij” Hij lanceert ook: “Voor dit gevecht heb ik met alligators gevochten. Ik heb met een walvis geworsteld. Ik heb een bliksemschicht geboeid, ik heb donder in de gevangenis gegooid. Weet je, ik ben slecht. Ik heb een steen gedood, een steen verwond, een baksteen naar het ziekenhuis gestuurd. Ik ben zo slecht dat ik medicijnen ziek maak! Ik ben zo snel dat ik door een orkaan kan rijden zonder nat te worden. Als hij me ziet, zal George Foreman zijn schuld inlossen. Ik kan een mondvol water verdrinken en een dode boom doden. Wacht maar af en je zult Muhammad Ali zien!”
Mike Tyson: Punch, Glory and Decay
Ali, vroeger bekend als Cassius Clay voor zijn bekering tot de Islam op 22-jarige leeftijd, wordt gewaardeerd om zijn inzet in de strijd tegen de segregatie en zijn weigering om in Vietnam te gaan vechten. Als hij door de straten jogt, wordt hij hartelijk aangemoedigd. “Ali, dood hem! “werd hem verteld, verwijzend naar Foreman. De regerend kampioen, die uit Texas is gekomen, heeft ook zijn aanhangers, ook al zijn die minder goed voorzien.

Ali zoekt zijn toevlucht in de touwen!

Het evenement is aanzienlijk en veel Afro-Amerikanen reizen naar Zaïre om de clash bij te wonen, vooral omdat er naast het gevecht een muziekfestival wordt georganiseerd. De aanwezige beroemdheden waren talrijk: James Brown, B.B. King, Celia Cruz, Carlos Santana, The Spiners, Manu Dibango… Drie nachten lang was het feest in het 20 Mei Stadion. Er deed zich echter een kleine kink in de kabel voor. Foreman, die trainde door op de zak te slaan en zijn sparringpartners te slaan, terwijl Ali rende om zijn uithoudingsvermogen op te bouwen en trainde om hevige klappen uit te delen met zijn vriend Larry Holmes, raakte gewond. Het gevecht wordt verschoven naar 30 oktober.
Een Tyson – Holyfield beeld zet de netwerken in vuur en vlam
Dan breekt eindelijk het grote moment aan. De 32-jarige Ali begon niet met de gunst van de prognose tegen Foreman, 25, maar het Zaïrese publiek moedigde hem massaal aan. Het langverwachte gevecht begon met een grote verrassing in de benauwde hitte van Kinshasa. De 100.000 opgewarmde toeschouwers waren in de greep: Ali zocht zijn toevlucht in de ringtouwen! De man wiens beste zet de jab is en wiens voornaamste troef zijn mobiliteit is, blijft aan de rand van de hete arena. Na nauwgezet de stijl van zijn rivaal te hebben bestudeerd, had Ali hem gewezen op zijn gebrek aan uithoudingsvermogen. Geconfronteerd met een vechter die het merendeel van zijn gevechten in de openingsronden heeft gewonnen, koos Ali ervoor het gevecht te rekken.

Ali verzet zich en geeft vervolgens een daverende vlaag stoten

Dus Ali haalt uit en haalt uit. Terwijl hij verrast door meer rechtse jabs dan linkse te landen, weerstaat de oudere het geweld van Foreman’s stoten met pijn en stuitert tegen de touwen. Ali scheldt zijn rivaal uit: “Is dat je beste schot George? Is dat alles wat je me te bieden hebt? Je bent een meisje. “De titelverdediger domineerde, maar moest verder gaan dan vijf ronden. Tijdens de eerste zeven afleveringen van het gevecht blijft hij hard stoten, maar hij wordt moe zonder er echt in te slagen zijn oude tegenstander af te schudden, die met veel sequenties terugslaat. Foreman’s gezicht is gezwollen als hij in de achtste ronde aanvalt als Ali een daverende vlaag stoten uitdeelt die onweerstaanbaar zal blijken.
“Tyson zou Ali hebben verslagen”
Ali stuurt Foreman naar de mat. Als een onsamenhangende marionet stort George Foreman, hoewel zeven jaar jonger, in elkaar. Uitgeteld, staat hij een seconde te laat op. Muhammad Ali triomfeert en herovert zijn titel, tien jaar na zijn eerste gevecht tegen Liston! Voor een uitzinnige menigte, krijgt Ali zijn wraak en zijn terugkeer naar de top. Hij glundert: “Ga maar weer slapen, journalisten, ik zei toch dat die vent niets voorstelde! “Foreman van zijn kant bekent spijt te hebben: “Ik heb de fout gemaakt te veel risico’s te nemen met Ali, die een meester is in obstructie. Ik putte mezelf uit door hem te slaan zonder positief resultaat. Na vijf rondes, voelde ik dat ik geen kracht meer had. Muhammad Ali had het hele land voor zich.”

“The Rumble in the Jungle,” Muhammad Ali’s grootste tactische overwinning

Na het schokkende gevecht, dat de bijnaam “The Rumble in the Jungle,” of “Het gevecht in de Jungle,” meekreeg, zei Ali: “Foreman is sterk en krachtig, maar hij is geen groot bokser. Hij is te grof en heeft totaal geen ringintelligentie. Hij heeft me nooit serieus aangeraakt. Joe Frazier gaf me meer problemen. Ik zal mijn carrière voortzetten en mijn wereldtitel verdedigen. “The Greatest”, die in 2016 op 74-jarige leeftijd overleed, tekende vervolgens voor zijn grootste tactische overwinning en zou zijn eigendom behouden tot 15 februari 1978 en zijn nederlaag op 36-jarige leeftijd tegen Leon Spinks.