Voormalige werknemers en activisten waarschijnlijk een zure smaak in de mond van Amelie’s French Bakery eigendom op zaterdag, 11 juli, toen tientallen aanwezigen met protestborden verschenen op de parkeerplaats van het North Davidson Street complex om het etablissement op te roepen om het beleid te wijzigen en mishandeling van werknemers, rassendiscriminatie en valse beweringen van partnerschappen met de gemeenschap aan te pakken.

Nada Merghani en Tatiana Marquez van Feed the Movement CLT en Jasmine Sherman, oprichtster van Greater Charlotte RISE, waren de belangrijkste organisatoren van de persconferentie die uitmondde in een protest, waarbij non-profitorganisaties uit de gemeenschap, voormalige werknemers van Amelie’s French Bakery, lokale ondernemers en mensen die getuigden dat de populaire bakkerij in Charlotte gemarginaliseerde leden van de gemeenschap benadeelde en nog steeds benadeelt, aanwezig waren. De sprekers deelden persoonlijke verhalen over hun ervaringen met de leiding van de bakkerij en lazen een lijst voor met eisen die volgens hen nodig zijn om het bedrijf weer in overeenstemming te brengen met de waarden van de gemeenschap.

Saminah Chapman, een voormalige barista, zei dat ze aanvankelijk enthousiast was om bij de hippe, alternatieve winkel te werken. Maar na een tijdje begonnen de dingen te veranderen. “Ik zag hoe mensen die ik had opgeleid promotie maakten naar het management, terwijl ik voortdurend excuses kreeg waarom ik dat niet mocht. Alle leidinggevende posities werden aan blanke mensen gegeven,” zei ze.

Chapman herinnerde zich ook dat een patron haar verbaal aanviel en fysiek bedreigde. Hij werd nooit uit de winkel verbannen. Ze rapporteerde het aan hogerhand, maar de man kwam vrijuit terug, bestelde drankjes en keek toe hoe zij ze klaarmaakte.

“Er werd niets gedaan om ervoor te zorgen dat ik werd beschermd. Ik verliet Amelie’s met een gevoel van onderwaardering, stereotypering en gebroken hart. Het was triest dat de plek waar ik ooit zo van hield me zo slecht had behandeld en zo’n giftige omgeving had gecreëerd,” zei Chapman.

Amelie's French Bakery's French Bakery
Een voormalige werknemer genaamd Saminah Chapman spreekt tijdens een protest buiten bij Amelie’s French Bakery op 11 juli. (Foto door Ryan Pitkin)

Een andere ex-werkneemster, Emma genaamd, die niet-binaire is en zij/hen-voornamen gebruikt, was het hiermee eens.

“Mijn verhaal als blanke die bij Amelie’s heeft gewerkt is veel minder belangrijk dan de verhalen van gekleurde mensen die hier hebben gewerkt en racisme hebben ervaren van dit bedrijf,” zei Emma, die eraan toevoegde dat ze meededen aan de arbeid om Amelie’s verantwoordelijk te houden.

“Ik heb nachtdienst gedraaid voordat ik werd gepromoveerd naar een managementfunctie. Ik werd gekozen in plaats van gekleurde mensen die er al veel langer werkten dan ik, en gedurende mijn tijd bij dit bedrijf merkte ik dat er heel weinig opwaartse mobiliteit was voor gekleurde mensen, terwijl blanke mensen werden aangemoedigd om machtsposities na te streven en te bekleden,” zei Emma. “Bij elke willekeurige dienst verdienen de blanke mensen van het personeel meer geld per uur, of dat nu komt doordat ze worden verkozen voor promoties boven mensen van kleur of doordat ze voorrang krijgen bij prestatiebeoordelingen die leiden tot een loonsverhoging.”

Donatieclaims zetten schijnwerper op Amelie’s French Bakery

Justin Miller, een voormalige keukenmanager, nam in 2014 ontslag bij de bakkerij en diende een klacht in bij het Department of Labor tegen de eigenaar. Uit het onderzoek kwamen 46 overtredingen van de Fair Labor Standards Act naar voren. Amelie’s betaalde duizenden achterstallige lonen. Geruchten over mishandeling van werknemers bleven aanhouden. Vorige maand stookte Amelie’s het wespennest op.

De zaak begon met een onschuldige tweet waarin raciale onrechtvaardigheid werd veroordeeld: “

Een week later, op 6 juni, berichtten de sociale media-accounts van Amelie’s dat de bakkerij “de zwarte gemeenschap steunt met donaties aan liefdadigheidsinstellingen en organisaties in zwarte handen” en “uitkijkt naar samenwerking met” Feed the Movement CLT, Greater Charlotte RISE en vijf anderen, waaronder Block Love Charlotte, die Queen City Nerve in april profileerde. Het probleem: Feed the Movement en Greater Charlotte RISE hadden nog niets gehoord van Amelie’s en waren nooit van plan om met de bakkerij samen te werken. De reacties waren snel

“Amelie’s is geen bondgenoot van de zwarte, bruine of queer gemeenschap, en gebruikt hun donaties … om de waarheid over hun verontrustende en giftige werkcultuur te verdoezelen,” twitterde Sherman.

Mary Jayne Wilson, Amelie’s director of operations, stuurde Sherman een e-mail met een privé verontschuldiging waarin ze erkende dat “het niet onderhouden van een relatie met u voordat we onze intenties plaatsten … oneerlijk en misleidend overkwam”. De bakkerij verwijderde de oorspronkelijke post en publiceerde een verontschuldiging op sociale media op 26 juni.

“We vermeldden deze organisaties omdat we specifiek wilden zijn over met wie we zouden willen samenwerken en niet dubbelzinnig wilden zijn,” luidde de verklaring. “We begrijpen nu dat het leek alsof er al een partnerschap tot stand was gekomen of dat we al aan deze organisaties hadden gedoneerd.”

Activisten stellen eisen aan Amelie’s eigendom

Sherman en Merghani begonnen de hand uit te steken naar de andere organisaties en ontdekten dat bijna geen van hen enige inhoudelijke outreach van het bedrijf had gehad. Met Sherman’s en Merghani’s publieke reacties op sociale media, begonnen ze te horen van huidige en voormalige medewerkers van Amelie’s. De twee verzamelden meer dan 40 klachten over misbruik.

“Ze verwezen naar zwarte barista’s als de hulp, ondernamen geen actie tegen aanrandingsklachten, weigerden overuren uit te betalen ondanks dat sommige werknemers meer dan 50 uur per week werkten en verzochten Latinox personeel geen Spaans te spreken omdat het mensen ongemakkelijk maakte,” zei Merghani.

Merghani heeft samen met Sherman, Marquez en anderen een lijst van eisen opgesteld voor het bedrijf als een vorm van restitutie aan hun werknemers.

“Amelie’s heeft een cultuur geschapen waarin veel van de door ons gestelde eisen ten uitvoer moeten worden gebracht,” aldus Merghani.

De coalitie eiste zaterdag onder meer dat Amelie’s French Bakery al het personeel minimaal $15,00 per uur betaalt (momenteel beginnen werknemers bij $7.25 per uur); een vertegenwoordiger aanstellen aan wie werknemers anoniem klachten kunnen melden; een einde maken aan onethische praktijken zoals het wanbeheer van overuren, uitkeringen en het negeren van meldingen van mishandeling; een onderzoek door een derde partij laten uitvoeren naar beschuldigingen van salarisdiefstal of onveilige werkomstandigheden en de resultaten openbaar zullen maken, inclusief de gevolgen voor degenen die schuldig worden bevonden; en de komende zeven jaar 10% van de brutowinst zullen verdelen tussen de zeven organisaties die zij verkeerd hebben voorgesteld als partners.

“Ik hoop dat Amelie’s naar onze verhalen luistert en echte veranderingen doorvoert binnen hun omgeving. Het is niet genoeg om divers aan te nemen als de mensen die je aanneemt zich niet op hun gemak voelen en niet worden gehoord,” zei Chapman.

Er worden beschuldigingen geuit over het criminaliseren van dakloosheid

Andere deelnemers aan het protest op zaterdagochtend hadden het over Amelie’s gebruik van politiegeweld tegen de dakloze jongeren en volwassenen in de buurt. Ona, die verzocht om haar achternaam niet te gebruiken, was een dakloze tiener toen ze de buurt rond Amelie’s begon te frequenteren. Ze maakte gebruik van de diensten van Time Out Youth, die toen tegenover de bakkerij was gevestigd, en kreeg te horen dat Amelie’s gratis Wi-Fi had die ze kon gebruiken om te solliciteren naar huisvesting en banen. Ze zei dat ze zich niet welkom voelde, in niet mis te verstane bewoordingen.

Vaak werd de politie gebeld, zei ze, ongeacht of zij en haar vrienden rustig in de openbare ruimte zaten, en hun werd dienst geweigerd bij gelegenheden waar ze konden betalen.

“Ze willen al dit voedsel doneren aan organisaties, maar niet de daklozen helpen die hier zijn,” zei Ona, eraan toevoegend dat haar vaak de toegang tot het gratis water werd geweigerd dat voor andere klanten zit.

Emma sloot zich daarbij aan en zei dat ze de bakkerij hadden gebeld over het gele Safe Place-bord dat Amelie’s prominent had opgehangen en onlangs op een Instagram-post had gepromoot. De borden worden verondersteld locaties aan te duiden waar jongeren in crisis hulp kunnen krijgen.

Amelie's French Bakery's French Bakery
Een voormalige werknemer genaamd Emma aan het woord. (Foto door Ryan Pitkin)

“Niemand in het restaurant had enig idee waar ik het over had,” zei Emma. “Het is zo onverantwoordelijk en gevaarlijk en beschamend om een veilige plek voor jongeren te promoten en tegelijkertijd de politie op deze jongeren af te roepen en hen te criminaliseren. Amelie’s heeft nu de kans om een voorbeeld te stellen voor andere restaurants en om de afhankelijkheid van de politie te verminderen en nieuwe relaties met de gemeenschap te creëren. De lege excuses die ze hebben aangeboden zijn betekenisloos; we willen radicale verandering zien en echte toewijding aan sociale rechtvaardigheid.”

‘Kleine bedrijven vormen gemeenschappen’

Jason Michael, mede-eigenaar van Tip Top Daily Market, bevond zich ook in de menigte van demonstranten. Hij zei dat hij kwam om solidair te zijn met de werknemers van Amelie’s, vooral de zwarte en inheemse gekleurde mensen en LGBTQ-werknemers die zich uitspraken over racistisch beleid, salarisdiefstal en ongelijkheden langs raciale lijnen.

“Kleine bedrijven hebben een unieke kans om vorm te geven aan en gevormd te worden door de gemeenschappen die we bedienen. We zijn daadwerkelijk in onze gemeenschappen, niet een of andere directiekamer in een andere staat, en het is van het grootste belang dat we die rol serieus nemen en handelen met integriteit en respect,” zei Michael.

In een verklaring die op 14 juli naar Queen City Nerve werd gestuurd, beweerde Amelie’s CEO Frank Reed dat veel van de beschuldigingen tegen de bakkerij plaatsvonden in 2014, toen het onder een ander eigendom en management was, hoewel hij erkende dat Amelie’s nog steeds “veel werk te doen heeft.”

“We hebben te veel dingen ongecontroleerd en ongeadresseerd laten gaan, en we zullen niet langer medeplichtig en zelfgenoegzaam zijn,” schreef Reed. “We hebben onlangs externe equity consultants ingehuurd om ons te helpen een diepe duik te nemen in onze activiteiten, HR-praktijken en onze bedrijfscultuur als het gaat om diversiteit en inclusie. We weten dat ons systeem kapot is en dat het onmiddellijk moet worden gerepareerd.”

Marquez eindigde de persconferentie van zaterdag met een uitnodiging aan elke huidige werknemer van Amelie’s om anoniem hun verhaal te delen.

“Als we terugkijken naar de geschiedenis, bevonden we ons zes jaar geleden in dezelfde positie, toen voormalig werkgever Justin Miller zijn ontslag indiende en dat deed in de vorm van een open brief. Dit is een herhaling van zetten, hetzelfde verhaal met verschillende gezichten, en genoeg is genoeg. We willen Amelie’s laten weten dat we ze in de gaten houden en dat we ze verantwoordelijk zullen houden. En dat geldt voor elk bedrijf hier dat dezelfde dingen doet en werknemers het zwijgen oplegt,” zei Marquez.

Als een daad van solidariteit met de werknemers gingen demonstranten de bakkerij binnen, maar in plaats van goederen te kopen, vulden ze de fooienpotten.

“We willen dat de werknemers weten dat we achter ze staan,” zei Merghani.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *