Hallo, welkom bij “An Educator’s Guide to Teaching Styles &Leerstijlen.” Het discussie onderwerp van vandaag: Hoe de leerstijlen van studenten de leerstijlen van opvoeders beïnvloeden, en vice versa. Hier is de syllabus voor onze belangrijkste discussiepunten:

• Individuele leerstijlen van studenten
• De theorie van meervoudige intelligenties
• De leraar centraal vs. de student centraal
• Leerstijlen: 5 benaderingen van onderwijs
• Lifelong Education for Teachers: Impact of an M.Ed.
• Follow-up Quiz

Opmerking van de redacteur: De beslissing om deze blogpost speels op te vatten als een les in de klas is een schrijfstrategie die bedoeld is om de lezer te betrekken bij wat hopelijk een informatieve discussie over belangrijke onderwijsconcepten en -praktijken zal worden.

Leerstijlen van leerlingen

Als docent weet u dat geen twee leerlingen hetzelfde zijn en dat er een spectrum van verschillende leerstijlen bestaat. De manier waarop een docent lesgeeft, kan dus van grote invloed zijn op het leer- en begripsvermogen van een student. Daarom is kennis van verschillende leerstijlen essentieel voor docenten.

Leert Andrea het meest effectief via beelden en grafieken?

Leert Jeremy het beste door te luisteren naar colleges, vragen te stellen en deel te nemen aan groepsdiscussies? Misschien is hij een auditieve leerling.

Worden Max en Emily het liefst geïnformeerd door te lezen, aantekeningen te maken en verslagen of essays te schrijven? Misschien zijn zij lees/schrijf-leerders.

En hoe zit het met Dylan? Zij is erg praktisch en vindt het leuk om dingen uit elkaar te halen en weer in elkaar te zetten – om te leren door te doen. Misschien is zij een kinesthetische leerling.

Dat is een gebruikelijke indeling van het spectrum van leerstijlen, maar het is natuurlijk niet de enige. (Een van de eerste lessen die je leert als je leerstijlen onderzoekt, is dat er veel verschillende theorieën zijn.)

Eén daarvan is de theorie van de meervoudige intelligenties, eind jaren zeventig en begin jaren tachtig ontwikkeld door Harvard-onderwijzer Howard Gardner (zie video), die geloofde dat er acht verschillende “intelligenties” zijn die nauw verbonden zijn met leren. Dit zijn:

• Visueel-ruimtelijk – Het vermogen om grootschalige ruimtelijke arrays (bijv. vliegtuigpiloot, zeeman), of meer lokale vormen van ruimte (bijv. architect, schaker) te conceptualiseren en te manipuleren.
• Lichamelijk-Kinesthetisch – Het vermogen om het hele lichaam, of delen van het lichaam (zoals de handen of de mond) te gebruiken, om problemen op te lossen of producten te creëren (bijv. danser).
• Muzikaal – Gevoeligheid voor ritme, toonhoogte, meter, toon, melodie en timbre. Kan het vermogen inhouden om te zingen, muziekinstrumenten te bespelen en/of muziek te componeren (bv. muziekdirigent).
• Taalkundig – Gevoeligheid voor de betekenis van woorden, de volgorde tussen woorden en de klank, ritmes, verbuigingen en meter van woorden (bv. dichter). Soms ook taalintelligentie genoemd.
• Logisch-Wiskundig – Het vermogen om de logische relaties tussen handelingen of symbolen te conceptualiseren (bijv. wiskundigen, wetenschappers).
• Interpersoonlijk – Het vermogen om effectief met anderen om te gaan. Gevoeligheid voor stemmingen, gevoelens, temperamenten en beweegredenen van anderen (bv. onderhandelaar). Soms ook sociale intelligentie genoemd.
• Intrapersoonlijk – Gevoeligheid voor de eigen gevoelens, doelen en angsten, en het vermogen om te plannen en te handelen in het licht van de eigen karaktertrekken. Het is niet specifiek voor specifieke loopbanen, maar houdt verband met het vermogen van ieder individu om voor zichzelf consequente beslissingen te nemen. Soms ook zelf-intelligentie genoemd.
• Naturalistisch – Het vermogen om consequent onderscheid te maken in de wereld van de natuur, zoals bijvoorbeeld tussen de ene plant en de andere, of de ene wolkenformatie en de andere. Soms ook natuurintelligentie genoemd.

Het idee achter meervoudige intelligentietheorieën is niet dat mensen maar op één manier leren, maar dat mensen op verschillende gebieden sterker zijn en hun kennis en vaardigheden op verschillende manieren kunnen demonstreren. Voor docenten kan afstemming op dit onderscheid nuttig zijn om te begrijpen hoe ze het beste contact kunnen maken met individuele leerlingen.

Een scala aan verschillende onderwijsstijlen

Er zijn twee hoofdcategorieën waar de meeste onderwijsstijlen in vallen: leraar-gecentreerd of leerling-gecentreerd. Hier volgt een nadere beschouwing van de leraar-gecentreerde instructie versus de student-gecentreerde benadering:

De leraar-gecentreerde benadering

De leraar-gecentreerde benadering van onderwijs positioneert de leraar als de expert die verantwoordelijk is voor het overbrengen van kennis aan zijn of haar studenten via lezingen of directe instructie. In deze benadering (soms ook wel “wijsgeer op het toneel” genoemd) zijn studenten passieve acteurs of “lege vaten”, die luisteren en informatie absorberen.

Deze leraar-gerichte stijl is de traditionele benadering van onderwijs, maar het is niet noodzakelijkerwijs de beste. En naarmate opvoeders meer leren over effectieve manieren om leerlingen van elke stijl te betrekken, wordt er minder liefdevol gekeken naar de docentgerichte benadering dan ooit het geval was. Er zijn echter ook talloze voorbeelden van studenten die uitgedaagd en getransformeerd werden door een leraar of professor die een lezing gaf over een onderwerp waar ze hun hele leven al mee bezig waren.

Student-centered Approach

De student-centered approach creëert meer gelijkwaardigheid tussen de leraar en de student, waarbij ieder een rol speelt in het leerproces. In deze benadering wordt de leraar soms aangeduid als de “gids aan de zijkant.”

Hoewel de leraar nog steeds autoriteit heeft, zal hij of zij eerder optreden als een facilitator, die studenten coacht en hen helpt bij hun leerproces. Deze benadering bevordert de keuzevrijheid van studenten en vergemakkelijkt de contacten tussen studenten. Een paar stijlen binnen de student-gecentreerde benadering van lesgeven zijn:

Inquiry-Based Style
Deze student-gecentreerde leerstijl moedigt onafhankelijkheid, autonomie en hands-on leren aan, waarbij studenten de weg wijzen en begeleiding krijgen van hun docenten.

Cooperative Style
Cooperative learning is een student-gecentreerde benadering die zich richt op groepswerk en sociale groei. Net als de onderzoekende stijl, moedigt de coöperatieve stijl onafhankelijkheid en hands-on leren aan, maar hecht bijzonder belang aan peer-to-peer werk en gemeenschap.

Carrièremogelijkheden breiden uit, salarissen stijgen met een Master of Education Degree >>

Vraag: Hoeveel onderwijsstijlen zijn er?
Antwoord: Dit is een soort strikvraag, want zoals te verwachten valt, hebben verschillende onderwijstheoretici verschillende ideeën over het bereik, de reikwijdte, de beschrijvingen (en het aantal) van de verschillende onderwijsstijlen.

Hoewel er in dit geval geen “juiste antwoorden” zijn, worden de verschillende onderwijsstijlen in veel leermiddelen onderverdeeld in de volgende vijf hoofdcategorieën:

Leraar- of gezaghebbende stijl
De gezaghebbende onderwijsstijl volgt de traditionele leraargerichte aanpak, vaak gekenmerkt door collegesessies of eenrichtingspresentaties. Bij deze aanpak (ook wel de “krijt en praat”-stijl genoemd) wordt van de leerlingen verwacht dat ze opletten, de informatie in zich opnemen, aantekeningen maken en vragen stellen.

Demonstratie- of Coachstijl
Vaak gebruikt bij wiskunde, natuurwetenschappen en muziek, houdt de demonstratiestijl meer in “laten zien” dan “vertellen”, waarbij docenten de informatie eerder ondersteunen met voorbeelden of experimenten, demonstraties of multimediapresentaties.

Facilitator- of activiteitsstijl
De facilitator/leerkracht is gericht op het bevorderen van zelfleren en het helpen van leerlingen bij het ontwikkelen van kritische leer- en denkvaardigheden. De studentgerichte benadering houdt in dat leerplannen en lessen worden gemaakt waarin studenten de inhoud van de cursus op creatieve en originele manieren moeten verkennen en ontdekken.

Download hier ons gratis eBook en ontdek de belangrijkste redenen om je Master of Education te halen >>

Delegator- of Groepsstijl
Geschikt voor lesprogramma’s die groepsactiviteiten omvatten of benadrukken, De delegerende manier van lesgeven verschuift veel van de verantwoordelijkheid voor het leren naar de leerlingen, die worden aangemoedigd om samen te werken in projecten die verband houden met de thema’s van de les (denk aan wetenschapslaboratoria, debatten, enz.).). In deze stijl is de leerkracht een actieve waarnemer die de leerlingen in de juiste richting stuurt.

Hybride of gemengde stijl

De hybride aanpak kan elementen van de hierboven besproken stijlen integreren, waarbij de persoonlijkheid en interesses van de leerkracht vaak worden vermengd met die van de leerlingen. Hoewel deze methode als inclusief wordt beschouwd en docenten in staat stelt hun stijl af te stemmen op de behoeften van de leerlingen binnen het vakgebied, zijn sommige docenten van mening dat het risico bestaat dat het leerproces verwatert doordat er minder nadruk wordt gelegd op diepgaande studie dan bij het volgen van een enkelvoudige, gerichte aanpak.

De bovenstaande discussie is niet bedoeld om de organische praktijk van het lesgeven in nette categorieën in te delen of om docenten in hokjes te plaatsen waarin ze als het ene of het andere “type” docent worden gekarakteriseerd – maar eerder om verschillende methodologieën te onderzoeken om ons gezamenlijke begrip van de onderwijservaring te vergroten. Waar het op neerkomt is dat je je leerlingen leert kennen en je vaardigheden en instincten gebruikt om de meest effectieve manieren te ontdekken om zowel de individuele leerling als hele klassen bij je lesprogramma te betrekken.

Elke leerling goed genoeg leren kennen om effectief les te kunnen geven, is vooral een uitdaging voor docenten op middelbare scholen en middelbare scholen die elk uur andere leerlingen hebben. Wat bij de ene leerling of groep werkt, werkt misschien niet bij de volgende.

Daarom is het zo belangrijk voor docenten om zowel een sterk gevoel te hebben voor de verschillende leerstijlen van studenten als een goed begrip van de verschillende onderwijsstijlen en -strategieën die je kunt gebruiken om de meest effectieve docent te zijn die je kunt zijn.

Lifelong Education for Teachers: Impact van een masterdiploma

Onderwijzers die gemotiveerd zijn om een dieper inzicht te krijgen in verschillende onderwijsstijlen, leerstijlen, instructietheorie en nog veel meer, zullen vaak een masteropleiding volgen. Dergelijke programma’s bieden niet alleen een kans om een betere opvoeder te worden, in veel schooldistricten levert het behalen van een M.Ed. leraren ook een salarisverhoging op.

Om te helpen de onderwijsmogelijkheden voor druk werkende leraren uit te breiden, heeft de Universiteit van San Diego een innovatief, 100% online Master of Education-programma ontwikkeld dat leraren de mogelijkheid biedt om hun M.Ed. op hun eigen schema, terwijl interactie met en leren van collega-onderwijzers in het hele land.

De M.Ed. specialisaties omvatten:

• STEAM (Science, Technology, Engineering, Arts and Mathematics)
• Inclusive Learning: Speciaal Onderwijs en Universeel Ontwerp (UDL)
• Curriculum en Instructie
• Literacy en Digitaal Leren
• Schoolleiderschap
• Innovatie & Onderwijstechnologie

Volgquiz:

1. Wat zijn enkele van uw meest effectieve onderwijsstrategieën?
2. Welke aspecten van het onderwijs (of specialisaties) zou u graag meer over willen leren?
3. Heeft u erover nagedacht om uw meesterschap in het onderwijs naar een hoger niveau te tillen?

Als je “Ja” hebt geantwoord op vraag 3, wil je misschien een gesprek beginnen met een USD-adviseur over hoe onze masteropleiding je zou kunnen helpen je doelen te bereiken als opvoeder, en als levenslange student.