Backpacking the Wonderland Trail in Mount Rainier National Park is een geweldige manier om de thru-hiking wateren te testen om te zien of het iets voor jou is. Joan en ik bezochten Mount Rainier National Park voor het eerst in 2018, toen we trails aan het scouten waren voor de Pacific Northwest Six-Pack of Peaks Challenge. We waren met ontzag vervuld door deze majestueuze berg. De 14.411 voet actieve stratovulkaan is zo massief dat het zijn eigen weersystemen creëert. Ik wist dat ik terug zou komen.

De Wonderland Trail is een 93 mijl lange route die een volledige lus maakt rond Mount Rainier. Je zou kunnen denken dat het makkelijker is omdat het om een berg heen gaat in plaats van over bergkammen. Je zou het mis hebben. De Wonderland Trail klimt en daalt 23.000 voet over die 93 mijl. Je gaat voortdurend omhoog of omlaag.

Een keer per jaar schrijven mijn vriend Jason en ik ons in voor een halve marathon in de buurt van een ander nationaal park. We hebben gelopen in Zion, Grand Canyon, Glacier en Grand Teton. In 2019 hoopten we ons in te schrijven voor de Rocky Mountain-race, maar helaas, die wordt eens in de twee jaar gehouden, en 2019 was een “bye”-jaar. Dus smeedden we een alternatief plan uit: de Wonderland Trail doorwandelen. Kort nadat we onze intenties bekendmaakten, meldde onze vriend Derek zich aan en hadden we een team.

Jason had eerder een thru-hike geprobeerd die werd afgebroken als gevolg van de ziekte van zijn wandelpartner, dus dit was een soort “verlossingswandeling” voor hem. Hij stelde voor om onze route van de officiële trail af te wijken en de meer schilderachtige Spray Park route tussen Mowich Lake en Carbon River te nemen. Deze gids behandelt de Wonderland Trail via de Spray Park alternatieve route.

Wonderland Trail Kaart & Hoogteprofiel (Spray Park Alternate)

Itinerary

Na het lopen van de John Muir Trail en vele andere tochten in de Sierra Nevada bergen en elders, was ik verbaasd te horen dat er geen camping langs de Wonderland Trail is (er is wel camping in het park, maar met een specifieke vergunning, en over het algemeen ver van de Wonderland Trail). Op de Wonderland Trail zijn 18 kampeerterreinen (plus nog twee op de Spray Park Trail), elk met een specifiek aantal plaatsen.

De kampeerterreinen zijn ontworpen voor maximaal vijf personen en twee tenten, met enkele kampen die ook groepsplaatsen hebben die tot 12 personen kunnen herbergen. Voor uw vergunning is een gedetailleerde, dag-voor-dag routebeschrijving nodig, waarin staat op welke camping u op elke specifieke datum van uw reis zult verblijven.

Hert op Duivels Droomkamp

De plaatsen zijn ontworpen voor maximaal 5 personen, en 2 tenten

Toen we onze oorspronkelijke planning deden, gebruikten we een 11-daagse reisroute met behulp van deze uitstekende online reisplanner. Het biedt een aantal zeer nuttige hulpmiddelen, waaronder de afstand tussen kampen, tijden van zonsopgang en zonsondergang en uren daglicht.

Met de klok mee of tegen de klok in? Wanneer u uw route plant, moet u beslissen waar u wilt beginnen en of u met de klok mee of tegen de klok in wilt wandelen. De meeste mensen wandelen met de klok mee, waar de grootste hellingen niet zo steil zijn. Hoe dan ook, u legt dezelfde afstand af en klimt (en daalt) in totaal evenveel verticale meters. Wij liepen toevallig met de klok mee.

Vergunningen

Het verkrijgen van vergunningen voor de Wonderland Trail bleek onze eerste uitdaging te zijn. Vanaf 15 maart kun je een vergunning aanvragen. Vergunningsaanvragen worden alleen online geaccepteerd, maar er is geen haast bij het indienen. U kunt uw aanvraag op elk moment tussen 15 maart en 31 maart indienen. De rangers beginnen de aanvragen op 1 april in willekeurige volgorde te verwerken. Elke vergunningsaanvraag omvat een niet-terugbetaalbare vergoeding van $20, die wordt betaald of u een vergunning krijgt of niet. Je vergroot je kansen door flexibel te zijn in je startdata en door piekmomenten (weekend en feestdagen) te vermijden

In ons geval hebben we met z’n drieën elk een vergunning aangevraagd, met verschillende startdata en enigszins verschillende routes. Onze hoop was dat ten minste één van ons een vergunning zou krijgen. Helaas kreeg geen van ons een vergunning.

Gelukkig genoeg is 30% van de campings gereserveerd voor walk-in permits. We hadden twee weken uitgetrokken om flexibel te kunnen zijn, en besloten het erop te wagen. Jason en ik reden op zondag naar Longmire en vonden een kampeerplaats voor auto’s op Cougar Rock Campground. Toen we die gereserveerd hadden, reden we naar Longmire, liepen om 14.00 uur het Wilderness Information Center binnen en liepen 30 minuten later naar buiten met een vergunning om de volgende dag aan de trail te beginnen.

In plaats van de trail in 11 dagen te doen, zoals oorspronkelijk gepland, kozen we ervoor om onze beschikbare vrije tijd te maximaliseren en 13 dagen uit te trekken om de trail te wandelen. Vanwege de lange duur van onze reis (de meeste tochten op de Wonderland Trail zijn dichter bij 6-9 dagen), waren we in staat om een aantal van de meest begeerde campings langs de weg te scoren. Uw vergunning vermeldt uw dag-voor-dag route, en moet worden bevestigd aan de buitenkant van uw rugzak tijdens het wandelen, en uw tent wanneer u kampeert. En voor het geval u zich afvraagt, de rangers controleerden onze vergunningen twee keer langs het pad.

Onze permits krijgen

We hebben een walk-in permit gescoord

Een walk-in permit gescoord!

Longmire Lodge

Ontbijt in de Lodge

Voor walk-in permits overhandigde de ranger ons een blanco routebeschrijving en een print-out met de huidige beschikbaarheid voor elke camping per datum. We werden gewaarschuwd om snel te zijn met het invullen, want er zijn drie ranger stations op het pad waar wandelaars kunnen aanvragen walk-in vergunningen. Ze werken allemaal op basis van dezelfde beschikbaarheidsgegevens, dus terwijl een kampeerplaats beschikbaar kan zijn wanneer de ranger je de lijst overhandigt, kan tegen de tijd dat je je routebeschrijving inlevert iemand bij een ander rangerstation die laatste kampeerplaats al ingenomen hebben. In ons geval hadden we veel geluk. Ten eerste begonnen we op een maandag (in plaats van een weekend). Ten tweede konden we onderweg 12 nachten kamperen. Terwijl de eerste twee dagen veel kilometers zouden vergen, zouden we op de tweede helft van onze tocht genoeg korte, gemakkelijke dagen hebben.

Een van onze voorgestelde routes

Wonderland Permit with Itinerary

Onze inloop-in permit met onze uiteindelijke routebeschrijving

Bevoorrading

Er zijn drie belangrijke locaties om bevoorradingspakketten te verschepen of te cachen: Longmire, Mowich Lake en Sunrise. Onze hoop was dat we in Longmire zouden starten, dus hebben we bevoorradingspakketten voor zowel Mowich Lake als Sunrise verstuurd. Een andere optie zou zijn om naar de locatie(s) te rijden waar je een cache wilt plaatsen, wat haalbaar is als je een dag de tijd hebt voordat je aan je thru-hike begint. Volgens de aanwijzingen op de website van de NPS hebben we de cache verzonden in 5-gallon plastic bakken, dichtgeplakt, via Fedex. Het was duur (~$158 voor vier emmers) dus dat kan meespelen in je beslissing over het aantal bevoorradingspakketten, en of je ze zelf wilt afleveren de dag voordat je tocht begint.

Een belangrijke tip: De NPS website zegt dat je de datum waarop de cache wordt opgehaald op de container moet schrijven, maar er wordt niet uitgelegd waarom. Ze hebben beerbestendige opslagdozen die niet groot genoeg zijn om alle caches in te bewaren. De rangers vullen de opslagdozen met de caches op basis van de ophaaldatum, en bewaren de rest op een veilige plaats waar je niet bij kunt. Omdat we probeerden een walk-in permit te krijgen, wisten we niet precies op welke data we de caches zouden ophalen, dus hebben we een datumbereik opgegeven.

Bevoorrading bij het Mowich Lake Ranger Station

Het bleek dat we alle drie onze bevoorradingszendingen bij Mowich Lake kregen, maar Derek’s pakket zat niet in de opslag bij Sunrise. Gelukkig kon hij een ranger opsporen die het gebouw kon openen waar de andere caches waren opgeslagen, en zijn bevoorradingspakket werd gevonden. De datum van ophalen is belangrijk, anders moet je zorgen dat je er bent voordat het rangerstation sluit.

Als je je bevoorradingspakketten verstuurt, houd er dan rekening mee dat je geen brandstof kunt versturen. Wij hadden hier rekening mee gehouden en hebben vanaf het begin wat extra meegenomen. In de kleine winkel bij Sunrise konden we extra jerrycans en snacks kopen.

Planning Resources for Backpacking the Wonderland Trail

• Wilderness Camping & Hiking – Overview and essential info from the Mount Rainier National Park website
• Caching Food and Fuel – Officiële Mount Rainier NPS site
• Hiking the Wonderland Trail door Tami Asars – The Mountaineers Books
• Wonderland Trail Itinerary Planner
• Essential Wonderland Trail Resources – bevat de tools die we gebruikten voor planning on on trail

Backpackpacking the Wonderland Trail, Day-by-Day

De rest van deze gids schetst onze reis tegen de klok in op de Wonderland Trail, beginnend bij Longmire en de Spray Park alternatieve route nemend. Ik heb het ruwweg in drie segmenten verdeeld: Longmire naar Mowich Lake; Mowich naar Sunrise; en Sunrise terug naar Longmire.

Je kunt met ons meereizen met een dag-voor-dag gids gebaseerd op de route die wij gebruikten om de Wonderland Trail te wandelen, met foto’s, routebeschrijvingskaart en hoogteprofiel.

Longmire naar Mowich Lake

• Dag 1: Devil’s Dream
• Dag 2: North Puyallup River
• Dag 3: Golden Lakes
• Dag 4: South Mowich River
• Dag 5: Mowich Lake (Eagle’s Roost)

Mowich Lake to Sunrise

• Dag 6: Dick Creek
• Dag 7: Mystic Camp
• Dag 8: Granite Creek
• Dag 9: Zonsopgang

Zonsopgang naar Longmire

• Dag 10: Summerland
• Dag 11: Indian Bar
• Dag 12: Maple Creek
• Dag 13: Longmire

Op weg naar Summerland op de Wonderland Trail

Terugkijkend op Mount Rainier

Nog een blik terug op Rainier

Cairn bij South Mowich River

Crossing the Nisqually River

Boven de Winthrop gletsjer

Kijkend naar Jason die de Tahoma Creek hangbrug oversteekt

Jason die de Tahoma Creek hangbrug oversteekt

Suspension Bridge

St Andrews Lake

Jeff, Jason en Derek in Mystic Lake

Wandelpad naar South Mowich River Camp

Postscript

Would I have done anything differently if I to hike the trail again?

• Ik combineer een paar dagen en voltooi de trail in 11 dagen tegen 13 dagen. Ik heb genoten van de korte luie dagen, maar ze waren misschien een beetje te lui voor mij.
• Ik zou meer variatie aanbrengen in mijn maaltijdplanning en er gewoon goed over nadenken. Ik deed wat ik moest doen, en nam gedroogde maaltijden mee voor het avondeten. Tegen het einde verlangde ik naar iets anders, en ik denk dat dat zou kunnen worden bereikt door een beetje meer gedachte in de planning en voorbereiding.
• Een ding dat was een hit? Meel tortilla’s en Nutella. Lekker, duurzaam, inpakbaar, en veel energie. Ik leerde die tip van Carsten Jost toen we backpackten in Grand Teton National Park. Het is een keeper.
• En voor een ander perspectief op dezelfde reis, check out Derek’s Wonderland post over op 100Peaks.com.