“Mensen vragen of hij is gestorven door het drinken van pruimenwijn, door het kauwen op zijn potlood, door het eten van vis die vergiftigd was,” zei Dr. Meredith, professor aan de San Jose State University en directeur van het Ira F. Brilliant Center for Beethoven Studies. “Nu weten we dat al die vragen onnodig zijn. We hoeven niet te gaan vissen naar giftige blootstelling aan lood.”

Dr. William J. Walsh, een forensisch onderzoeker in Illinois die de eerdere testen coördineerde, merkte op dat Dr. Todd alleen schedel fragmenten had getest, niet de haar monsters. Maar hij was het eens met de opvatting dat Beethovens blootstelling aan lood een kortetermijnprobleem was dat tegen het einde van zijn leven was ontstaan.

Net als Dr. Walsh’s tests, waarvan sommige werden uitgevoerd in het Argonne National Laboratory in Illinois, omvatte de Mount Sinai analyse meerdere metingen met röntgenfluorescentie. Dr. Todd zei dat de materie in de schedel vergelijkbaar was met de materie die gevonden wordt in beenderen die hij onderzoekt om vast te stellen of iemand loodvergiftiging heeft. Van deze aandoening is bekend dat het prikkelbaarheid, weinig energie en hoofdpijn veroorzaakt en dat de spieren zwak lijken: allemaal symptomen die overeenkomen met die van Beethoven.

Op 56-jarige leeftijd had Beethoven gezondheidsproblemen. Hij had verschillende buiktaps ondergaan om vocht af te voeren, en tegen de tijd dat hij stierf, was een van de behandelingen vruchtendrank. Zijn dokter “had opgemerkt of wist misschien al lang dat Beethoven een liefhebber was van versterkte wijnen,” schrijft biograaf Edmund Morris in “Beethoven: The Universal Composer” (HarperCollins, 2005).

“Voorspelbaar,” vervolgt Morris, “misbruikte Beethoven zijn recept, en werd hij dronken en diarree-achtig.”

Sommige moderne artsen beweren dat er tekenen waren van een hartziekte. Anderen vragen zich af of hij lupus had.

“Zijn laatste jaren waren zo ellendig,” zegt Susan Kagan, pianiste, Beethoven-geleerde en emeritus hoogleraar aan het Hunter College in New York. “Hij leed lichamelijk zo erg. In zijn brieven staat de ene kreet van pijn na de andere. Ik weet niet of hij is mishandeld door artsen, maar die wisten in die tijd niet veel, vergeleken met wat ze nu weten. Het gieten van hete olie in zijn oren: kun je je voorstellen hoe dat gevoeld moet hebben?”