Door Shalini Jain
In India is een van de meest voorkomende wijzen van overdracht van eigendom en geld door middel van een schenking. Een schenking kan een overdracht van roerende of onroerende goederen zijn of een overdracht van geld van de gever naar de ontvanger.

Een schenking wordt vaak gebruikt om eigendom of geld binnen de familie of aan verwanten over te dragen bij testament of door vererving. Schenkingen worden echter ook gebruikt als middel om belastingen te ontduiken. Daarom heeft de regering de Gift Tax Act, 1958 (GTA) ingevoerd om belastingontduiking tegen te gaan. De GTA werd later ingetrokken en de belastingdruk werd uitgebreid opgenomen in de Income Tax Act, 1961 (ITA) om ervoor te zorgen dat er geen frauduleuze transacties worden verricht met als enig doel belastingontwijking.
Volgens de ITA is een geldbedrag van meer dan Rs 50.000 dat zonder tegenprestatie wordt ontvangen, onderworpen aan belasting als inkomsten uit andere bronnen bij de ontvanger. Evenzo, indien een onroerende zaak met een zegelrechtwaarde van meer dan 50.000 roepies of een roerend goed zoals aandelen van een vennootschap of juwelen of kunstvoorwerpen enz. met een waarde in het economisch verkeer van meer dan 50.000 roepies zonder tegenprestatie wordt ontvangen, is dit bij de ontvanger aan belasting onderworpen. Dergelijke inkomsten zijn belastbaar tegen de geldende belastingtarieven in het jaar van ontvangst. In de ITA worden echter ook bepaalde categorieën transacties genoemd die niet onder de belastingheffing vallen en het is voor een ontvanger van een geschenk van groot belang om na te gaan of het door hem ontvangen geschenk al dan niet aan belasting is onderworpen.

Leest u ook: Hoe dien je ITR in? Hier is de complete gids
Hoewel een bepaalde transactie echt en vrij van belastingheffing kan zijn, is er gezien de waarde die ermee gemoeid kan zijn, alle kans dat de belastingdienst vraagtekens zet bij de geldigheid van de transactie en vraagt om bewijs om aan te tonen dat er geen belasting over hoeft te worden betaald.

Stel bijvoorbeeld dat u op uw bruiloft Rs 3 lakh in contanten hebt ontvangen als geschenk van in totaal 300 gasten en dat u besluit om dit bedrag op uw bankrekening te storten. Volgens de rapportagenormen kan de bank verplicht zijn deze contante storting bij de belastingdienst te melden. De fiscus kan vragen stellen over de bron van de contante ontvangst om er zeker van te zijn dat dit geen geheime inkomsten zijn die de fiscus belastinginkomsten hadden kunnen opleveren.

Hoewel de ITA specifiek bepaalt dat een geldbedrag dat wordt ontvangen ter gelegenheid van een huwelijk van een individu niet als zijn/haar inkomen moet worden behandeld, rijst de vraag hoe u zult rechtvaardigen dat dergelijk contant geld inderdaad werd ontvangen ter gelegenheid van het huwelijk. In een dergelijk geval zou het nuttig zijn om een digitaal of handmatig register bij te houden van de gasten en te noteren welk bedrag elk van hen heeft geschonken. Dit kan als bewijs dienen om tegenover de belastingdienst de echtheid aan te tonen van de contante storting die u op de bank hebt gedaan.

Een ander voorbeeld is het ontvangen van geld van uw familieleden, dat specifiek is uitgesloten van belastingheffing. Als uw familielid een bedrag van Rs 10 lakh overmaakt naar uw bankrekening, moet u wellicht de bron van het geld verantwoorden aan de belastingdienst. Het is verstandig om een schenkingsakte op te stellen, die als schriftelijk bewijs dient voor de ontvangst van de schenking door de ontvanger. Wanneer een onroerende zaak als schenking wordt overgedragen, is het verplicht een schenkingsakte op te stellen. Hetzelfde mechanisme kan worden toegepast om de ontvangst van geld van de verwant in het huidige voorbeeld te staven. Ook andere documenten, zoals uw bankafschrift of een kopie van de ontvangen cheque enz. kunnen worden bewaard.
Over onroerend goed of geld dat bij testament of bij wijze van erfenis wordt ontvangen, hoeft de ontvanger geen belasting te betalen. Indien een onroerende zaak wordt ontvangen krachtens een testament, moet de ontvanger trachten het akkoord van de oorspronkelijke koper van de onroerende zaak te verkrijgen, alsmede details en back-up van de bedragen die door de oorspronkelijke koper (schenker van de schenking) zijn betaald om de onroerende zaak te verwerven, en een kopie van het testament dat als bewijs zal dienen in geval van vragen door de belastingautoriteiten.
Gezien de toegenomen controle door de belastingautoriteiten, moeten de schenker en ontvanger van de schenking de nodige voorzichtigheid betrachten om zichzelf te vrijwaren van elk onderzoek. Hoewel de documenten die moeten worden bijgehouden voor elke ontvangen schenking verschillen naargelang de aard van de transactie, is het verstandig om de juiste documenten bij te houden om de echtheid van de transactie te rechtvaardigen.
(De schrijver is Tax Partner, People Advisory Services, EY India)
(Meningen zijn persoonlijk)