Beowulf, heldendicht, de hoogste prestatie van de Oud-Engelse literatuur en het vroegste Europese volkstalige epos. Het handelt over gebeurtenissen uit het begin van de 6e eeuw en is vermoedelijk gecomponeerd tussen 700 en 750. Hoewel het oorspronkelijk geen titel had, werd het later genoemd naar de Scandinavische held Beowulf, wiens heldendaden en karakter het verbindende thema vormen. Er is geen bewijs voor een historische Beowulf, maar sommige personages, plaatsen en gebeurtenissen in het gedicht kunnen historisch worden geverifieerd. Het gedicht verscheen pas in 1815 in druk. Het is bewaard gebleven in een enkel manuscript dat dateert uit circa 1000 en bekend staat als het Beowulf manuscript (Cotton MS Vitellius A XV) .

Beowulf
Beowulf

Beowulf bereidt zich voor op het afhakken van het hoofd van het monster Grendel, Illustratie uit Hero-Myths & Legenden van het Britse Ras, 1910.

Stapleton Historical Collection-Heritage-Images/Imagestate

Top Vragen

Wat is Beowulf?

Beowulf is een heldendicht, dat wordt beschouwd als het hoogtepunt van de Oud-Engelse literatuur en het vroegste Europese volksepos. Het handelt over gebeurtenissen uit het begin van de 6e eeuw n.Chr. en is vermoedelijk gecomponeerd tussen 700 en 750. Hoewel het oorspronkelijk geen titel had, werd het later genoemd naar de Scandinavische held Beowulf, wiens heldendaden en karakter het verbindende thema vormen.

Waar speelt Beowulf zich af?

Beowulf speelt zich af in het begin van het 6e-eeuwse Scandinavië, voornamelijk in wat tegenwoordig bekend staat als Denemarken en Zweden.

Wie is Beowulf geschreven?

De auteur van Beowulf is onbekend. Het is mogelijk dat het gedicht door verschillende dichters is gecomponeerd en doorgegeven voordat het werd bewaard in een enkel manuscript dat dateert uit ongeveer 1000.

Wat presenteert Beowulf aan Hrothgar?

Bij zijn terugkeer naar Heorot overhandigt Beowulf aan koning Hrothgar het onthoofde hoofd van Grendel en het met juwelen bezette handvat van het zwaard waarmee hij Grendels moeder heeft gedood.

Was Beowulf echt?

Er is geen bewijs voor een historische Beowulf, maar andere personages, locaties en gebeurtenissen in het gedicht kunnen wel historisch worden geverifieerd. Zo wordt algemeen aangenomen dat de Deense koning Hrothgar en zijn neef Hrothulf in het gedicht op historische figuren zijn gebaseerd.

Beowulf bestaat uit twee delen. Het verhaal begint in Denemarken, waar koning Hrothgars prachtige honingwijnhal, Heorot, al twaalf jaar lang wordt geteisterd door nachtelijke bezoeken van een kwaadaardig monster, Grendel, dat Hrothgars krijgers wegvoert en verslindt. Onverwacht arriveert de jonge Beowulf, een prins van de Geats uit Zuid-Zweden, met een kleine groep dienaren en biedt aan Heorot te zuiveren van het monster. Hrothgar is verbaasd over de durf van de onbekende held, maar verwelkomt hem en na een avond van feestmaal, veel hoffelijkheid en wat onbeleefdheid, trekt de koning zich terug en laat Beowulf achter. Tijdens de nacht komt Grendel van de heide, rukt de zware deuren open en verslindt een van de slapende Geats. Dan worstelt hij met Beowulf, aan wiens machtige greep hij niet kan ontsnappen. Hij rukt zich los, rukt zijn arm af, en vertrekt, dodelijk gewond.

De volgende dag is er feest in Heorot. Maar ’s nachts, als de krijgers slapen, komt Grendels moeder wraak nemen op haar zoon en doodt een van Hrothgars mannen. In de ochtend zoekt Beowulf haar op in haar grot op de bodem van een berg en doodt haar. Hij hakt het hoofd van Grendels lijk af en keert terug naar Heorot. De Denen verheugen zich weer. Hrothgar houdt een afscheidsrede over het karakter van de ware held, terwijl Beowulf, verrijkt met eerbewijzen en vorstelijke geschenken, huiswaarts keert naar koning Hygelac van de Geaten.

Het tweede deel gaat snel over de daaropvolgende dood van koning Hygelac in een veldslag (historisch bekend), de dood van zijn zoon, en Beowulfs opvolging van het koningschap en zijn vreedzame heerschappij van 50 jaar. Maar nu teistert een vuurspuwende draak zijn land en de dappere maar ouder wordende Beowulf gaat de strijd met hem aan. De strijd is lang en verschrikkelijk en een pijnlijk contrast met de gevechten uit zijn jeugd. Pijnlijk is ook de desertie van zijn volgelingen, met uitzondering van zijn jonge bloedverwant Wiglaf. Beowulf doodt de draak, maar raakt dodelijk gewond. Het gedicht eindigt met zijn begrafenisrituelen en een klaagzang.

Gebruik een Britannica Premium-abonnement en krijg toegang tot exclusieve inhoud. Abonneer u nu

Beowulf behoort metrisch, stilistisch en thematisch tot een heroïsche traditie die wortelt in de Germaanse religie en mythologie. Het maakt ook deel uit van de bredere traditie van de heldendichtkunst. Veel voorvallen, zoals Beowulfs afscheuren van de arm van het monster en zijn afdaling in het diepe, zijn bekende motieven uit de folklore. De ethische waarden zijn duidelijk de Germaanse code van loyaliteit aan chef en stam en wraak op vijanden. Toch is het gedicht zo doordrenkt van een christelijke geest dat het de grimmige fataliteit mist van veel van de Edda-vertellingen of de saga’s van de IJslandse literatuur. Beowulf zelf lijkt altruïstischer dan andere Germaanse helden of de oude Griekse helden van de Ilias. Het is veelzeggend dat zijn drie veldslagen niet tegen mensen zijn, wat de vergelding van de bloedvete met zich mee zou brengen, maar tegen kwaadaardige monsters, vijanden van de hele gemeenschap en van de beschaving zelf. Veel critici hebben het gedicht gezien als een christelijke allegorie, met Beowulf als de kampioen van goedheid en licht tegen de krachten van kwaad en duisternis. Zijn offerdood wordt niet gezien als tragisch, maar als het gepaste einde van het leven van een goede (sommigen zouden zeggen “te goede”) held.

Dat wil niet zeggen dat Beowulf een optimistisch gedicht is. De Engelse criticus J.R.R. Tolkien suggereert dat het totale effect meer weg heeft van een lange, lyrische elegie dan van een epos. Zelfs het eerdere, vrolijkere gedeelte in Denemarken is gevuld met onheilspellende toespelingen die goed begrepen werden door het hedendaagse publiek. Zo spreekt koning Hrothgar na de dood van Grendel sanguinisch over de toekomst, waarvan het publiek weet dat die zal eindigen met de vernietiging van zijn geslacht en de verbranding van Heorot. In het tweede deel is de beweging langzaam en treurig: scènes uit Beowulfs jeugd worden opnieuw gespeeld in mineur als tegenwicht voor zijn laatste veldslag, en de stemming wordt steeds somberder naarmate de wyrd (het noodlot) dat over alle mensen komt, hem naderbij komt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *