Racisme is een veelvoorkomend onderwerp in de mainstream media. Maar een verraderlijk neefje, colorisme, krijgt minder aandacht. De romanschrijfster Alice Walker definieerde colorisme in een essay uit 1982 als “vooroordelen of een voorkeursbehandeling van mensen van hetzelfde ras, uitsluitend gebaseerd op hun kleur.”

Met andere woorden, het is het concept van vooroordelen binnen een ras tegen iemand vanwege zijn huidskleur.

Het is een bijzonder belangrijk en controversieel onderwerp in de muziekindustrie, waar velen denken dat artiesten met een lichte huidskleur een voorsprong hebben op hun tegenhangers met een donkere huidskleur.

Het meest recentelijk heeft Mathew Knowles, Beyoncé’s vader en voormalig manager, besloten om zijn beroemdheid te gebruiken in een poging om de kwestie van kleurlingenhaat onder de aandacht te brengen – zelfs als dat betekende dat hij een onaangename waarheid over zichzelf moest blootleggen.

Hij gaf onlangs een interview aan Ebony om zijn boek “Racism: From the Eyes of a Child,” waarin hij toegaf dat toen hij een jonge man was, diepgeworteld colorisme hem ertoe bracht alleen uit te gaan met blanke of lichtgekleurde zwarte vrouwen die blank leken.

Hij werd geboren in 1952 in Gadsden, Alabama, een kleine stad ongeveer 60 mijl ten noordoosten van Birmingham. Knowles zei dat zijn ervaringen in het Zuiden hebben geleid tot zijn vooroordelen tegen zwarte vrouwen met een donkere huidskleur, ook al is hij zelf zwart.

Met dat in zijn achterhoofd zei Knowles dat hij “vroeger vooral uitging met blanke vrouwen of zwarte vrouwen met een zeer hoge huidskleur die er blank uitzagen.”

Toen hij Tina Knowles-Lawson ontmoette, leek ze hem blank, zei hij, en daarom begon hij met haar te daten en uiteindelijk met haar te trouwen.

“Ik was van kindsbeen af geconditioneerd,” zei hij. “Met erotische woede, er was werkelijke woede in mij als een zwarte man, en ik zag de blanke vrouw als een manier, onbewust, om wraak te nemen of terug te krijgen. Er zijn veel zwarte mannen uit mijn tijd die zich hier niet bewust van zijn.”

Knowles en Tina Knowles-Lawson waren 31 jaar getrouwd en scheidden in 2011. Ze gaven destijds een verklaring uit waarin ze zeiden: “De beslissing om ons huwelijk te beëindigen is in der minne geschikt. We blijven vrienden, ouders en zakenpartners. Als iemand een lelijke rommelige ruzie verwacht, zal hij helaas teleurgesteld worden.”

Knowles zei dat hij zijn verhaal deelde in de hoop dat anderen kleurlingenhaat zouden overwegen, waarvan hij impliceerde dat het gemeengoed is in de muziekindustrie.

“Als het op zwarte vrouwen aankomt, wie zijn dan de mensen die hun muziek op de popradio gedraaid krijgen?” zei Knowles. “Mariah Carey, Rihanna, de vrouwelijke rapper Nicki Minaj, mijn kinderen, en wat hebben ze allemaal gemeen?”

Het antwoord is dat ze een lichtere huid hebben.

Voordat Knowles zich uitsprak, woedde het debat over colorisme in de muziek al, nadat VH1 het probleem belichtte in hun realityshow “Love & Hip Hop Miami,” die in januari debuteerde.

In de eerste aflevering wil de Afro-Latina zangeres Amara La Negra doorbreken op de Amerikaanse muziekmarkt. La Negra, die van Dominicaanse afkomst is, roept de hulp in van producer Elijah “Young Hollywood” Sarraga.

Sarraga zei dat hij La Negra getalenteerd vond, maar dat hij aarzelde om met haar te werken omdat ze er “op een bepaalde manier uit moet zien… een beetje meer Beyoncé, een beetje minder Macy Gray.” Sarraga, die ook Latino is, ging door met het vernederen en kleineren van La Negra’s identiteit. Op een gegeven moment noemde hij haar een “Nutella Queen”, waarbij hij de kleur van haar huid vergeleek met de chocolade-hazelnoot dessertpasta.

VH1 kreeg online veel kritiek op de show. Maar de uitvoerend producent, Mona Scott-Young verdedigde de beslissing en vertelde de Grio dat ze wilde dat mensen over het onderwerp zouden praten, want “als je niet over iets praat, hoe kun je dan begrip kweken?”

Scott-Young zei ook dat als we het onderwerp geen platform geven, “we nooit verandering zullen zien.”

Anderen hebben hun platforms gebruikt om het onderwerp aan te pakken. Een paar jaar geleden zei J. Cole, een van ’s werelds populairste rappers, bijvoorbeeld dat hij denkt dat hij niet zo succesvol zou zijn als hij een lichtere huidskleur had. Ook denkt hij niet dat president Obama het presidentschap zou hebben gewonnen als hij een donkere huidskleur had.

“Die hersenspoeling die ons vertelt dat een lichte huid beter is, zit onbewust in ons, of we het nu weten of niet,” vertelde de rapper in 2013 aan BET. “Maar Barack Obama zou geen president zijn als hij een donkere huidskleur had. Weet je wat ik bedoel? Dat is gewoon de waarheid. Ik zou misschien niet zo succesvol zijn als ik nu ben als ik een donkere huidskleur had.”

Washington Post