De duizendpoot is een mensachtige in dezelfde classificatie als de miljoenpoot, maar het is de roofzuchtige neef van de miljoenpoot. Hij behoort tot de klasse der chilopoda en het subphylum Myriapoda. Het woord centi is voor de meeste mensen verwarrend als het gaat om het aantal poten dat deze mensaap heeft. De meesten denken dat hij daardoor honderd poten heeft. Dit is echter niet het geval.
Het aantal poten van een duizendpoot
Het aantal poten van een duizendpoot wordt bepaald door het aantal segmenten van zijn lichaam. Hoe langer de duizendpoot, hoe meer poten. Een typische duizendpoot kan 15 tot 177 paar poten op zijn lichaam hebben, maar bij soorten als de Peruaanse reuzenduizendpoot kun je zelfs nog meer poten verwachten. Wetenschappelijk bekend als de scolopendraGigantea kan deze soort 12 centimeter lang worden en zich voeden met knaagdieren, hagedissen, vogels en zelfs vleermuizen in volle vlucht om zich met hen te voeden.
Centipedes hebben één paar poten per lichaamssegment, dit in tegenstelling tot de miljoenpoten die meer dan één paar poten per segment hebben. De scolopendromorfen, een soort duizendpoten, hebben meestal tussen de 21 en 23 paar poten. Als je de scutigeromorpha-soorten tegenkomt, zul je zien dat ze 15 paar poten hebben, net als de Lithobiomorpha. De Geophilomorpha hebben met 177 poten het grootste aantal poten.
Het meest komen we de huisduizendpoot tegen die gekenmerkt wordt door een afgeronde romp. Bij elke duizendpootsoort is er vlak na de kop een paar poten die als giftanden fungeren. Zij dragen het gif dat de duizendpoot gebruikt om zijn prooi te verlammen alvorens hem op te eten. Je zou denken dat met zoveel poten de duizendpoot een meester in evenwicht is. Maar er is een methode voor de pootachtige waanzin. Hoe verder de poten van de kop af staan, hoe langer ze worden om het lichaam in evenwicht te houden.
De duizendpoten kunnen, net als andere mensachtigen zoals spinnen, hun ledematen laten vallen als dat nodig is en ze later regenereren. Bij het uitkomen heeft de huisduizendpoot vier paar poten en bij elke vervelling krijgt de duizendpoot meer poten.
Conclusie
De duizendpoot gebruikt zijn poten om elk gevaar en beweging om zich heen waar te nemen. Ze fungeren als extra antennes en ze helpen ook sneller weg te komen. De laatste poten van de duizendpoot hebben zintuiglijke borstelharen. Je zult merken dat duizendpoten geen even aantal poten hebben. Ze hebben alleen een oneven aantal poten.