In 2009, had Boeing een idee. In plaats van een geheel nieuw gevechtsvliegtuig te ontwikkelen voor een markt die al wordt gedomineerd door de F-35 Joint Strike Fighter, zou het een bestaand gevechtsvliegtuig moderniseren met de nieuwste technologie. Nog beter, het zou laag waarneembaar zijn-een stap onder stealthy vliegtuigen zoals de F-35 en F-22 Raptor.

Het resultaat: de Silent Eagle. Gebaseerd op de F-15E Strike Eagle, zou Silent Eagle een betaalbaar alternatief zijn voor de F-35. Het zou een aantrekkelijke optie zijn voor landen als Japan, Israël en Zuid-Korea, landen die al F-15’s hadden en een lange-afstands, multi-role, stealthy gevechtsvliegtuig wilden.

Degene die waarschijnlijk? Niemand kocht het, en het Silent Eagle-programma werd in 2014 in het ongewisse gelaten.

Eerder dit jaar kwamen Iran en het Westen tot een akkoord over het beperken van het nucleaire programma van Iran. Onder de voorwaarden van het akkoord stemde Iran in met het ontmantelen van het grootste deel van zijn nucleaire programma in ruil voor het opheffen van economische sancties. Israël, dat een omstreden relatie heeft met Iran, dringt nu aan op een lijst van wapens die het wil hebben als verzekering voor het geval de overeenkomst mislukt.

Het meest opvallende op de lijst? Een eskader Silent Eagles.

De originele F-15 Eagle was oorspronkelijk ontworpen als een luchtsuperieure jager. De slogan tijdens de ontwikkeling van de F-15 was “Not A Pound for Air-to-Ground,” en het werkte; tot de ontwikkeling van de F-22 Raptor, was de F-15 de beste dogfighter ter wereld. Maar de Eagle’s grote, gespierde frame, tweezits mogelijkheid, en krachtige motoren maakten een multi-role versie van de F-15 een aantrekkelijk vooruitzicht, en de F-15E “Strike Eagle” was geboren.

Silent Eagle is een Strike Eagle die een stealth behandeling heeft gekregen. Het toestel heeft een Radar Cross Section Reduction Package, dat bestaat uit radar-absorberende materialen, vormvaste brandstoftanks, en verticale stabilisatoren op een radar-reducerende 15 graden kant.

Silent Eagle heeft zelfs een paar interne wapenbaaien ingebouwd in de romp om Sidewinder en AMRAAM lucht-lucht raketten, JDAM satelliet geleide bommen, en Small Diameter Bombs te verbergen. Het ontbreken van raketten en drop tanks opknoping van de vleugels en de romp verbetert het vliegtuig radar-cross-sectie.

Silent Eagle heeft ook veel niet-stealth upgrades, waaronder een krachtige Active Electronically Scanned Array radar, een infrarood zoek en traceer mogelijkheid voor lucht-grond en lucht-lucht gevechten, en een vernieuwde elektronische oorlogsvoering suite. Boeing prijst Silent Eagle’s grotere situationele bewustzijn, snellere jamming, en nauwkeurige dreigingslocatie.

Israel wil Silent Eagles omdat de jets doelen op grotere afstand kunnen raken dan de F-35 en toch een zekere mate van stealth hebben. Voor Israel is de Silent Eagle in wezen een verzekering voor als het ergste gebeurt en de Iran-deal niet doorgaat – als Israel uiteindelijk luchtaanvallen moet uitvoeren, zal een Silent Eagle-achtig platform essentieel zijn om af te rekenen met de Iraanse luchtverdediging.

Als de Amerikaanse regering inderdaad ingaat op het verzoek van Israël, zou dit nieuwe belangstelling voor de Silent Eagle kunnen wekken. Zuid-Korea zou voor de Silent Eagle kunnen kiezen als zijn inspanningen om zijn eerste gevechtsvliegtuig, KF-X, te bouwen mislukken. Japan staat onder verhoogde druk van China. Zelfs Canada, dat heeft gezworen zijn F-35 aankoop te schrappen, zou interesse kunnen tonen.

En dus, na jaren voor dood te zijn achtergelaten, is er plotseling een vrij goede kans dat de Silent Eagle terug zal vliegen van het kerkhof van de luchtvaart.

Boeing’s 2009 marketing video voor de Silent Eagle: