calciumoxide, chemische verbinding, CaO, een kleurloze, kubische kristallijne of witte amorfe stof. Het wordt ook wel kalk, ongebluste kalk, of bijtende kalk genoemd, maar commerciële kalk bevat vaak onzuiverheden, zoals silica, ijzer, aluminiumoxide, en magnesia. Het wordt bereid door calciumcarbonaat (bijv. kalksteen) in een speciale kalkoven te verhitten tot ongeveer 500C à 600C, waarbij het uiteenvalt in het oxide en kooldioxide. Calciumoxide wordt veel gebruikt in de industrie, bijv. bij het maken van porselein en glas; bij het zuiveren van suiker; bij de bereiding van bleekpoeder, calciumcarbide en calciumcyaanamide; in waterontharders; en in mortel en cement. In de landbouw wordt het gebruikt voor de behandeling van zure grond (kalkbemesting). Het is gloeiend wanneer het tot hoge temperaturen wordt verhit; de Drummondlamp of kalklicht geeft een schitterend wit licht door een cilinder van kalk te verhitten met de vlam van een zuurstof-waterstofbrander. Calciumoxide is een basisch anhydride, dat met water reageert tot calciumhydroxide; tijdens de reactie (klonteren) komt veel warmte vrij en de vaste stof verdubbelt bijna zijn volume.