Al bijna tien jaar geleden publiceerde Life Extension® overtuigende gegevens waaruit bleek dat suppletie met een hogere dosis carnosine een breed scala aan anti-verouderingseffecten teweegbracht, waaronder een duidelijke afname van dodelijke glycatiereacties.

We rapporteerden in de jaren negentig over experimentele bevindingen die aantoonden dat toevoeging van carnosine aan het dieet de levensduur verlengde.

Sindsdien heeft een enorm aantal gepubliceerde wetenschappelijke onderzoeken de vele gunstige effecten van carnosine bevestigd, waaronder het beschermen van hersencellen tegen toxische metaalionenreacties die tot dementie leiden.

Carnosine is een aminozuurverbinding die voornamelijk in rood vlees voorkomt. Een typische roodvleesmaaltijd kan 250 mg carnosine bevatten, maar dit wordt in het lichaam snel afgebroken door het carnosinase-enzym. Dit betekent dat zelfs als iemand voor zijn carnosine afhankelijk zou zijn van rood vlees, het niet lang genoeg in het lichaam zou blijven om een langdurig beschermend effect te hebben. Supplementatie met 1.000 mg carnosine per dag overweldigt het carnosinase enzym, waardoor men constante bloedspiegels van deze belangrijke voedingsstof kan behouden.

In dit artikel doen we verslag van een nieuw onderzoek naar levensduur met behulp van carnosine.1 Het blijkt dat carnosine, dat sterk geconcentreerd is in hersen- en spierweefsel (inclusief het hart), op meerdere moleculaire doelwitten inwerkt om veroudering in proefdieren en menselijke weefsels te vertragen!

Dit artikel onthult nieuwe gegevens over het vermogen van carnosine om gerichte ondersteuning te bieden aan vitale weefsels in het hart, de hersenen en het oog.

Een baanbrekende ontdekking

Dr. Sergey Stvolinsky, een hoog aangeschreven anti-aging wetenschapper aan de Russische Academie, bestudeert carnosine al jaren. In 2010 publiceerde hij verrassende resultaten in het tijdschriftRejuvenation Research over het effect van carnosine op fruitvliegjes.

Fruitvliegen zijn ongelooflijk nuttige proefdieren, vooral voor genetisch en verouderingsonderzoek, vanwege hun zeer korte levensduur en snelle voortplantingssnelheid. Stvolinsky en zijn onderzoeksteam ontdekten dat het toevoegen van een kleine hoeveelheid carnosine aan het voedsel van de vliegjes de gemiddelde levensduur van de mannetjesvliegen met 20% deed toenemen.5 Alleen had carnosine weinig effect op de levensduur van de vrouwtjesvliegen, maar in combinatie met een in water oplosbare vorm van vitamine E nam de levensduur van de vrouwtjesvliegen ook met 36% toe.5,6

Stvolinsky’s werk is inderdaad baanbrekend, maar men blijft zitten met de vraag waarom carnosine zulke dramatische effecten heeft en of deze resultaten bij insecten relevant zijn voor de levensduur van mensen.

Voordelen voor de cardiovasculaire gezondheid

Oxidante stress verkort uiteindelijk onze levensduur door bij te dragen aan het risico op atherosclerose en de gevolgen daarvan, zoals hartaanvallen en beroertes. Carnosine’s krachtige antioxidantwerking, in combinatie met zijn vermogen om zowel vrije radicalen als beschadigde eiwitproducten op te ruimen, geeft het unieke beschermende eigenschappen die de levensduur kunnen verlengen.7

Carnosine kan de activiteit van het sympathische zenuwstelsel remmen die anders hypertensie bevordert, waardoor bloeddrukstijgingen als gevolg van obesitas worden verminderd.8 De antioxiderende eigenschappen beschermen de hartspier direct tegen toxines, zelfs krachtige chemotherapiemiddelen die anders ernstige risico’s voor het hartweefsel zouden opleveren.9 De anti-glycatie eigenschappen helpen schadelijke modificaties van LDL-cholesterolmoleculen voorkomen die bijdragen aan de vroege stadia van arteriële plaquevorming, een voordeel dat vooral belangrijk is bij het beschermen van de bloedvaten tegen diabetische schade.10

Maar zelfs nadat aanzienlijke schade is aangericht en de slagaders zijn verstopt, biedt carnosine levensreddende voordelen. Wanneer de bloedstroom wordt belemmerd, krijgt het weefsel te weinig zuurstof en voedingsstoffen door de ischemie die daarvan het gevolg is. Hoewel de beperking van de bloedstroom onmiddellijke schade veroorzaakt, ontstaat nog meer schade wanneer de bloedstroom wordt hersteld en het gebied met zuurstofrijk bloed wordt overstroomd. Deze dubbele aanval wordt ischemie/reperfusieschade genoemd en is verantwoordelijk voor een groot deel van de invaliditeit die volgt op een hartaanval, beroerte of traumatisch letsel.

Carnosine beschermt op een aantal opmerkelijke manieren tegen ischemie/reperfusieschade.11 Het beschermt hersencellen na een beroerte door de toxiciteit van de excitatoire neurotransmitter glutamaat te verminderen.12 Interessant is dat behandeling met carnosine de hoeveelheid hersenweefsel die betrokken is bij experimenteel veroorzaakte beroertes bij muizen aanzienlijk vermindert.13 Misschien nog indrukwekkender is het feit dat carnosine supplementen de hersenen van dieren beschermen tegen lokale ischemie.14,15 Deze ontdekking wordt toegeschreven aan het verhogen van de overlevingskansen van proefdieren na een beroerte.16

Carnosine voorkomt of keert ook ischemie/reperfusieschade in lever- en nierweefsel na letsel of chirurgische ingrepen om, en helpt zo complicaties te verminderen.17-21 Hoe meer we te weten komen over ischemie/reperfusieschade, hoe meer we ontdekken dat het bijdraagt aan langdurige invaliditeit en de levensduur verkort. Carnosine verdient zeker een plaats in een cardiovasculair preventieprogramma.

De gevaren van verhoogde glucose bestrijden

De destructieve veranderingen in vitale enzymen en andere eiwitten door glucose (het glycatieproces) is een van de belangrijkste oorzaken van veroudering en leeftijdsgebonden weefseldisfunctie.22 Hoewel dit proces bij diabetes wordt versneld door een constant verhoogd glucosegehalte, komt het bij ons allemaal voor en stapelen de effecten zich over de tijd op.23 Een stof die glycatie in de eerste plaats kan voorkomen, of een stof die bestaande proteïnglycatie kan omkeren, zou daarom een krachtige stof zijn die veroudering tegengaat.22

Carnosine werkt op meerdere doelwitten in cellen en weefsels om de chemische reacties te onderdrukken die verhinderen dat eiwitten goed functioneren.22,24,25 Een voordeel dat al vroeg in dit proces werd ontdekt, is de onderdrukking van een verhoogde bloeddruk bij dieren met diabetes.22 Uit een dierstudie bleek dat carnosine de bloedglucosespiegel indirect verlaagt door gunstige effecten op het autonome zenuwstelsel. Deze modulatie van de bloedglucosespiegel maakt het minder waarschijnlijk dat schadelijke glycatiereacties optreden.26

Deze voordelen werpen onmiddellijk vruchten af in levende organismen. Carnosine stabiliseert de membranen van rode bloedcellen tegen de schadelijke effecten van glycatieproducten bij diabetes.27 Bovendien beschermt het menselijke LDL-cholesterol tegen zowel oxidatie als glycatie, vroege gebeurtenissen in de productie van atherosclerose.10,28 Verbazingwekkend genoeg vertraagt carnosine suppletie bij dieren het ontstaan van diabetes en verhoogt het de massa van insuline afscheidende alvleeskliercellen.29

Nieuwe anti-kanker eigenschappen

Het gebruik van carnosine als chemopreventief middel staat nog in de kinderschoenen, maar er komen snel bemoedigende studies op gang nu wetenschappers op zoek zijn naar meer manieren om de antioxidante, ontstekingsremmende eigenschappen te benutten. Als antioxidant helpt carnosine bij het blokkeren van DNA-schade die kan leiden tot kankervorming in gekweekte cellen, en het verlengt de levensduur van cellen van jonge proefpersonen in het laboratorium.30 Carnosine voorkomt ook het vrijkomen van ontstekingsbevorderende cytokines in darmcellen, wat een aanzienlijk risico op dikke darmkanker vermindert.31 Het vermogen om nieuwe uitzaaiingen te remmen, en te interfereren met het energiemetabolisme van kankercellen, maakt het nog aantrekkelijker als potentiële antikankervoedingsstof.32-34

Bescherming van de ouder wordende hersenen

Hersenweefsel bevat van nature hoge concentraties carnosine, dat in staat is de oxidatieve, nitrosatieve en glycemische stress te verminderen waarvoor de hersenen bijzonder kwetsbaar zijn.7,35,36 Oxidatie en glycatie veroorzaken ontstekingen en dragen ook bij aan het verknopen van eiwitten, waaronder het Alzheimer-eiwitamyloid-beta.37 Carnosine kan die verknoping voorkomen, waardoor de normale neuronale functie behouden blijft, en helpt ook de toxiciteit te minimaliseren die ontstaat door de hoge concentraties metaalionen die in bepaalde delen van de hersenen aanwezig zijn.4,38-40

Carnosinegehaltes zijn significant lager bij patiënten met Alzheimer en andere neurodegeneratieve aandoeningen, wat suggereert dat een tekort aan carnosine bijdraagt aan de ziekte, of, wat waarschijnlijker is, dat de ziekteprocessen beschermende carnosine verbruiken.41,42 In beide gevallen kan verwacht worden dat suppletie met carnosine veel van de cellulaire toxiciteit die bijdraagt aan deze ziekten zal verminderen.Daarom suggereren dierlijke en menselijke studies nu een belangrijke rol voor carnosinesupplementatie in de preventie van de ziekten van Parkinson en Alzheimer.43-47