Carnoustie is een grote natuurlijke linksbaan aan zee en wordt algemeen beschouwd als een van ’s werelds moeilijkste golfbanen. Volgens de resultaten van een recent Top 100-onderzoek is Carnoustie zelfs de moeilijkste golfbaan in Groot-Brittannië & Ierland.

De eerste vermelding van golf op dit linksland dateert van 1527; een 10-holes baan werd in 1842 aangelegd door Allan Robertson. Vijftien jaar later, in 1857, werd een 18-holes golfbaan aangelegd door Old Tom Morris. James Braid breidde de baan in 1926 uit en sindsdien is hij nauwelijks veranderd.

De hoofdweg A930 loopt door de stad in oost-westelijke richting, parallel aan de spoorlijn als hij het centrum van de stad nadert. Kort nadat u van de hoofdweg bent afgeslagen, wordt de weg aanzienlijk smaller en gaat u onder een spoorbruggetje door, waardoor u Links Parade en de parkeerplaatsen naast het hotel aan de achterkant van de 18e green van de Championship Course kunt bereiken.

Er is in de loop der jaren al veel geschreven over Carnoustie. De laatste holes zijn bijzonder brutaal op deze plaats waar zeven keer Open Championship is gespeeld en velen vinden dat het een van de beste back nines in championship golf heeft. Anderen zullen zich John Van de Velde’s peddel op blote voeten in de Barry Burn op de 18de hole herinneren tijdens de 1999 Open Championship. Bernard Darwin had Van de Velde misschien in gedachten toen hij in 1910 in zijn boek The Golf Courses of the British Isles schreef: “hij had brandwonden op zijn zenuwen… er is echt wel iets te zeggen voor de nerveuze golfer die water in de hersenen heeft na een rondje Carnoustie.” Je moet de slingerende burn niet minder dan vijf keer oversteken tijdens het spelen van de laatste twee holes. En dan hebben we het nog niet over Jockie’s Burn – de jonge zoon van Barry – die je approach shot naar de 3e green komt opvangen.

Naast burns heeft Carnoustie ook nog een aantal van de meest geduchte bunkers om mee af te rekenen. Er is een overvloed aan bunkers en sommige zijn onrustbarend groot. De par vijf 6e hole meet 520 yards vanaf de witte tees en wordt beschouwd als een van ’s werelds beste holes. Genaamd “Hogan’s Alley”, naar de onsterfelijke Ben Hogan die in 1953 het Open Championship won. Twee angstaanjagend uitziende bunkers liggen te wachten in het midden van de fairway en een derde bunker aan de rechterkant zorgt ervoor dat het tee shot ontmoedigend is.

De 15e, 16e en 17e worden over de hele wereld beschouwd als drie van golf’s allerbeste afsluitende holes. “Lucky Slap”, de 15e, is een par vier van 460 yards, waar de fairway van links naar rechts helt in het pad van twee wachtende bunkers en het approach shot een cluster van drie bunkers rechts van de green moet ontwijken. “De moeilijkste par drie in golf; benedenwinds is het moeilijk, in oostenwind is het praktisch onmogelijk”, volgens de yardage gids. We zullen het er niet over hebben, want de 16e, genaamd “Barry Burn”, meet 245 yards vanaf de witte tees; voor de dames is het een korte par vier van 212 yards. De 17e is een compleet raadsel, “Island” genoemd omdat de Barry Burn voor de tee langs slingert en dan in een lus teruggaat, dwars door de fairway. Met de heersende wind in de rug is het moeilijk om te weten wat je moet doen op deze brute par vier van meer dan 400 yards.

Na in 2005 en 2006 respectievelijk op St Andrews en Royal Liverpool te hebben gewonnen, was Tiger Woods op zoek naar een zeldzame treble. Hij probeerde Peter Thomson (1954-1956) te evenaren door een derde opeenvolgende Open Championship te winnen op Carnoustie, maar Padraig Harrington had andere ideeën en eiste zijn eerste Major-titel op, waarmee hij Woods terugdrong naar de 12e plaats in het Open Championship van 2007.

Carnoustie is niet de meest schilderachtige golfbaan – zelden vang je een glimp van de zee op – maar het is ongelooflijk zwaar, zelfs vanaf de voorste tees. Breng hier je “A” game mee en bid dat het weer je gunstig gezind is. Maar als u Carnoustie in de winter speelt (nov-mrt), dan zijn matten verplicht op de fairways en de eerste snede van de rough.

Architect Martin Ebert was zo vriendelijk om begin 2017 de volgende update te geven:

Mackenzie & Ebert heeft onlangs wijzigingen aangebracht aan de 3e hole op de baan, waar we fairway hebben gecreëerd aan de rechterkant van opnieuw geconfigureerde centrale bunkers om golfers te verleiden om agressiever te zijn vanaf de tee. Voorheen was de enige optie echt een 6-iron shot naar de hoek en dan een pitch naar de green instroke play hoewel een paar spelers onlangs in TheAmateur match play fases probeerden de green te drive.