Cocaïne is een zeer verslavend poeder dat wordt misbruikt om het gevoel van euforie, of verhoogde energie, te bereiken. Het is een stimulerend middel voor het centrale zenuwstelsel dat zowel op korte als op lange termijn bijwerkingen kan hebben. Het kan permanente schade toebrengen aan hersencellen, zenuwcellen en eiwitten. Duizenden mensen in de Verenigde Staten vallen elk jaar ten prooi aan cocaïneverslaving, wat niet alleen henzelf maar ook hun familie treft. Echter, door het verzamelen van alle benodigde informatie over de verslaving en de behandeling, hebben ze de mogelijkheid om contact op te nemen met professionele revalidatiediensten, die hen zullen helpen door middel van hun middelen en expertise. Wat is cocaïne? Is cocaïne verslavend? Lees verder voor informatie over cocaïne als stimulerend middel, het misbruik, de verslavings- en behandelingsmogelijkheden en het belang van het zoeken van professionele hulp.

Wat is cocaïne?

et is afkomstig van de bladeren van de cocaplant, die oorspronkelijk uit Zuid-Amerika komt. De cocaplant is in zijn natuurlijke staat betrekkelijk onschadelijk, maar kan tot ernstige en soms fatale lichamelijke reacties leiden wanneer het tot coke wordt geraffineerd. Het wordt meestal aangetroffen in een witte poedervorm die op verschillende manieren wordt misbruikt.

Is cocaïne verslavend?

Coke wordt geleverd in de vorm van een fijn poeder, dat meestal wordt gesnoven – geïnhaleerd door de neus; de standaarddosis die wordt genomen, wordt een 8-bolletje cocaïne genoemd.

Hoeveel is een 8 bol cocaïne?

Hoe ziet cocaïne eruit en hoe ruikt het?

Coke wordt meestal geleverd in een gebroken witte, witte, roze of beige kleur van fijn poeder. Soms worden er andere stoffen aan toegevoegd om een andere kleur te krijgen, wat de potentie beïnvloedt. De geur varieert van een zoete bloemengeur tot een metaalachtige en chemische geur. Omdat er veel chemicaliën worden gebruikt tijdens het extractieproces, geeft dit het een sterke chemische geur.

Ondanks dat cocaïne en crack van dezelfde stoffen worden gemaakt, zijn hun vorm en geur verschillend.

Is cocaïne een stimulerend middel?

Cocaïne’s drugsklasse maakt het een stimulerend middel voor het centrale zenuwstelsel, dus het geeft antwoord op de vraag of cocaïne een stimulerend middel is. Het is een substantie volgens schema II van de Controlled Substances Act, wat betekent dat het een hoog misbruikpotentieel heeft, maar door een arts kan worden toegediend voor medisch gebruik, voornamelijk als plaatselijk verdovingsmiddel.

Is er jargon voor cocaïne?

Er bestaan verschillende jargon voor cocaïne, afhankelijk van het uiterlijk, de effecten, de geografische locatie en de eigenlijke namen.

Enkele van de slang voor cocaïne zijn:

• Blow
• Bump
• C of Big C
• Coke
• Crack
• Dust
• Flake
• Line
• Nose Candy
• Pearl
• Rail
• Snow
• Sneeze
• Sniff
• Toot
• White Rock

Afgezien van de boven-genoemde slang voor cocaïne, zijn er verschillende andere straatnamen voor cocaïne en zijn derivaten.

Cocaïnestatistieken

Cocaïne wordt vaak door jongeren gebruikt. In feite rapporteert 1,3 procent van de 8e klassers het ten minste eenmaal in hun leven te hebben gebruikt, terwijl 4,2 procent van de 12e klassers de drug heeft gebruikt.

Het gebruik is echter het grootst bij mensen van 26 jaar en ouder, met meer dan 16,5 procent van de mensen in deze leeftijdsgroep die deze drug ten minste eenmaal in hun leven hebben gebruikt.

Volgens een onderzoek uit 2019 begonnen meer dan 671.000 mensen boven de 12 jaar voor het eerst met het misbruiken van cocaïne. Een geschatte 2 miljoen Amerikaanse burgers gaven toe het dat jaar te hebben misbruikt. Dit is een alarmerend hoog aantal omdat het direct overeenkomt met meer individuen die lijden aan bijwerkingen en ernstige gevolgen. Als een zwangere vrouw deze drug misbruikt, is er een verhoogd risico op hartafwijkingen, problemen met het centrale zenuwstelsel en de dood. Volgens de statistieken zijn er elk jaar ongeveer 750.000 zwangerschappen met blootstelling aan cocaïne.

Volgens de 2019 National Drug Threat Assessment is tussen 2016 en 2017 het aantal meldingen van forensische laboratoria van fentanyl en cocaïne met 74% gestegen. In 2018 betrof 74% van de fatale gevallen van overdosering ervan de vermenging met een opioïde.

In 2014 voldeden ongeveer 913.000 Amerikanen aan de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-criteria voor afhankelijkheid of misbruik van coke in de afgelopen 12 maanden.

In 2011 was coke betrokken bij 505.224 bezoeken aan de spoedeisende hulp voor drugmisbruik of -misbruik.

Wijzen van cocaïnegebruik

Er zijn verschillende manieren waarop gebruikers coke misbruiken. Deze verschillende toedieningswijzen hebben verschillende gevolgen voor de gebruiker met betrekking tot demografie, klinische/psychologische verschijnselen en behandeling, zoals blijkt uit dit onderzoek. Volgens het National Institute On Drug Abuse kan cocaïne oraal, intranasaal, intraveneus of door inhalatie worden ingenomen.

Deze manieren worden hieronder verder besproken:

• Een van de manieren van misbruik is door snuiven. Gebruikers kiezen meestal voor deze methode omdat het poeder gemakkelijker te verkrijgen is dan andere vormen van de stof. Het is de meest voorkomende methode en ook gevaarlijk. Het duurt ongeveer 10-20 minuten voordat de effecten beginnen te werken, maar de resten blijven nog geruime tijd in de dosis aanwezig. Deze methode beschadigt na verloop van tijd de neusbrug, en het kan veel tijd kosten om te herstellen.
• Schieten of injecteren zijn andere methoden die verslaafden gebruiken om euforie te bereiken. Schieten of intraveneuze toediening wordt beschouwd als een van de gevaarlijkste methoden om de drug in te nemen. De effecten kunnen binnen 30 seconden beginnen, maar het veroorzaakt schade aan de aderen. Bovendien brengt deze toedieningswijze het risico van ziekteoverdracht met zich mee, omdat de naalden niet steriel zijn.
• Oraal cocaïnegebruik is een minder gebruikelijke methode om de drug te gebruiken. Bij deze methode duurt het langer voordat de effecten beginnen te werken, waardoor gebruikers meer doses van de drug moeten nemen. Dit kan ook leiden tot een fatale overdosis. Orale gebruikers mengen de drug ook met voedsel of alcohol om de effecten te versterken. Deze interacties kunnen ernstige gevolgen hebben.

Cocaïneverslaving Risicogroepen

Voor bepaalde groepen is de kans groter dat ze afhankelijk worden van drugs, terwijl andere groepen eerder geneigd zijn om drugs te proberen, waardoor het risico op afhankelijkheid toeneemt. Hoeveel cocaïne een overdosis veroorzaakt, hangt af van verschillende factoren en varieert van individu tot individu.

Bijvoorbeeld:

• Veteranen lopen meer kans dan de algemene bevolking om aan drugs- en alcoholmisbruik ten prooi te vallen. Ze hebben vaak te maken met samen voorkomende stoornissen, waaronder depressie en posttraumatische stressstoornis, die ertoe kunnen leiden dat ze stoffen misbruiken.
• Tieners en studenten zullen ook eerder drugs en alcohol proberen door de druk van leeftijdgenoten en omdat ze vaak verkrijgbaar zijn op feestjes en andere plaatsen waar jongvolwassenen vaak komen.
• Cocaïne is ook een van de meest gebruikte drugs onder werkende professionals, waardoor mensen in bepaalde beroepsgroepen meer kans hebben om coke te proberen terwijl ze aan het werk zijn of na het werk.
• Volgens deze studie over de risicofactoren met betrekking tot cocaïne, hebben vrouwen meer kans om deze drug te misbruiken dan hun tegenhangers en blijven ze er langer afhankelijk van.
• Afro-Amerikanen hebben volgens het onderzoek negen keer meer kans om in de eerste twee jaar van gebruik verslaafd te raken aan cocaïne dan Kaukasische en Latijns-Amerikanen.

Tekenen van verslaving aan cocaïne

De meeste drugsgebruikers proberen het feit dat ze drugs gebruiken te verbergen voor hun omgeving. Sommige gedragingen kunnen zich echter na verloop van tijd openbaren, omdat het voor drugsverslaafden moeilijk is om hun gewoonten lange tijd geheim te houden. Als je weet waar je op moet letten, kun je zo snel mogelijk hulp zoeken voor je dierbaren.

De persoon die coke gebruikt zal hoogstwaarschijnlijk een aantal tekenen vertonen die in de volgende drie categorieën kunnen worden onderverdeeld:

Physieke tekenen en symptomen

Een aantal van de fysieke tekenen van cocaïnegebruik zijn de volgende:

• Neusbloedingen of zweertjes rond de neus door het snuiven van de drug
• Snelle kaakbewegingen
• Kaak op slot of tanden klemmen
• Tremor
• Rode ogen
• Excitantie
• Praatzucht
• Promiscuïteit
• Gebrek aan eetlust
• Insomnia
• Contstant snuiven
• Dilaterende pupillen
• Naaldafdrukken als de gebruiker de drug injecteert
• Brandvlekken op de lippen

Psychiatrische symptomen

Volgens een studie van W. Alexander Morton over de manifestatie van psychiatrische verschijnselen bij verslaafde patiënten, kunnen de volgende psychiatrische verschijnselen van cocaïnegebruik aanwezig zijn:

• Agitatie
• Paranoia
• Hallucinaties
• Delusies
• Wreedheid
• Suïcidaal denken
• Homicidaal denken
• Andere comorbide psychiatrische stoornissen

Gedragstekenen en -symptomen

Door de studiebevindingen, wordt chronisch gebruik van deze drug geassocieerd met verschillende gedragsmatige verschijnselen van cocaïnegebruik, die hieronder worden opgesomd:

• Secretief gedrag
• Verlechterde hygiëne
• Angressief/geagiteerd gedrag
• Repetitief/ stereotiep gedrag
• Ongewoon sociaal of seksueel gedrag
• Gewijzigde persoonlijkheid
• Geïsoleerd gedrag of verhoogde behoefte aan privacy
• Financiële problemen
• Gebruik van cocaïne slang
• Slechte prestaties op het werk of op school

Redenen om verslavingsbehandeling te zoeken

Misschien wel de grootste strijd die gebruikers ondervinden bij het overwinnen van hun verslaving is de ontkenning van hun probleem, aangezien ze de vraag of cocaïne verslavend is niet eens bevestigend beantwoorden. Toch kan een cocaïneverslaving, net als andere verslavingen, een ravage aanrichten, niet alleen geestelijk en lichamelijk, maar ook sociaal in het leven van de misbruiker en zijn naasten. Dat maakt het nog belangrijker om tijdig een verslavingsbehandeling te zoeken.

Enkele redenen om behandeling te zoeken staan hieronder opgesomd:

• Een van de belangrijkste redenen is dat verslaving dodelijk kan zijn, wat elk jaar duizenden sterfgevallen veroorzaakt. Professionele behandeling stelt iemand in staat om de controle over hun leven te nemen en te kiezen voor goed en gezond voor zichzelf.
• Proberen om op eigen houtje te stoppen met cocaïneverslaving kan leiden tot slopende ontwenningsverschijnselen, waardoor gebruikers onmiddellijk terugvallen. Met een professionele afkickkliniek kan men er echter zeker van zijn dat hun symptomen zorgvuldig zullen worden beheerd om een langdurig herstel te garanderen.
• Cocaïne is een dure drug die financiële problemen kan veroorzaken voor de gebruikers en hun gezinnen. Het verlies van banen en andere financiële middelen kan een andere reden zijn om zo snel mogelijk behandeling te zoeken.
• Drugs kunnen negatieve sociale gevolgen hebben voor de gebruiker, wat een andere reden kan zijn om behandeling te zoeken en te genieten van een normaal sociaal leven met vrienden en familie.
• Elke vorm van verslaving wordt na verloop van tijd erger, waarbij de gebruiker steeds meer fysieke, mentale en sociale gevolgen ondervindt. Dit maakt het een belangrijke reden om onverwijld met de behandeling te beginnen, zodat het herstel op zijn vroegst kan worden bereikt.

Het vinden van deze centra is eenvoudig, omdat ze overal in de Verenigde Staten te vinden zijn. Om complicaties als gevolg van het gebruik, waaronder overdosering en de dood, te voorkomen, moet zo snel mogelijk hulp worden gezocht. Hoe eerder de gebruiker hulp zoekt, des te sneller kan hij of zij herstellen.

Behandelingen voor verslaving

Veel mensen begrijpen verkeerd wat revalidatiebehandeling is. Ze denken vaak dat het alleen maar gaat om het ontgiften van de drug, om het wachten tot er een einde komt aan de cocaïne die al zo lang in iemands systeem zit. Het detoxproces is echter slechts de eerste stap in de rehabilitatie. Zodra de gebruiker veilig van de drug af is, is het tijd om te beginnen met het opbouwen van de vaardigheden die ze nodig hebben om toekomstig middelenmisbruik te voorkomen. Deze fase van revalidatie kan maanden duren. En als de gebruiker klaar is met afkicken, gaat hij naar de nazorg, waar hij anonieme cocaïnebijeenkomsten bijwoont om de kracht te behouden die nodig is om nee te blijven zeggen tegen het drugsmisbruik.

Wanneer gebruikers hulp zoeken, maken ze zich vaak zorgen dat de behandeling voor cokeverslaafden niet aanslaat. De kans is groot dat de gebruiker ten minste één actieve verslaafde heeft ontmoet die in het verleden behandeling heeft gezocht, maar nog steeds gebruikt. Hoewel er vele redenen zijn waarom een verslaafde zou kunnen terugvallen, is de waarheid dat studies hebben bewezen dat rehabilitatie veel vaker werkt dan dat het faalt.

Misschien zijn de grootste factoren in het succes van de behandeling voor cocaïneverslaafden de inzet van de kant van de verslaafde en het vinden van de juiste fit voor hen. Ondanks het beeld dat in de media van afkicken wordt geschetst, hanteren geen twee klinieken precies dezelfde aanpak. Patiënten kunnen kijken naar de gebruikte therapieën, zowel gedrags- als farmacologische, persoonlijk contact opnemen om alle benodigde informatie op te nemen, een keuze maken tussen residentiële, ambulante en combinatieprogramma’s, en dan een follow-up volgen met cocaïne anonieme programma’s. Hoewel het misschien een beetje onderzoek, het juiste centrum is die er zijn.

Cocaïne intramurale en poliklinische afkickklinieken

Er zijn tal van factoren te overwegen bij het selecteren van een afkickkliniek voor cocaïne verslaving herstel. De grootste is echter de keuze tussen klinische en poliklinische revalidatie. Hoewel de gebruiker misschien automatisch de voorkeur geeft aan het ene boven het andere, is het van vitaal belang dat hij de voor- en nadelen begrijpt voordat hij een beslissing neemt.

Inpatient Rehab

Inpatient cocaïne afkickkliniek vindt volledig plaats binnen de behandelingsfaciliteit. Tijdens de behandeling woont de gebruiker voltijds in het centrum, volgt hij een vast schema en krijgt hij te allen tijde toegang tot medische en psychologische zorg. Voor veel gebruikers is intramurale zorg nodig in de eerste fasen van de behandeling, en sommigen zullen het nodig hebben gedurende het hele revalidatieproces.

Een aantal voordelen van intramurale zorg zijn onder meer:

• De patiënt heeft 24 uur per dag toezicht en ondersteuning
• Er is een gemeenschap waartoe de gebruiker zich kan wenden en waarop hij kan vertrouwen
• Omdat andere patiënten hetzelfde proces doormaken, ontbreekt het gevoel van schaamte of anders-zijn
• De hulp is intens, wat vaak nodig is bij de behandeling van verslaving
• Er is geen toegang tot afleiding of cocaïne zelf, waardoor de gebruiker de moeilijkste delen van het herstel zonder verleiding kan doorstaan

Hoewel er tal van voordelen zijn aan klinische opties, kunnen ze om de volgende redenen problematisch zijn voor sommige gebruikers:

• Vrijheid is sterk beperkt omdat de patiënt de faciliteit niet kan verlaten
• Bezoekers kunnen niet worden toegestaan of worden alleen toegestaan op bepaalde dagen en tijden
• Alles is zeer gestructureerd, van wanneer de patiënt wakker wordt tot wanneer ze eten, douchen, en nog veel meer
• Patiënten met kinderen hebben hulp nodig bij de kinderopvang
• Patiënten met een baan moeten verlof nemen
• Veel verzekeringen dekken alleen poliklinische revalidatie

Outpatient Rehab

Outpatient cocaïne rehab vindt plaats in centra, maar de patiënten wonen thuis tijdens hun behandeling. Afhankelijk van het gekozen programma, kunnen de therapie sessies de hele dag duren, wat nog steeds problemen kan opleveren met banen en andere verplichtingen. De patiënt zal echter elke ochtend en avond thuis zijn, waardoor hij of zij meer beschikbaar is voor het gezin en klusjes thuis.

Een aantal voordelen van ambulante zorg zijn onder meer:

• Beter beschikbaar om familiezaken bij te wonen
• In de latere stadia van de behandeling kunnen de therapiesessies korter zijn en in het weekend of na werktijd worden gepland
• Omdat de patiënt in de echte wereld is, kunnen ze hun therapieën onmiddellijk toepassen
• Familie sessies worden meestal opgenomen, waardoor dierbaren de gebruiker kunnen bijstaan
• Poliklinische zorg is goedkoper en wordt vaak gedekt door de verzekering

Dit gezegd hebbende, heeft ambulante zorg wel zijn problemen, waaronder:

• Een groter risico op terugval door blootstelling aan triggers
• Continue toegang tot de drug
• Afleidingen die de aandacht van het herstel afleiden
• Minder toegang tot therapeuten en medische zorg
• Een beperkt gemeenschapsgevoel

Nu beginnen

Hulp krijgen bij verslaving betekent praten over het probleem, en voor velen kan dat ongemakkelijk zijn. In onze maatschappij zijn er veel stigma’s verbonden aan cocaïneverslaving en verslaving in het algemeen. Maar gebruikers mogen zich hierdoor nooit laten weerhouden om de verslavingsbehandeling te krijgen die ze nodig hebben. Rehabilitatieprogramma’s oordelen niet over hoe of waarom de verslaving is ontstaan; ze bieden alleen de hulp die de gebruiker nodig heeft om een beter leven te leiden.

Hoe dan ook, wat ook geleid heeft tot de behoefte aan verslavingsbehandeling, rehabilitatiecentra bieden oordeelvrije hulp op weg naar herstel. Onthoud dat een revalidatiebehandeling beter is dan een behandeling voor een overdosis cocaïne. De gebruiker moet hulp krijgen voordat het te laat is.

Verslavingsbehandeling maakt een gezond leven mogelijk

Cocaïne is een krachtige drug en zeer verslavend, waardoor het moeilijk is om zonder hulp te stoppen met gebruiken. Er zijn echter veel programma’s in de Verenigde Staten die een aanpak bieden die herstel mogelijk maakt. Zodra de behandeling voor cocaïneverslaving is voltooid, komt de gebruiker in de nazorg ondersteuningsfase door middel van cocaïne anonieme bijeenkomsten. Samen stellen deze twee behandelingsfasen hen in staat een gezond leven te leiden.

Pagina Bronnen