Diverse therapeut,

Mijn man en ik zijn al 30 jaar getrouwd en hebben een meestal gelukkige, vriendschappelijke en ondersteunende relatie. Zijn interesse in seksuele relaties nam af na de geboorte van onze kinderen en is vijf jaar geleden volledig tot stilstand gekomen.

Ik heb hem de afgelopen vijf jaar meerdere malen gevraagd om met mij in therapie te gaan. Hij heeft het verschillende keren overwogen, maar steeds geweigerd en gezegd dat hij gewoon geen interesse had in een lichamelijke relatie. Ik heb hem aangemoedigd om onze situatie te bespreken met een vriend of zijn arts, maar als hij dat heeft gedaan, heeft hij de uitkomst niet met mij gedeeld. Na verschillende pogingen tot onderhandeling en suggesties om therapie te volgen, heb ik me erbij neergelegd dat hij geen enkele interesse in seks heeft, en nog minder interesse om erover te praten. Ons leven is veel vrediger als ik er niet over begin.

Het celibaat is niet mijn keuze en ik mis dat deel van onze relatie, samen met de intimiteit, enorm. Dus ik sta op een tweesprong: Mijn celibatair huwelijk beëindigen, ook al zijn we heel goede vrienden, ouders en partners? Een aanvullende relatie zoeken? Of mijn eigen seksualiteit opofferen?

Ruby
Chicago

Die Ruby,

Het spijt me dat je met zo’n moeilijke kwestie in je huwelijk te maken hebt. Hoewel je niet de enige bent in deze – seksuele problemen komen vaak voor in huwelijken – moet je je wel heel eenzaam voelen. Je kunt je ook afgewezen, boos en hulpeloos voelen, vooral omdat je geen verklaring lijkt te hebben voor waarom dit aan de hand is. Maar je hoeft je niet neer te leggen bij een onhoudbare opoffering. Laten we eens kijken wat u kunt doen.

Eerst, omdat seks voor de meeste mensen zo’n gevoelig onderwerp is, zal het helpen – althans in het begin – om u te richten op de bredere dynamiek tussen u en uw man. U zegt dat u een “gelukkig” en “ondersteunend” huwelijk hebt, maar stelt u zich eens voor dat de impasse over iets anders belangrijks in een relatie ging – spanningen die bijvoorbeeld te maken hebben met geld, gezondheid, grenzen, verslaving, of kinderen. Het onderwerp is minder belangrijk dan het feit dat je zegt dat je erg lijdt, en dat je man je zorgen niet wil bespreken. Seks of geen seks, dat is een belangrijk probleem.

Gezien deze bredere kwestie, kun je je aanpak verschuiven van het proberen zijn gedrag te veranderen (of hij seks zal hebben) naar het proberen jullie huwelijk te versterken. Mijn vermoeden is dat ondanks de positieve aspecten van jullie huwelijk die je in je brief beschrijft, jullie beiden op verschillende manieren diep lijden. U, natuurlijk, voelt zich ernstig verwaarloosd. Uw man worstelt waarschijnlijk met iets dat zo pijnlijk of vernederend is dat hij het niet kan opbrengen ermee om te gaan.

Meer in deze serie

Er zijn veel factoren die van invloed kunnen zijn op zijn zin in seks – een niet gediagnosticeerde medische aandoening, een bijwerking van een medicijn, een hormonale disbalans, stress, depressie, een laag gevoel van eigenwaarde, een trauma, of zelfs problemen in uw huwelijk die hij niet ter sprake heeft gebracht. Soms vermindert ook een specifieke verandering het verlangen, zoals een emotionele kwestie in verband met zwangerschap of ouderschap. (Als jullie seksleven bijvoorbeeld goed was voordat jullie kinderen kregen, heeft hij misschien moeite om je zowel als moeder als romantische partner te zien). Er zijn ook oorzaken van seksloze huwelijken die niets met de geslachtsdrift te maken hebben (een pornoverslaving, een heimelijke voorkeur voor een partner van een ander geslacht, een affaire hebben maar het huwelijk niet willen verlaten).

Wat de reden ook is, je man draagt waarschijnlijk een zware last – en op zijn eigen manier voelt hij zich waarschijnlijk net zo alleen in zijn pijn als jij. Het is minder waarschijnlijk dat je man geen interesse heeft in seks (althans, in theorie), en waarschijnlijker dat hij geen interesse heeft in het openen van wat voor hem aanvoelt als een doos van Pandora.

Dus terug naar de bredere kwestie, waar je met hem over kunt praten. Probeer hem daarbij te benaderen vanuit nieuwsgierigheid en niet vanuit schuldgevoel. In plaats van te zeggen: “Ik wil dat we weer seks hebben” – een eis die het doet lijken alsof hij het probleem is – kun je iets zeggen als: “Ik wil niet dat we zoveel conflicten hebben rond seks, en ik wil zeker niet het gevoel hebben dat ik aan het zeuren ben. Ik wil gewoon dat je weet dat ik het mis om dicht bij je te zijn, en niet alleen lichamelijk. Aan de ene kant zijn we zulke goede vrienden, en aan de andere kant heb ik het gevoel dat er veel is dat we niet van elkaar weten. Kunnen we praten over wat er tussen ons aan de hand is?”

Als antwoord kan hij zeggen: “Er is niets aan de hand,” maar in plaats van dat dat het einde van het gesprek is (zoals ik me kan voorstellen dat jullie dat allebei in het verleden hebben gedaan), kun je zeggen: “Er is wel iets aan de hand tussen ons als we niet in staat zijn om te praten over de manieren waarop we niet met elkaar in contact komen. Ik wil niet dat je nu seks met me hebt, maar ik wil wel dat je mijn partner bent en met me praat.” Laat hem weten dat je om een gesprek vraagt omdat je van hem houdt en wilt dat jullie huwelijk werkt. Vertel hem ten slotte dat als hij zich nog niet op zijn gemak voelt om met je te praten, je bereid bent om hem op alle mogelijke manieren te helpen om een plek te vinden waar hij zich wel op zijn gemak voelt. Dit maakt duidelijk dat jullie een team zijn, en is anders dan wat klinkt als een patroon van “onderhandelen” of “voorstellen” zonder resultaat. Hier stel je je kwetsbaar en meelevend op, maar wel direct: Het gaat erom hoe we met elkaar omgaan en hoe we als stel door moeilijkheden heen komen. Als we niet samen door de moeilijke dingen heen kunnen – of dat nu seks is of iets anders – denk ik niet dat we het volhouden.

Hopelijkerwijs zal hij bereid zijn om wat van zijn emotionele wereld met jou of met een therapeut te delen. Als dat zo is, moet je geduldig zijn tijdens dat proces en hem laten zien dat je zijn inspanningen waardeert. In plaats van te zeggen: “Het duurt nu al drie maanden – werkt de therapie niet?”, moet je ervoor zorgen dat hij weet hoeveel het voor jou betekent dat hij jullie huwelijksproblemen serieus neemt.

Als hij echter niet bereid is om ze serieus te nemen, moet je misschien overwegen om uit het huwelijk te stappen. Als je uiteindelijk weggaat, zal dat niet zijn omdat je man je seksueel buitensluit. Het zal zijn omdat hij je emotioneel buitensluit. U heeft er alles aan gedaan om het huwelijk te redden, maar helaas kunt u dat niet alleen.

Dear Therapist is alleen voor informatieve doeleinden, is geen medisch advies en is geen vervanging voor professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Vraag altijd advies aan uw arts, geestelijke gezondheidsdeskundige of een andere gekwalificeerde gezondheidswerker als u vragen hebt over een medische aandoening. Door een brief in te zenden, stemt u ermee in dat The Atlantic deze – geheel of gedeeltelijk – mag gebruiken, en dat wij de brief mogen redigeren om hem langer en/of duidelijker te maken.