In 1993, werd het tweede seizoen van MTV’s razend populaire show “The Real World” in Los Angeles geproduceerd. In tegenstelling tot het eerste seizoen, dat plaatsvond in een loft in New York City, werd het tweede seizoen gemaakt in een huis van $2 miljoen dollar vlakbij het strand van Californië. Het nieuwe seizoen verschilde ook van het origineel door de eerste uitzetting van een lid van de cast uit de show. David Edwards, de enige zwarte man in het huis, werd eruit gezet nadat een grap met een van de vrouwen verkeerd werd opgevat, waardoor de rest van de cast het gevoel kreeg dat David gevaarlijk was.

In 1992 was Edwards een opkomende komiek die toevallig een jeugdvriend was van Dave Chappelle. Chappelle wilde Edwards’ carrière vooruit helpen, aanvankelijk door hem aan een rol in The Real World te helpen. Hij voegde Edwards ook toe aan de cast van zijn film Half Baked in 1994. Hoewel Chappelle succesvol was in het helpen van Edwards om zijn carrière te versnellen, bleef hij boos over het vroege vertrek van zijn vriend uit The Real World. Naar aanleiding daarvan bracht Chappelle de sketch “The Mad Real World” uit, die werd uitgezonden in het eerste seizoen van The Chappelle Show in 2003.,

Edwards werd op de set van The Real World uit het huis in Californië gezet toen hij voor de grap de dekens van een bijna naakte Tami trok. Hoewel Edwards beweerde een grapje te maken, en ondanks dat een soortgelijk incident met twee andere blanke huisgenoten ongestraft bleef, vond de rest van de cast de gebeurtenis tussen David en Tami schokkend, en oefende genoeg druk uit op Edwards om het huis te verlaten. Chappelle, die “The Mad Real World” voorstelt aan een publiek, legt uit hoe “een zwarte kerel” om de paar jaar in de show wordt gezet alleen maar om uit zijn dak te gaan omdat hij omringd wordt door zes gekke blanke mensen. Chappelle vervolgt met te zeggen: “Ze zouden het niet leuk vinden als we een show maakten waarin we één blanke rond zes van de gekste zwarte mensen zetten die we konden vinden.”

“The Mad Real World” biedt zijn kijkers schaamteloos racistische stereotypen aan. Als Chad, de enige blanke kamergenoot, het huis binnenkomt, wordt hij begroet door jonge zwarte volwassenen die naar de kapper gaan, kaarten, roken en vechten – allemaal activiteiten die ongebruikelijk lijken voor een typisch blank Amerikaans huis. Wanneer Chad zich voorstelt aan de eerste kamergenoot die hij ontmoet, Faze, krijgt hij een trekje van een joint aangeboden, waarop hij heftig hoest. Na een ontmoeting met TyRee, een stoere boef die in de gevangenis heeft gezeten, gaat Chad naar zijn kamer. Op weg naar boven wordt hij echter onderbroken door TyRee, die zegt: “Kijk eens aan, Chad, de hele tijd dat je in mijn kamer bent, betta ik je niet staand zien plassen, je gaat zitten als je plast, begrijp je?” . Tron, een andere kamergenoot, zegt ook tegen Chad: “Slaap lekker, hou je kont dicht.” Later, nadat het niet gelukt is om te werken in een sap bar, roken TyRee, Tron, en Faze en spelen dobbelstenen in plaats van te werken zoals Chad hen probeert aan te moedigen om te doen. TyRee zegt, “Yo wat is jouw probleem man? Waarom wil je zo hard werken?” Tron vervolgt dan, “Ja man, Amerika wil ons zien leven, niet werken.” Tron brengt weer een ander stereotype naar voren van veel zwarte Amerikanen die geloven dat ze beroemd kunnen worden door een beroemdheid of atleet te worden; dit idealisme wordt echter ook door evenveel blanke Amerikanen aangehangen, vooral bij jongvolwassenen en tieners.

Terwijl de overgrote meerderheid van de blanke Amerikanen wil dat Amerikaanse minderheden een normaal leven leiden zonder als slaven te hoeven werken, staan niet evenveel Amerikanen open voor sociale gelijkheid voor minderheden. Hoewel in Amerika de laatste 40 jaar snelle vooruitgang is geboekt in de richting van gelijkheid tussen blanken en minderheden, is de natie nog ver verwijderd van volmaakte gelijkheid. In een recent onderzoek onder studenten van grote universiteiten had volgens een recente blog van Voice of America minder dan de helft van alle studenten meer dan twee vrienden die ofwel tot een minderheid behoorden ofwel in het buitenland studeerden; dit feit is schokkend, vooral omdat universiteitsstudenten vaak worden beschouwd als een van de meest progressieve groepen in het land. Hoewel er veel factoren zijn waarom dit zou kunnen zijn, zou een deel van de reden te wijten kunnen zijn aan een gebrek aan empathie tussen rassen; bijvoorbeeld, een minderheidsstudent van de University of Southern California geïnterviewd door Voice of America zei dat studenten uit andere culturen haar niet begrijpen, omdat ze haar worstelingen niet begrijpen.

Het personage van “The Mad Real World” ervaart soortgelijke problemen. Net als de USC-student is Chad niet bekend met de gebruiken en cultuur van de andere huisgenoten. Chad weet niet hoe hij moet roken, terwijl andere leden van het huis bedreven zijn in het roken en daardoor grotere trekjes kunnen nemen zonder te hoesten. Chad begrijpt ook niet de discrepantie tussen zijn werkethiek en die van zijn collega’s, wat leidt tot ruzies, verlies van vriendschap, en uiteindelijk tot straf voor Chad. Aan de andere kant van het spectrum begrijpen de huisgenoten niet wat Chad nodig heeft tijdens de aflevering. Chad wordt boos of overstuur als zijn vader gekwetst wordt, zijn vriendin gestolen wordt, en zijn slaap hem ontnomen wordt door het feesten. De huisgenoten begrijpen echter niet waarom Chad zich boos gedraagt en zien zijn emoties als gevaarlijk, waardoor ze hem uiteindelijk voor hen het huis uit schoppen.

Na zijn populaire stand-up routine “Killing them Softly,” creëerde Chappelle, samen met Neal Brennan, de alom geprezen “Chappelle Show”, die enorm succes kende en ertoe leidde dat Viacom Chappelle een deal van 55 miljoen dollar aanbood om de show te produceren. Echter, nadat een stand-up routine in Sacramento vreselijk mis ging voor Chappelle, met mensen die hem onderbraken door te schreeuwen “I’m Rick James, Bitch,”, samen met zijn uitputting van het werken aan de show en zijn realisatie dat de meeste mensen hem uitlachten in plaats van zijn slim gemaakte grappen, verliet Chappelle voortijdig het geld en de show en nam een hiaat van Hollywood om te ontspannen in Zuid-Afrika. Tijdens zijn standup routine in Sacramento, schreeuwde hij tegen het publiek “Weet je waarom mijn show goed is? Omdat de bazen van het netwerk zeggen dat jullie niet slim genoeg zijn om te begrijpen wat ik doe, en elke dag vecht ik voor jullie. Ik vertel ze hoe slim jullie zijn. Het blijkt dat ik het mis had. Jullie zijn dom.”

In “The Mad Real World,” zullen de meeste Amerikanen humor vinden in TyRee omdat hij een gevangene is en Chad’s vader neersteekt, Faze omdat hij een drugsverslaafde is, en Tron omdat hij Chad in een slaaphouding stopt en zijn geld steelt; maar de meeste mensen kijken niet tussen de personages, het decor en de grappen door om te beseffen dat Chappelle vele boodschappen overbrengt in de hele sketch.

In de schets, wordt Chad gedwongen al het werk te doen in de sapjesbar omdat de andere kamergenoten niet willen werken. Zeer subtiele humor is te vinden in de naam van de sapbar, ReJuice-A-Nation, omdat de naam een verwijzing is naar de oude film “Birth of a Nation”. In de oude film komt de KKK bijeen om vrouwen te beschermen tegen Afrikaanse Amerikanen, die worden afgeschilderd als wilden, onintelligent, en seksueel gedreven ten opzichte van blanke vrouwen. De film wordt genoemd als de tweede opleving van de KKK in Stone Mountain, Georgia, en is ook een aanvulling op Rejuice-A-Nation in de sketch, omdat in zowel de film als de sapbar, de minderheid in elke situatie wordt onderdrukt door de macht van de meerderheid; bijvoorbeeld, Tron maakt zijn eigen, op maat gemaakte sap dat marihuana en sterke drank bevat, en terwijl Chad probeert Tron te vertellen om te stoppen, komt Tron in zijn gezicht en intimideert Chad door hem een “nikker” te noemen, waardoor Chad zich terugtrekt.

Na de sapbar scène in de sketch, bezoekt Chad’s vriendin Katie het huis, en hoewel Chad gelooft dat hij en Katie binnenkort zullen trouwen, nemen TyRee en zijn vriend Lysol uiteindelijk Katie van Chad af en plegen uiteindelijk beiden ontucht met haar.

Net als Chad konden slaven in het antebellum van de Verenigde Staten, die door hun meesters onofficieel getrouwd konden worden, toch van hun echtgenoten en kinderen worden gescheiden, allemaal op aandringen van hun eigenaars. Chad maakt hetzelfde mee als Katie van hem wordt afgenomen voor de persoonlijke behoeften van de andere mannelijke kamergenoten van het huis.

Wanneer de vader van Chad op bezoek komt, wordt Zondra, een van de vrouwelijke kamergenoten, boos over “hoe hij kijkt”, met als gevolg dat TyRee hem meerdere keren met geweld neersteekt. Tron zet Chad ook, zonder duidelijke reden, in een “sleeper hold”, waardoor hij bewusteloos raakt. Chad verliest zijn portemonnee, en zegt de volgende dag tijdens een interview: “Wees voorzichtig als je in een slaaphouding komt, want de volgende dag doet je anus echt pijn”.

Zo ook, werden slaven vaak genadeloos geslagen omdat ze eenvoudige regels niet opvolgden, soms zonder enige reden. Chad en zijn vader ervaren beiden deze onnodige straf wanneer ze worden aangevallen door verschillende leden van het huis.

Door te worden gedwongen al het werk te doen, zijn vriendin Katie met geweld te worden afgenomen, en onnodig en buitensporig te worden gestraft, belichaamt Chad het leven van slaven uit het antebellum zuiden, maar ook dat van minderheden die momenteel oneerlijk worden behandeld. Er zijn veel meer voorbeelden van de blanke bevolking die minderheden dwingt om deze oneerlijke patronen te volgen, zoals het dwingen van Aziaten om te verhuizen tijdens de Tweede Wereldoorlog, het verplaatsen van inheemse Amerikanen door de Verenigde Staten, het uitsluiten van vrouwen van het stemmen en het bekleden van een functie, en het gebruik van buitensporig geweld door de politie op Afrikaanse Amerikanen, die allemaal deze onrechtvaardigheden laten zien.

Door de rol van de blanke man om te draaien van superieur naar dienaar, dwingt Chappelle Amerikanen, vooral blanke mannen, om een positie van inferioriteit ten opzichte van anderen te overwegen. Hoewel de omkering onpraktisch lijkt in de hedendaagse samenleving waar blanken in de meerderheid zijn, is de realiteit van de situatie dat zwarte Amerikanen een minderheidsgroep zijn die een ongelijke behandeling ervaart die vaak lijkt op moderne slavernij.

In 2014 werd Eric Garner, een zwarte man van middelbare leeftijd, door de politie gewurgd nadat hij illegaal sigaretten verkocht op een straathoek en zich verzette tegen zijn arrestatie. De politieman, Daniel Pantaleo, werd uit het politiekorps gezet, maar tijdens het proces werd hij niet schuldig bevonden aan een misdrijf. Pantaleo werd ook berecht in 2013 voor het dwingen van twee zwarte mannen om naakt te strippen in het openbaar, zodat Pantaleo hen kon fouilleren, maar Pantaleo werd opnieuw niet beschuldigd van strafbare feiten. Chad is verwant aan Garner en alle slachtoffers van politiegeweld omdat hij in de minderheid is en tot bewusteloosheid wordt gewurgd voordat zijn portemonnee wordt gestolen en hij niet in staat is om zichzelf te verdedigen.

Nadat er sprake is van politiegeweld, gaat het levende slachtoffer vaak alsnog naar de gevangenis. Volgens de NAACP bestaat ongeveer 58% van alle gevangenen uit Afro-Amerikanen of Spanjaarden, terwijl beide groepen slechts ongeveer 25% van de bevolking uitmaken. Dit is voornamelijk te wijten aan oneerlijke gevangenisstraffen op basis van drugs. Voor elke zwarte Amerikaan die drugs gebruikt, zijn er vijf blanke Amerikanen die dezelfde drugs gebruiken, maar veel meer zwarte Amerikanen worden veroordeeld tot gevangenisstraf wegens drugsgebruik. Alleen al in de staatsgevangenissen werd 59% van de Afro-Amerikaanse gevangenen gearresteerd wegens drugsgebruik. Deze gevangenen krijgen ook langere straffen vergeleken met hun blanke tegenhangers, en zwarte Amerikanen met drug aanklachten krijgen vaak dezelfde gevangenisstraf als blanke Amerikanen krijgen voor een geweldsmisdrijf.

Ondanks massale protesten van Amerikanen van alle nationaliteiten gedurende de laatste paar decennia, komt verandering maar langzaam op gang. Doorheen zijn comedy en in het bijzonder door “The Mad Real World”, heeft Chappelle geprobeerd om deze discrepantie aan te pakken. Ondanks zijn inspanningen om de problemen in het huis op te lossen, wordt Chad nog steeds gedwongen te vertrekken. Hij krijgt te horen: “We voelen ons gewoon niet veilig bij jullie in de buurt,” terwijl hij in feite het meest vatbaar is voor gevaar. “We behouden ons het recht voor om je te verneuken,” zegt Tron tegen Chad terwijl hij zijn onschuld probeert te redeneren. David Edwards had een soortgelijke, maar minder extreme ervaring tijdens The Real World, waarbij zijn andere blanke huisgenoten dreigden zijn carrière en imago te ruïneren en hem het huis uit te dwingen. Chappelle’s sketch steekt op een sluwe manier de draak met de oneerlijke nadelen die minderheden vandaag de dag ondervinden, en dringt er bij de machthebbers en bevoorrechten op aan om ook eens naar de andere kant van het spectrum te kijken.