Sommige handelingsonbekwame personen kunnen op sommige gebieden van hun leven verantwoorde beslissingen nemen, maar op andere niet. In dergelijke gevallen kan de rechtbank de voogd beslissingsbevoegdheid geven over alleen die gebieden waarin de wilsonbekwame persoon niet in staat is om verantwoordelijke beslissingen te nemen (een zogenaamde “beperkte voogdij”). Met andere woorden, de voogd mag alleen die rechten uitoefenen die aan de voogd zijn overgedragen.

Onbekwaamheid

De norm waaronder een persoon geacht wordt een voogd nodig te hebben, verschilt van staat tot staat. In sommige staten zijn de normen verschillend, afhankelijk van de vraag of een volledige voogdij of een conservatorschap over alleen de financiën wordt gevraagd. In het algemeen wordt een persoon geacht een voogd nodig te hebben wanneer hij of zij blijk geeft van een gebrek aan vermogen om verantwoordelijke beslissingen te nemen. Een persoon kan niet onbekwaam worden verklaard alleen omdat hij of zij onverantwoordelijke of domme beslissingen neemt, maar alleen als wordt aangetoond dat de persoon niet in staat is om goede beslissingen te nemen. Iemand kan bijvoorbeeld niet onbekwaam worden verklaard alleen omdat hij geld uitgeeft op een manier die voor iemand anders vreemd lijkt. Ook een ontwikkelingsstoornis of geestesziekte is op zichzelf niet voldoende om iemand onbekwaam te verklaren.

Proces

In de meeste staten kan iedereen die geïnteresseerd is in het welzijn van de voorgestelde voogd een verzoek tot voogdijschap indienen. Een advocaat wordt meestal ingeschakeld om een verzoekschrift in te dienen voor een hoorzitting in de probate rechtbank in het district waar de voorgestelde ward woont. De bescherming van de voorgestelde voogd varieert sterk van staat tot staat, waarbij sommige staten alleen maar eisen dat de procedure wordt aangekondigd en andere eisen dat de voorgestelde voogd bij de hoorzitting aanwezig is. De voorgestelde ward heeft meestal recht op wettelijke vertegenwoordiging bij de hoorzitting, en de rechtbank zal een advocaat benoemen als de vermeend onbekwame persoon zich geen advocaat kan veroorloven.

Tijdens de hoorzitting probeert de rechtbank vast te stellen of de voorgestelde ward onbekwaam is en, zo ja, in welke mate de persoon hulp nodig heeft. Als de rechtbank vaststelt dat de voorgestelde voogd inderdaad handelingsonbekwaam is, beslist de rechtbank of de persoon die de rol van voogd op zich wil nemen, een verantwoordelijke voogd zal zijn.

Een voogd kan elke competente volwassene zijn — de echtgenoot van de voogd, een ander familielid, een vriend, een buurman, of een professionele voogd (een niet-verwante persoon die een speciale opleiding heeft gevolgd). Een bekwaam persoon kan een voorgestelde voogd voordragen door middel van een duurzame volmacht voor het geval zij ooit een voogd nodig heeft.

De voogd hoeft helemaal geen persoon te zijn — het kan een non-profit organisatie zijn of een publieke of private onderneming. Als een persoon handelingsonbekwaam wordt bevonden en er geen geschikte voogd kan worden gevonden, kunnen rechtbanken in veel staten een openbare voogd benoemen, een door de overheid gefinancierd agentschap dat dit doel dient. Bij het aanwijzen van een voogd zal de rechtbank in de eerste plaats diegenen in aanmerking nemen die een belangrijke rol spelen in het leven van de voogd — mensen die zowel op de hoogte zijn van als gevoelig zijn voor de behoeften en voorkeuren van de voogd. Als twee personen de voogdijschapstaken willen delen, kunnen rechtbanken co-voogden benoemen.

Verplichten tot verslaglegging

De rechtbanken geven voogden vaak ruime bevoegdheden om de zaken van de voogd te regelen. Naast het ontbreken van de bevoegdheid om te beslissen hoe geld wordt besteed of beheerd, waar hij of zij moet wonen en welke medische zorg hij of zij moet krijgen, mogen voogden ook niet stemmen, trouwen of scheiden, of een rijbewijs hebben. Van voogden wordt verwacht dat zij in het beste belang van de voogd handelen, maar gezien de vaak ruime bevoegdheden van de voogd, bestaat de kans op misbruik. Om deze reden houden rechtbanken voogden verantwoordelijk voor hun acties om ervoor te zorgen dat ze niet profiteren van of de ward verwaarlozen.

De voogd van het vermogen inventariseert de bezittingen van de ward, belegt de fondsen van de ward zodat ze kunnen worden gebruikt voor het onderhoud van de ward, en dient regelmatig gedetailleerde verslagen in bij de rechtbank. Een voogd moet ook toestemming van de rechtbank krijgen voor bepaalde financiële transacties. Voogden moeten jaarlijks een verslag indienen over hoe zij met de financiën van de voogd zijn omgegaan. In sommige staten moeten voogden ook jaarlijks verslag uitbrengen over de status van de voogd. Voogden moeten aantonen dat zij adequate woonvoorzieningen voor de pupil hebben getroffen, dat zij voldoende diensten op het gebied van gezondheidszorg en behandeling hebben verleend, en dat zij waar nodig onderwijs- en opleidingsprogramma’s beschikbaar hebben gesteld. Voogden die niet kunnen aantonen dat zij voldoende voor de ward hebben gezorgd, kunnen uit hun functie worden ontheven en door een andere voogd worden vervangen.

Alternatieven voor voogdij

Omdat voogdij een ingrijpend verlies van vrijheid en waardigheid met zich meebrengt, vereisen de staatswetten dat voogdij alleen wordt opgelegd wanneer minder beperkende alternatieven zijn geprobeerd en bewezen ineffectief te zijn. Minder beperkende alternatieven die moeten worden overwogen alvorens voogdij aan te vragen zijn onder meer:

• Volmacht. Een volmacht is de verlening van wettelijke rechten en bevoegdheden door een persoon (de volmachtgever) aan een ander (de agent of gevolmachtigde). De gevolmachtigde staat in feite in de plaats van de principaal en treedt voor hem of haar op in financiële, zakelijke of andere zaken. In de meeste gevallen, zelfs wanneer de volmacht onmiddellijk van kracht is, is het niet de bedoeling van de volmachtgever dat deze wordt gebruikt, tenzij en totdat hij of zij handelingsonbekwaam wordt.
• Vertegenwoordiger of Beschermende Begunstigde. Dit is een persoon die is aangesteld om Sociale Zekerheid, Veteranen ‘administratie, Railroad Retirement, welzijn of andere staat of federale uitkeringen of recht programma betalingen te beheren namens een individu.
• Conservatorship. In sommige staten kan deze procedure vrijwillig zijn, waarbij de persoon die hulp nodig heeft met financiën een verzoek indient bij de probate court om een specifieke persoon (de conservator) te benoemen om zijn of haar financiële zaken te beheren. De rechtbank moet vaststellen dat de onder curatele gestelde niet in staat is om zijn of haar eigen financiële zaken te beheren, maar wel in staat is om de beslissing te nemen om een conservator aan te laten stellen om zijn of haar zaken te regelen.
• Herroepbare trust. Een herroepbare of “levende” trust kan worden opgezet om de activa van een oudere persoon te houden, met een familielid, vriend of financiële instelling die als trustee fungeert. Als alternatief kan de oudere persoon een co-trustee van de trust zijn met een andere persoon die de taken van trustee zal overnemen mocht de oudere persoon onbekwaam worden.

Neem contact op met uw advocaat om manieren te bespreken om zich tegen een voogdij te beschermen. Om een advocaat bij u in de buurt te vinden, klik hier: https://www.elderlawanswers.com/elder-law-attorneys.

Laatst gewijzigd: 01/06/2021

ADVERTISEMENT