Het is al meer dan 30 jaar geleden dat Lady Diana Spencer (voor altijd in ons hart als Prinses Diana) trouwde met Prins Charles en we hebben het nog steeds over die iconische jurk van haar.

Als je er niet bij was om het spektakel te zien, heb je het sindsdien vast en zeker gezien. De 25 meter lange sleep, de overvloedige hoeveelheden tafzijde, het ongelooflijk ingewikkelde borduurwerk en de 10.000 parels – de jurk, gemaakt door man en vrouw David en Elizabeth Emanuel, is een kunstwerk, dat sindsdien in musea hangt.

Er is veel werk gestoken in het maken van de jurk – en het verborgen houden voor het publiek voor de dag – maar niet alles ging volgens plan. Dit zijn 9 dingen die je misschien nog niet wist over de iconische jurk van de volksprinses.

Getty

Na het huwelijk meldde The Press Courier dat de jurk “het strengst bewaakte geheim in de modegeschiedenis” was. De details van de jurk werden zo goed verborgen gehouden voor de media dat ze alleen werden vrijgegeven “in verzegelde enveloppen” en alleen konden worden geopend “op het moment dat men in de glazen koets van Clarence House stapte.”

Daarbovenop moesten de ontwerpers drie jurken voor Diana maken, voor het geval er iets over haar jurk naar buiten zou komen. Gelukkig kwam er niets aan het licht – iets wat tegenwoordig bijna onmogelijk lijkt.

Diana vinkte elk van de oude tradities af, met antiek kant voor haar iets ouds, een blauwe strik in de tailleband van haar jurk genaaid voor iets blauws, zijde “gesponnen op de Lullingstone zijdeboerderij in Dorest” als haar iets nieuws, en een tiara uit de collectie van de familie Spencer als haar iets geleends.

Ze had wat extra geluk in haar jurk

Naast de eerder genoemde traditie was in Diana’s jurk ook nog een 18-karaats gouden hoefijzer met witte diamanten in het borduursel genaaid.

Haar hakken kostten een half jaar om te maken

Door haar lengte moesten de hakken die Diana droeg laag zijn, zoals schoenmaker Clive Shilton uitlegde. “Haar grootste zorg was dat ze niet groter zou lijken dan prins Charles, en omdat ze erg lang was – 1,80 m – moesten de schoenen een lage hak hebben.”

De zijden muiltjes waren bedekt met 542 pailletten en 132 parels en op de boog van de schoenen waren een ‘C’ en een ‘D’ geschilderd met daartussen een liefdeshartje.

Getty

Ze moest in haar jurk genaaid worden

Diana onthulde in een later interview dat ze aan boulimia leed, waardoor ze in de aanloop naar haar bruiloft verschillende kledingmaten kleiner was geworden. “De eerste keer dat ik werd opgemeten voor mijn trouwjurk, had ik een taille van 25 centimeter. Op de dag dat ik trouwde, was ik 23,5 centimeter. Ik was van februari tot juli in het niets gekrompen. Ik was gekrompen tot niets.”

Daarom moest ze door haar team in de jurk worden genaaid.

The Dress Was Compromised

Misschien niet zo dramatisch, maar Diana’s visagiste op de dag zelf – Barbara Daly – onthulde in het boek Diana: The Portrait dat Diana wat parfum op de voorkant van de jurk had gemorst. Barbara verzekerde haar dat het onopgemerkt zou blijven, en zei: “Er is zoveel stof dat het wel zal verdampen.”

De omvang van de jurk in de koets was niet ingecalculeerd

Diana’s enorme jurk, met al zijn tafzijde en een sleep van ruim 7 meter, paste nauwelijks in de glazen koets die op haar wachtte, samen met haar vader. Elizabeth Emanuel, een van de kleermakers, vertelde The Daily Mail dat de jurk door de koninklijke bruidsmeisjes “als een laken” moest worden opgevouwen om erin te passen. Het was iets waar ze “uren op geoefend hadden.” Helaas was de jurk erg gekreukt en moest hij worden gladgestreken.

De sluier was ongelooflijk lang

Diana’s sluier was gemaakt van 140 meter tule. Haar jongste bruidsmeisjes, India Hicks en Sarah Armstrong-Jones, hadden de taak om er op de dag zelf voor te zorgen en oefenden in de aanloop naar het huwelijk om ervoor te zorgen dat de sleep – die langer was dan de 25-voet lange sleep – altijd perfect was. India zei in Diana: The Portrait, “Sarah en ik kregen veel oefening met een groot lang laken … Het werd uitgemeten en rond Diana gebonden … zodat Sarah en ik konden oefenen hoe we het in en uit de koets konden krijgen, want ik denk dat de trein iets van 25 voet was, wat de langste ooit was.”

Een bijpassende parasol werd gemaakt in geval van regen

Omwille van het nogal grijze weer in Engeland werden twee antieke zijden parasols gemaakt door Elizabeth Emanuel, die ze kocht bij veilinghuis Phillips en ze beide bekleedde met ivoorkleurige en witte stof, kant van de jurk gebruikte om een rand te maken en er parels en lovertjes op borduurde. De twee kleuren werden gebruikt “zodat niemand zou weten welke bij haar jurk paste,” vertelde Elizabeth aan The Daily Mail.

Gelukkig bleef het droog – een opluchting voor Elizabeth, die zei: “Het was van zo’n licht materiaal gemaakt dat het zeker niet waterdicht was – het zou haar niet veel goeds hebben gedaan!”

Schreven door Ellen Kirkness