Op 19 maart 2003 beginnen de Verenigde Staten, samen met coalitietroepen voornamelijk uit het Verenigd Koninkrijk, een oorlog tegen Irak. Vlak nadat explosies Bagdad, de hoofdstad van Irak, op zijn grondvesten doen schudden, kondigt de Amerikaanse president George W. Bush in een televisietoespraak aan: “Op dit moment bevinden Amerikaanse troepen en coalitietroepen zich in de beginfase van militaire operaties om Irak te ontwapenen, zijn bevolking te bevrijden en de wereld te behoeden voor groot gevaar”. President Bush en zijn adviseurs hebben een groot deel van hun pleidooi voor oorlog gebouwd op het idee dat Irak, onder dictator Saddam Hoessein, massavernietigingswapens bezat of bezig was die te bouwen.
De vijandelijkheden begonnen ongeveer 90 minuten nadat de door de VS opgelegde deadline voor Saddam Hoessein om Irak te verlaten of oorlog tegemoet te zien, verstreken was. De eerste doelen, die volgens Bush “van militair belang” waren, werden geraakt met Tomahawk kruisraketten van Amerikaanse jachtbommenwerpers en oorlogsschepen die in de Perzische Golf waren gestationeerd. In reactie op de aanvallen kondigde de radio van de Republiek Irak in Bagdad aan: “De slechten, de vijanden van God, het vaderland en de mensheid, hebben de stommiteit begaan agressie te plegen tegen ons vaderland en volk.”
Hoewel Saddam Hoessein begin maart 2003 had verklaard dat “het geen twijfel lijdt dat de gelovigen zullen zegevieren over de agressie”, dook hij kort na de Amerikaanse invasie onder en sprak hij zijn volk alleen nog toe via een gelegenheids-audiotape. De coalitietroepen slaagden erin zijn regime omver te werpen en de belangrijkste steden van Irak in slechts drie weken in te nemen, waarbij weinig slachtoffers vielen. President Bush verklaarde het einde van de grote gevechtshandelingen op 1 mei 2003. Ondanks de nederlaag van de conventionele strijdkrachten in Irak, heeft een opstand een intense guerrillaoorlog in het land voortgezet in de jaren sinds de militaire overwinning werd aangekondigd, resulterend in duizenden doden onder de coalitieleden, opstandelingen en burgers.
Na een intensieve klopjacht vonden Amerikaanse soldaten Saddam Hussein, ondergedoken in een zes tot acht meter diep gat, negen mijl buiten zijn geboorteplaats Tikrit. Hij verzette zich niet en was niet gewond tijdens de arrestatie. Een soldaat ter plaatse beschreef hem als “een man die berust in zijn lot”. Hussein werd gearresteerd en begon in oktober 2005 een proces wegens misdaden tegen zijn volk, waaronder massamoorden.
In juni 2004 droeg de voorlopige regering die sinds kort na Saddams verdrijving was geïnstalleerd, de macht over aan de Iraakse interim-regering. In januari 2005 koos het Iraakse volk een 275 leden tellende Iraakse Nationale Vergadering. In oktober werd een nieuwe grondwet voor het land geratificeerd. Op 6 november 2006 werd Saddam Hoessein schuldig bevonden aan misdaden tegen de menselijkheid en veroordeeld tot de dood door ophanging. Na een onsuccesvol hoger beroep werd hij op 30 december 2006 geëxecuteerd.
In Irak werden geen massavernietigingswapens gevonden. De VS verklaarden de oorlog in Irak op 15 december 2011 voor beëindigd, bijna tien jaar na het begin van de gevechten.
READ MORE: De verrassende ondervragingen die leidden tot de gevangenneming van Saddam Hussein