Perisphinctes AmmonitePerisphinctes Ammonite

Ammonieten intrigeren de mensheid al duizenden jaren. Dit fossiel heeft genoeg belangstelling gewekt om tientallen verhalen, legenden en mythen te inspireren. De naam komt van zijn uiterlijk: het lijkt op de hoorn van een ram. In de Egyptische mythologie zag de God Ammon eruit als een man met horens als van een ram. Het oude fossiel werd beschouwd als Ammon’s steen, en erfde zo de naam, ammoniet.

Ammonieten behoren tot de klasse van dieren die weekdieren worden genoemd. Meer specifiek zijn het koppotigen, die voor het eerst voorkwamen in de lagere Devoonperiode. Sommigen denken dat ze zijn voortgekomen uit de oudere nautiloïden. De koppotigen vormden een overvloedige en diverse groep tijdens het Paleozoïcum. In de huidige oceanen komen koppotigen voor als inktvis, octopus, zeekat en nautiloïden. Hoewel zij nog steeds een diverse groep vormen met ongeveer 800 soorten, zijn er naar schatting ongeveer 17.000 uitgestorven soorten.

Hun harde schelpen waren gemakkelijk te fossiliseren en dus hebben wij een overvloedige voorraad van deze fossielen om van te leren.

De schelpen hadden vele kamers, gescheiden door wanden, septa genaamd. De kamers zijn met elkaar verbonden door een buis die siphuncle wordt genoemd.

Enkele details over de schelpen van Ammonieten

Septa
De septa zijn de wanden die de kamers in de schelp verdelen. Nautiloïden hadden eenvoudige septa met een enkele boog. De ammonieten ontwikkelden septa met ingewikkelde plooien die lobben en zadels worden genoemd. Zij ontwikkelden ook delicate kantpatronen op de buitenste schaal.

Naadpatronen van ammonietenNaadpatronen van ammonieten

Er zijn drie basispatronen voor de septa van ammonieten. Nautiloïden worden niet tot de ammonieten gerekend.

  • onregelmatige zigzagpatronen- dit wordt goniatiet genoemd
  • regelmatige golvende patronen- ceratiet genoemd
  • prachtige veer- of varenachtige patronen-ammoniet

Het patroon van de septa kan aan de buitenkant van de schelp worden weerspiegeld. Deze worden suturen genoemd.

Deze patronen samen met de vorm van de schelp en de structuur van de septa zijn hoe deze koppotige wordt geclassificeerd.

De goniatieten zijn ouder, variërend van het midden van het Devoon tot het einde van het Perm tijdperk. Ze zijn gemakkelijk te herkennen aan de zigzag-naadpatronen. Goniatieten komen vrij algemeen voor in fossiele bedden uit het Devoon in Marokko. Voorbeelden van deze goniatieten zijn hier te zien.

Goniatieten Te Koop

Hoewel er weinig met zekerheid bekend is over de levenswijze van deze uitgestorven weekdieren, kunnen we wel enkele gefundeerde gissingen doen. Aangezien alle levende koppotigen roofdieren zijn, kunnen we aannemen dat ammonieten dat ook waren.

De enige levende koppotige met een uitwendige schaal is de gekamerde nautilus. Hij kan zwemmen en zijn diepte regelen. Hij doet dit met behulp van de siphuncle.

De siphuncle is een buis die alle kamers in de schelp met het levende dier verbindt. De nautilus kan in deze kamers gas toevoegen of onttrekken om het drijfvermogen te regelen. Hij kan zichzelf ook voortstuwen door water uit een trechtervormig orgaan te spuiten.

Grootte
Ammonieten hebben een grote variatie in grootte. Er zijn exemplaren gevonden van minder dan een centimeter tot 2 meter in doorsnee. Vroege ammonieten, tot het midden van het Jura, waren kleiner, meestal minder dan 23 centimeter.

Madagaskar ammoniet splitMadagaskar ammoniet split

Tijdens het bovenste Jura en het onderste Krijt kunnen grotere variëteiten worden gevonden. Titanieten die in het zuiden van Engeland worden gevonden, kunnen een diameter van meer dan 50 centimeter hebben. De vrouwelijke ammonietenschelpen zijn, net als de moderne nautilus, meestal groter dan de mannetjes.

Biostratigrafie
De harde schelp van de ammoniet liet zich gemakkelijk fossiliseren. Dit, in combinatie met de enorme overvloed van de soort en zijn evolutionaire duur in verschillende geologische perioden, maakt hem tot een goed indexfossiel.

Indexfossielen

Indexfossielen helpen paleontologen en geologen om de ouderdom van gesteentelagen te bepalen. Dit wordt biostratigrafie genoemd. Het werkt als volgt. Als je een ammoniet vindt van een geslacht waarvan bekend is dat hij uit het Trias stamt, dan moet de gesteentelaag waar hij uit komt Trias zijn.

Om een goed indexfossiel te zijn:
1.Het moet wijd verspreid zijn.
2.Er moeten er veel van zijn.
3.Het moet behoren tot een groep die snel evolueert.
4.Ze moeten makkelijk te herkennen zijn.

De Ammonieten Tijdlijn

Paleozoïsch Tijdperk
Mesozoïsch Tijdperk
Cambrium
Ordovicium
Silurische Periode
Devoonse Periode
Carboon
Periode van het Perm
Trias Periode
Jaartal Periode
Krijt Periode

Uitsterven
De ammonieten als klasse hebben verschillende massa-extincties overleefd tijdens hun lange periode onder de levenden. Het einde van de Krijtperiode was echter ook het einde voor deze klasse van koppotigen.

Aangenomen wordt dat een enorme meteoor ongeveer 65 miljoen jaar geleden op de aarde is ingeslagen. Deze gebeurtenis veroorzaakte een enorme hoeveelheid stof in de atmosfeer, waardoor de zon jarenlang werd tegengehouden. Snelle klimaatveranderingen waren het gevolg. Geschat wordt dat 80% van de bewoners van de aarde, waaronder alle dinosauriërs, tijdens deze gebeurtenis zijn uitgestorven.

Schelpstructuur van ammoniet

Delen van een ammonietDelen van een ammoniet

De schelpstructuur van ammoniet is vergelijkbaar met die van de gekamerde nautilus.

Het gekamerde deel van de schelp wordt de phragmocone genoemd, waarvan elke kamer een camera wordt genoemd. De buitenkant van de schelp is vaak versierd met ribbels, stekels, of een lijnenpatroon dat lirae wordt genoemd. Deze versiering wordt, samen met de vorm van de schelp, ook in aanmerking genomen bij de classificatie.

Siphuncle and Septa

In de schelp bevindt zich een siphuncle, een buis die voor de voortstuwing en het drijfvermogen wordt gebruikt.De plaats van de siphuncle is anders dan bij de nautilus. In plaats van door het midden van het dier te gaan, loopt hij langs de binnenzijde van de buitenste spiraal. De foto hieronder toont een fossiele ammoniet die gebroken is. Hierdoor is het mogelijk de binnenste delen te bekijken. De septa, die de binnenkamers van de ammoniet van elkaar scheiden, vertonen plooien in plaats van gladde bogen. Het patroon van de plooien en de positie van de hevel is de basis voor de classificatie.

Aptychi – De voordeur

Ammonieten waren waarschijnlijk in staat hun lichaam in de schelp te trekken ter bescherming. Sommige spiesen uit het Mesozoïcum ontwikkelden harde platen, Aptychi genaamd, die de opening bedekten.

Delen van een ammonietDelen van een ammoniet

Ammonieten Classificatie

Ammonieten Classificatie

Ammonieten behoren natuurlijk tot het dierenrijk. Omdat ze geen ruggengraat hebben, zijn het ongewervelde dieren. Ze behoren tot het phylum Mollusca vanwege hun zachte lichaam en hun vermogen om schelpen te maken. Tot de moderne soorten behoren slakken, kokkels en oesters, maar de octopus en de inktvis hebben een kleine inwendige schelp of helemaal geen schelp. Het zijn weekdieren die behoren tot de klasse van de koppotigen, evenals de ammoniet. De kop met tentakels is het belangrijkste kenmerk van de leden van deze klasse, zodat de moderne gekamerde nautilus ook tot deze klasse behoort. Voor ons oude fossiel is de subklasse Ammonoidea.

Dit zijn de orden. Er zijn ook verschillende onderordes:

Zie de grafiek hierboven met de septa.

– Goniatitida- De goniatieten komen voor van het Devoon tot het bovenste Perm tijdperk. Zij worden gekenmerkt door septa met ronde zadels en spitse lobben.

– Ceratida- Deze orde bestond van het Carboon tot het Trias. Ze worden gekenmerkt door septa met ronde zadels en gekartelde lobben.

– Ammonitida- Ze duiken voor het eerst op tijdens de Perzische Periode en duren tot in het Krijt. Hun septa hebben geplooide zadels en lobben. De schelpen zijn versierd met een complex lijnenpatroon dat lirae wordt genoemd.

heteromorfe ammonietheteromorfe ammoniet

De Heteromorfen – een ras apart

De meeste ammonieten hebben platte spiraalvormige schelpen, (planispiraal). Sommige soorten hadden gedeeltelijke spiralen, en ontkrulden dan tot een rechte kegel. Weer andere hadden een spiraalgedeelte, dan een recht gedeelte en dan een gebogen haak, zodat het dier tegenover zijn spiraalgedeelte kwam te staan. Enkele variëteiten volgden helemaal niet de typische planispiraalvorm. Sommige waren spiraalvormig en andere kromden zich schijnbaar willekeurig in het wilde rond. Al deze niet-planispirale vormen werden heteromorfen genoemd. Een uniek lid van deze groep zijn de baculieten. Zij leefden alleen in het late Krijt en hadden bijna rechte schelpen.

Andere uitgestorven verwanten van de ammonieten zijn belemnieten, orthoceras, en nautiloïden.

Mythes over Ammonieten

Fossielen van ammonieten hebben de mensheid eeuwenlang geïntrigeerd. Er bestaan mythen en legenden over uit culturen van over de hele wereld. Hier volgen een paar van die verhalen.

Noord-Amerika

Goede jacht

De Blackfeet Indianen noemden ammonieten buffelstenen vanwege hun gelijkenis met een slapende buffel. Ze werden beschouwd als geluksbrenger en werden gebruikt in ceremonies voorafgaand aan de buffeljacht. Het was ook een geluksbrenger om een ammoniet te vinden vlak voordat men op reis ging.

Europa

Ammonieten: Goed voor Koeien!

Lang geleden werd in Duitsland als remedie voor een uitgedroogde koe een ammoniet in de melkemmer gedaan.

Scotland kende een variatie op dat thema. Men zei dat een koe een paar uur lang wassen met water waarin een ammoniet was verwerkt, de koe van kramp zou genezen. Ze werden krampstenen genoemd.

In Engeland werden ammonieten slangenstenen genoemd. Er is een verhaal dat de heilige Hilda, de abdis van het dubbelklooster in Whitby rond 650 na Christus, daar ook een klooster wilde bouwen. Helaas, de grond voor het gebouw was vergeven van de slangen. De heilige Hilda zorgde er door een vroom gebed voor dat de slangen zich opkrulden en in steen veranderden. Rond Whitby is er een traditie om hoofden op ammonieten of slangenstenen te kerven. Er is zelfs een ammoniet vernoemd naar St. Hilda, de Hildaceras.

GriekenlandIn het oude Griekenland werd gezegd dat als je een ammoniet onder je kussen legde het slapeloosheid zou genezen en goede dromen zou brengen.

Wanneer in Rome…De Romeinen geloofden dat als je een gouden ammoniet (gepryritiseerd) onder je kussen legde je profetische dromen zou krijgen.

Ammoniet fossielen Te Koop. Fossilicious.com heeft een brede selectie van ammonieten om aan je verzameling of klas toe te voegen.

Gratis afdrukbare Ammoniet Woordzoeker Puzzel

Gratis afdrukbare Ammoniet Kruiswoordraadsel

Kijk ook eens naar het lesmateriaal dat te koop is op onze zustersite fossilicious.com.

Interesseerd in meer? Kijk dan ook eens op onze andere sites:

fossilicious.com – Onze online winkel in fossielen en mineralen.
rocksandminerals4u.com – Een educatieve site over stenen, mineralen, en geologie.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *