De Defense Language Aptitude Battery (DLAB) is een test die door het Amerikaanse ministerie van Defensie wordt gebruikt om iemands aanleg voor het leren van een vreemde taal te testen. Hij wordt gebruikt om te bepalen wie een opleiding tot militair taalkundige mag volgen. De test bestaat uit 126 meerkeuzevragen, en de score is 176 punten. De eerste helft van de test is audio, de tweede helft is schriftelijk. De test is niet bedoeld om iemands vaardigheid in een taal te meten, maar om vast te stellen in hoeverre iemand in staat is een taal te leren. Om in aanmerking te komen voor een opleiding in een taal, moet men een minimumscore van 85 behalen. Voor linguïsten bij de Amerikaanse Marine, de Amerikaanse Luchtmacht of de Mariniers is echter voor alle talen een score van 100 of hoger vereist. De talen zijn onderverdeeld in niveaus, gebaseerd op hun moeilijkheidsgraad voor een moedertaalspreker van het Engels, zoals vastgesteld door het Defense Language Institute.
Talencategorieën
Categorie I taal: 85 of beter
(Nederlands, Frans, Italiaans, Portugees en Spaans)
Taalcategorie II: 90 of beter
(Duits)
Categorie IV taal: 100 of beter
(Arabisch, Chinees, Japans en Koreaans)
De verschillende categorieën bepalen ook de cursusduur van de basiscursus zoals die bij DLI wordt gegeven, als die al wordt gegeven.
De DLAB wordt gewoonlijk afgenomen bij nieuwe en toekomstige rekruten bij het United States Military Entrance Processing Command ergens nadat de Armed Services Vocational Aptitude Battery is afgenomen, maar voordat een definitieve functiecategorie (vaak MOS genoemd) is vastgesteld. Iemand kan gewoonlijk de DLAB afleggen als hij hoog genoeg scoort op de ASVAB voor een taalkundige opleiding en daarin geïnteresseerd is. De DLAB wordt ook afgenomen bij ROTC-cadetten terwijl ze nog op de universiteit zitten.
Militairen die zich willen omscholen tot linguïst, moeten doorgaans ook slagen voor de DLAB.
In sommige gevallen kan worden afgezien van de DLAB-eis als de vaardigheid in een vreemde taal al is aangetoond via de DLPT.