Op 5 februari 1994 wordt blanke supremacist Byron De La Beckwith veroordeeld voor de moord op de Afro-Amerikaanse burgerrechtenleider Medgar Evers, meer dan 30 jaar nadat het misdrijf plaatsvond. Evers werd neergeschoten op de oprit van zijn huis in Jackson, Mississippi, op 12 juni 1963, terwijl zijn vrouw, Myrlie, en de drie kleine kinderen van het echtpaar binnen waren.
READ MORE: Hoe Medgar Evers’ weduwe 30 jaar vocht voor de veroordeling van zijn moordenaar
Medgar Wiley Evers werd geboren op 2 juli 1925, in de buurt van Decatur, Mississippi, en diende in het Amerikaanse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Na te hebben gevochten voor zijn land, keerde hij terug naar huis om discriminatie te ervaren in het raciaal verdeelde Zuiden, met zijn aparte openbare voorzieningen en diensten voor zwarten en blanken. Evers studeerde in 1952 af aan het Alcorn College en begon met het organiseren van lokale afdelingen van de NAACP (National Association for the Advancement of Colored People). In 1954, nadat hij was afgewezen voor toelating tot de toen nog gescheiden University of Mississippi Law School, werd hij onderdeel van een NAACP-campagne om de school te desegregeren. Later dat jaar werd Evers benoemd tot eerste veldsecretaris van de NAACP in Mississippi. Hij verhuisde met zijn familie naar Jackson en werkte aan de ontmanteling van de segregatie, leidde vreedzame demonstraties, economische boycots en kiezersregistratiecampagnes in de hele staat. In 1962 hielp hij James Meredith om de eerste Afro-Amerikaan te worden aan de Universiteit van Mississippi, een keerpunt in de burgerrechtenbeweging. Als gevolg van zijn werk ontving Evers talloze bedreigingen en werden er verschillende aanslagen op zijn leven gepleegd voordat hij in 1963 op 37-jarige leeftijd werd vermoord.
Beckwith, een kunstmestverkoper en Ku Klux Klan-lid waarvan algemeen wordt aangenomen dat hij de moordenaar was, werd in 1964 vervolgd voor moord. Twee volledig blanke (en volledig mannelijke) jury’s waren het echter niet eens en weigerden hem te veroordelen. Een tweede proces in datzelfde jaar resulteerde in een onbesliste jury. De zaak werd geseponeerd toen bleek dat een veroordeling onmogelijk zou zijn. Myrlie Evers, die later de eerste vrouw werd die voorzitter werd van de NAACP, weigerde op te geven en drong er bij de autoriteiten op aan de zaak te heropenen. In 1989 kwamen documenten aan het licht waaruit bleek dat juryleden in de zaak illegaal waren gescreend.
Procureur Bobby DeLaughter werkte samen met Myrlie Evers om een nieuwe vervolging van Beckwith af te dwingen. Na vier jaar van juridisch gemanoeuvreer, hadden ze eindelijk succes. Tijdens het derde proces produceerden ze een richtkijker van het moordwapen met Beckwith’s vingerafdrukken, evenals nieuwe getuigen die verklaarden dat Beckwith had opgeschept over het plegen van de misdaad. Uiteindelijk werd gerechtigheid geschied toen Beckwith in 1994 door een raciaal samengestelde jury werd veroordeeld en levenslang kreeg. Hij stierf in 2001 op 80-jarige leeftijd in de gevangenis.
READ MORE: Burgerrechtenbeweging Tijdlijn