Dit is deel drie van ons vierdelige doe-het-zelf-fysisch hondenonderzoek! We gaan nu naar de borstkas en bekijken wat normaal is voor de meeste honden.

Om een ziekte of abnormale situatie bij uw hond te herkennen, moet u eerst in staat zijn te herkennen wat normaal is voor uw hond. U kent uw hond beter dan wie ook en u zult moeten beslissen wanneer een abnormale situatie professionele hulp rechtvaardigt. Soms is de toestand zo ernstig dat er geen twijfel mogelijk is. Vaak zijn de veranderingen echter subtiel, of doen ze zich over een langere periode voor, waardoor het moeilijker is een probleem op te merken.

Ik zal u informatie geven over hoe u een lichamelijk onderzoek bij uw hond thuis kunt uitvoeren, waarmee u kunt bepalen en vaststellen wat normaal is voor uw huisdier. Het is raadzaam dit onderzoek af en toe uit te voeren – terwijl er niets aan de hand is – zodat u kunt beginnen te wennen aan wat normaal is. Op die manier kunt u veranderingen in de gezondheid van uw hond vroegtijdig opsporen.

Onderzoek van de thorax

In deze les onderzoeken we de thorax van uw hond: we controleren de nek van de hond, beoordelen de borstkas, leren hoe u de ademhalingsfrequentie van een hond controleert en leren hoe u een huidturgortest uitvoert. In het volgende deel van onze serie, zullen we verder gaan met de buik. Aan het eind van deze serie artikelen, zou u een complete handleiding moeten hebben voor het uitvoeren van een screening onderzoek bij uw hond. Klaar?

HONDS RESPIRATORY RATE CONTROLEREN:

Als uw hond slaapt, of rustig ligt te rusten, kunt u zijn ademhalingsfrequentie beoordelen. Kijk eerst hoe de borstkas van uw hond op en neer gaat om vertrouwd te raken met de beweging. Een ademhaling is geteld als de hond één keer heeft in- en uitgeademd. Stel vervolgens een timer in voor 30 seconden. Tel het aantal keren dat de hond ademhaalt (wanneer de borstkas op en neer gaat). Zodra u uw eerste resultaten hebt, vermenigvuldigt u het aantal ademhalingen met 2 om de ademhalingsfrequentie (bpm) van de hond te krijgen. Een normale ademhalingsfrequentie voor honden ligt tussen 15-60 spm.

BEOORDEL UW HONDENADEMING:

Normale ademhaling bij honden

• U zou uw huisdier helemaal niet moeten kunnen horen ademen (behalve bij hijgen).
• De ademhaling wordt voor het grootste deel uitgevoerd door de borstkaswand; deze moet tijdens de ademhaling gemakkelijk en ritmisch “in en uit” bewegen; elke ademhaling moet er hetzelfde uitzien als de vorige.
• De normale ademhalingsfrequentie in rust voor honden is 15 tot 30 ademhalingen per minuut (een slapende of ontspannen hond.) Als uw hond actief is, verwacht dan een hogere ademhalingsfrequentie tussen 15-60 ademhalingen; en net als met hartslag, zullen kleinere honden de neiging hebben om een snellere ademhalingsfrequentie in rust te hebben dan grotere honden.

Ongewone ademhalingssymptomen bij honden

• Een ongewoon geluid dat wordt gehoord terwijl de hond ademt, kan wijzen op een probleem, vooral als het geluid nieuw is voor uw huisdier.
• Een grote zorg: een verandering in het blaffen van uw hond kan wijzen op ziekteprocessen zoals laryngeale verlamming (een veel voorkomende aandoening bij onze oudere honden van grote rassen zoals Labs) of de ontwikkeling van een tumor in de luchtwegen.
• Vriezen tijdens uitademing kan wijzen op aandoeningen zoals astma of allergische luchtwegaandoeningen.
• Hoge piepende geluiden bij inspiratie wijzen op een obstructie van de bovenste luchtwegen en onmiddellijke medische hulp is nodig (zie onze vorige blog).
• Schuddend of frequent niezen kan wijzen op vreemde voorwerpen in de neusholten, zoals vossenstaarten.
• Als er merkbare inspanning is van uw hond om de borstwand te bewegen, of als de buik actief betrokken is bij het proces van in- en uitademen: dit zijn tekenen van ademnood en kan worden veroorzaakt door vele aandoeningen.
• Het begin van hoesten bij een oudere hond: hoesten is een van de meer voorkomende tekenen van de ontwikkeling van hartfalen of longkanker bij honden; röntgenfoto’s van de borstkas zullen nodig zijn om verder te evalueren als u dit symptoom opmerkt.
• Uw hond staat met ellebogen verder dan normaal, zijn nek is verder uitgestrekt dan normaal of, is niet in staat om te rusten of te gaan liggen: dit zijn allemaal uiterlijke tekenen dat uw hond moeite heeft om te ademen en voldoende zuurstof in zijn lichaam te krijgen.
• Een verhoogde ademhalingsfrequentie in rust kan een teken zijn dat een eerder gediagnosticeerde ziekte voortschrijdt; bijvoorbeeld: als uw hond met een hartaandoening een normale ademhalingsfrequentie in rust heeft van 15 ademhalingen per minuut, en dan stijgt de ademhalingsfrequentie in rust tot 30 terwijl hij slaapt, dan betekent een verdubbelde ademhalingsfrequentie dat het tijd is om naar de dierenarts te gaan.

INSPECTIE VAN DE HUID:

De huid is een van de belangrijkste organen van het lichaam en het is een belangrijke indicator van de algehele gezondheid. Het eerste wat u moet doen is de huid en de vacht van uw hond bekijken, ruiken en voelen.

Normaal

• Glanzende en gladde vacht (behalve bij ruwharige rassen)
• Zachte en ongebroken huid
• Minimale geur

Normaal

• Scherpe of vlekkerige vacht: dit kan wijzen op onderliggende endocriene aandoeningen zoals de ziekte van Cushing.
• knobbels en bulten, die normaal of abnormaal kunnen zijn: veel oudere honden kunnen ophopingen van vetweefsel ontwikkelen die lipomen worden genoemd; om deze goedaardige massa’s van kankerachtige massa’s te onderscheiden, kan een aspiratie worden uitgevoerd (verzameling van cellen met een kleine naald); deze eenvoudige en snelle procedure kan uw dierenarts helpen de aard van de knobbel te bepalen en u helpen beslissen of verdere tests of behandeling nodig zijn.
• Open zweren of wonden, of een zwerende plek op de huid.
• Smerige of ranzige geur: dit kan wijzen op een bacteriële of gistinfectie in de huid.

Voer een huidturgortest uit:

De huidturgortest is een van de nuttigste manieren om te bepalen of uw huisdier goed gehydrateerd is; hoewel deze test kan worden beïnvloed door verschillende andere factoren dan de hydratatiestatus, zoals gewichtsverlies, leeftijd en algemene huidconditie, kan het u helpen om een ruwe bepaling van de hydratatiestatus te maken. Om deze test uit te voeren, trekt u de huid over de hals of rug in een “tent” en laat u hem snel los: de huid moet snel naar de rustpositie terugkeren. Als de huid langzaam terugkeert naar de rustpositie, of als de huid lichtjes gespannen blijft, dan is dit een goede indicatie dat uw huisdier uitgedroogd is.

Dat vat de thoraxstreek van onze hond samen, inclusief een van de andere belangrijke organen-de huid. Blijf oefenen uw lichamelijk onderzoek vaardigheden-it’s zeker een win/win voor uw hond! Niet alleen krijgt uw huisdier een goede “once over” van u, hij of zij krijgt nog meer hands-on aandacht in het proces. Lees zeker ook het laatste deel van de serie, waarin de buik en het bewegingsapparaat van de hond aan bod komen.