Aanmerking van de redactie: (Dr. Elizabeth Klodas is een praktiserend cardioloog in Minneapolis en de bedenker van Step One Foods. Dit stuk geeft haar mening weer en niet noodzakelijkerwijs die van CNN).
(CNN) Hoog cholesterol? Hier heb je een pil. Hoge bloeddruk? Hier heb je twee pillen. Hoge bloedsuiker? Hier heb je twee pillen en een injectie. Dit is wat veel artsen routinematig doen zonder ooit in te gaan op de vraag waarom het cholesterol, de bloeddruk of de bloedsuiker abnormaal is.
Ik heb vroeger ook op deze manier gewerkt, totdat ik me realiseerde dat ik alleen maar de effecten van slechte voeding met een hoop medicijnen verdoezelde, in plaats van de voeding te veranderen.
Ik ben een praktiserend cardioloog. Ik ben opgeleid aan enkele van de beste medische instituten ter wereld, waaronder de Mayo Clinic en Johns Hopkins, en ben herhaaldelijk erkend voor mijn uitstekende patiëntenzorg. Maar wat ik echt professioneel wil bereiken, is mezelf zonder werk zetten.
Gebeurt het niet, dan hebben cardiologen eindeloze baanzekerheid. En dat komt omdat we de verkeerde dingen behandelen. Mijn wachtkamer zat vol met patiënten van wie ik de cijfers perfect had gemaakt, maar die er nog steeds ziek uitzagen en zich vreselijk voelden. Sommigen voelden zich zelfs slechter door alle medicijnen die ik ze had gegeven. Geen genezing, alleen een eindeloze draaideur van vervolgbezoeken. Dit is niet waarom ik geneeskunde heb gestudeerd.
Toch leek niemand hier iets aan te doen of het zelfs maar te erkennen. Dus werd ik geobsedeerd door het vinden van een betere oplossing en richtte ik een bedrijf op dat voedingsmiddelen samenstelt om het cholesterolgehalte te verlagen, ondersteund door wetenschap op farmaceutisch niveau.
Er zijn misschien 30.000 voedingsmiddelen in de gemiddelde supermarkt, maar geen van hen is onderworpen aan een echt wetenschappelijk onderzoek. Ze dragen allerlei vinkjes en hartsymbolen, maar dat vertelt slechts een deel van het verhaal. Een cornflakes kan bijvoorbeeld vezels bevatten — en er wordt dan vet op gehamerd dat deze voedingsstof het cholesterolgehalte verlaagt — maar de kleine lettertjes onthullen dat een portie van de cornflakes ook het equivalent van drie koekjes aan toegevoegde suiker oplevert. Elk positief gezondheidseffect van de vezels wordt volledig tenietgedaan. Maar hoe moet de gemiddelde consument dit weten? Dat weten ze niet. Ze worden verondersteld de smaak gewoon lekker te vinden en zich goed te voelen bij het kopen van die ontbijtgranen. Mijn patiënten probeerden misschien “beter te eten”, maar ze werden bedrogen.
Twee decennia geleden schreven de cholesterolrichtlijnen van het National Institutes of Health voor dat een verandering van dieet drie maanden moest worden geprobeerd als eerste stap in de behandeling van hoog cholesterol, voordat iemand aan de medicijnen werd gezet. Maar vandaag de dag waren veel van mijn collega’s sceptisch over het feit dat een op voeding gebaseerde oplossing zou kunnen werken.
Ik heb meer dan 80.000 uur opleiding nodig gehad om cardioloog te worden. Hoeveel van die tijd werd besteed aan voeding? Nul.
Behandelingsrichtlijnen, die de standaard van zorg vertegenwoordigen, bewijzen slechts lippendienst aan voeding. De laatste richtlijn van de American Heart Association voor cholesterolbeheer beslaat bijvoorbeeld 120 bladzijden. Hoeveel daarvan is gewijd aan voeding? Eén alinea. De richtlijn instrueert vooral welke patiënt welk medicijn moet krijgen en in welke dosis. Kinderen vanaf 10 jaar kunnen volgens de richtlijnen al worden begonnen met statine-medicijnen zoals Lipitor en Crestor.
Daar komt bij dat artsen alleen het voorschrijfmodel kennen. Hun wordt geleerd dat het enige echt geldige bewijs van werkzaamheid een klinische trial is en dat al het andere giswerk is. Daarom regeert de farma, ook al staat de literatuur vol met gegevens over de gezondheidsvoordelen van diverse voedingsmiddelen. Voedsel heeft geen “doseringsgegevens”.
Wist u dat artsen worden gecontroleerd op basis van de vraag of ze medicijnen voorschrijven? Als ik de cholesterolrichtlijnen niet volg door statines voor te schrijven, sturen verzekeraars brieven waarin ze me uitschelden. Als ik niet met u praat over de cholesterolverlagende effecten van walnoten en haverzemelen, kan het niemand iets schelen. Artsen krijgen zelfs meer betaald als een geneesmiddel wordt voorgeschreven. Een medische behandeling die tot een voorschrift leidt, wordt als complexer beschouwd en komt daardoor in aanmerking voor een hogere vergoeding. Als een arts daarentegen een deel van de zeer beperkte tijd met patiënten gebruikt om over antioxidanten en omega-3-vetzuren te praten, krijgt hij niets meer.
Mijn oplossing is om artsen, verzekeraars en vooral patiënten een alternatieve, op voeding gebaseerde optie voor cholesterolverlaging te bieden, die op elk niveau met medicijnen kan concurreren. Deze voedingsmiddelen smaken geweldig en zijn samengesteld met alleen gezondheidsbevorderende ingrediënten. Ze zijn gedoseerd en afgemeten en net zo gemakkelijk voor te schrijven en te gebruiken als medicijnen. Het belangrijkste is dat ze klinisch zinvolle cholesterolverlagingen opleveren, zoals bevestigd door een klinische studie.
Gezien het feit dat 70 miljoen Amerikanen een hoog cholesterolgehalte hebben, heb ik grote voedingsbedrijven en investeerders benaderd, in de naïeve veronderstelling dat ze mijn idee geweldig zouden vinden en zouden willen helpen. Dat deden ze niet. Voedselfabrikanten dachten dat onze ingrediënten (zoals echte amandelen, walnoten, pecannoten en bosbessen) te duur waren. Ze wilden ze vervangen door smaakstoffen, kunstmatige zoetstoffen en “fruitstukjes”. Investeerders dachten dat de klinische studie die we voorstelden om de werkzaamheid te bevestigen, te onzeker was. Ze zeiden dat we octrooien moesten hebben zodat we prijzen konden vragen zoals de farmaceutische bedrijven. Geen wonder dat dit nooit eerder was gedaan. Er zat gewoon niet genoeg winst in. De gezondheid van de patiënt, zo lijkt het, is niet erg waardevol.
Onverschrokken gingen mijn medestanders en ik door en, gesteund door subsidies, voerden we in twee landen een proef uit met ons voedsel bij mensen die statine-intolerant waren. Dit waren mensen die in aanmerking kwamen voor statine-medicijnen, maar die de medicijnen niet konden of wilden innemen vanwege bijwerkingen, zoals spierpijn. De enige instructie aan de studiedeelnemers was: “Eet deze voedingsmiddelen twee keer per dag in plaats van iets wat je al eet,” zonder enige andere veranderingen in de levensstijl aan te brengen. Letterlijk zo simpel als “neem deze pil twee keer per dag.”
Het resultaat was dat bij veel mensen een cholesterolverlaging van 20%, 30%, zelfs bijna 40% werd gevonden in slechts 30 dagen. Deze gegevens werden gepresenteerd op een bijeenkomst van de American Heart Association en zullen worden ingediend voor publicatie. Deze cholesterolreducties op medicijnniveau werden met voedsel bereikt, zonder dat het nodig was het dieet aan te passen of een trainingsroutine te volgen. Ze vormen niet alleen een optie voor de naar schatting 20 miljoen Amerikanen die statine-intolerant zijn en geen andere oplossingen hebben, maar ook voor miljoenen anderen die hun cholesterol moeten verlagen maar geen vlekken nodig hebben.
Zoals met medicijnen, zal niet ieders cholesterol in gelijke mate reageren op een voedingsinterventie. Sommige mensen moeten statines slikken, zelfs als hun cholesterol perfect is. Maar gezien het feit dat er slechts een maand van dieetverandering nodig is om te bepalen of je een voedselresponder bent, is het dan niet zinvol om mensen de kans te geven om op zijn minst een gevalideerde voedselinterventie te proberen voordat we ze een leven lang pillen geven? Vooral omdat voedsel geen bijwerkingen heeft, alleen bijwerkingen zoals lagere bloeddruk, betere bloedsuikercontrole, gewichtsverlies en je beter voelen.
Voeding is de allesomvattende oplossing voor een complex probleem. En het zou mij – en de farmaceutische bedrijven – wel eens uit de markt kunnen drukken.