De “Queen of Soul” Aretha Louise Franklin werd geboren in Memphis, Tennessee op 25 maart 1942 als dochter van dominee Clarence L. Franklin en Barbara V. Siggers. Toen ze twee jaar oud was verhuisde haar familie naar Detroit, Michigan waar haar vader predikant werd bij New Bethel Baptist Church. Beide ouders waren gospelzangers, maar haar moeder, later gescheiden van Franklins vader, stierf toen Franklin tien jaar oud was.

Wonend in het parochiehuis van de kerk aan Boston Boulevard en Oakland Avenue, werd Aretha al op jonge leeftijd blootgesteld aan muzieklegendes als Art Tatum en Nat King Cole, wanneer zij haar vader bezochten. Zonder pianoles leerde ze zichzelf spelen op het gehoor. Ze groeide op met Smokey Robinson in een buurt die de Four Tops, Diana Ross en Jackie Wilson voortbracht. Franklins vader en gospelzangeres Clara Ward waren grote invloeden, aldus Franklins autobiografie Aretha, From These Roots. Franklin zong haar eerste solo in de kerk van haar vader toen ze negen of tien jaar oud was. Haar eerste opname, gemaakt door Chess Records toen ze 16 was, bevatte negen gewijde liederen die live waren opgenomen. Toen ze 17 was, besloot Franklin’s vader dat ze na vijf jaar zingen met zijn rondreizende gospel show klaar was om haar zangcarrière in New York City voort te zetten.

In 1967, het jaar dat “Respect” de hitlijsten haalde, werd Franklin door Chicago DJ Pervis Spann gekroond tot “Queen of Soul”. Vanaf dat moment zou Aretha 20 nummer 1 R&B hits hebben en meer dan 20 Grammy Awards in de wacht slepen, waaronder een Lifetime Achievement Award in 1994. Haar platenlabels zijn onder andere Columbia, Atlantic en Arista. Ze nam nooit op voor Motown Records.

Franklin kreeg vele onderscheidingen, zoals zingen bij de inauguraties van drie Amerikaanse presidenten, en als eerste vrouw werd ze opgenomen in de Rock and Roll Hall of Fame, in 1987. Haar lied “Respect” werd omschreven als “een hymne voor de burgerrechtenbeweging”, en in februari 1968 overhandigde Martin Luther King, Jr. haar een ere-onderscheiding van de Southern Christian Leadership Conference. Ze zong op zijn begrafenis twee maanden later.

Hoewel haar carrière bleef stijgen, was Franklins persoonlijke leven soms wat onrustig. Haar huwelijk met Ted White eindigde in 1969. In 1979 werd haar vader in zijn huis neergeschoten en bleef vijf jaar in coma voor hij overleed. Zelfs met deze tegenslagen bleef Franklin gedijen en werd ze genomineerd voor Grammy Awards of won ze deze in meer dan vier decennia. In 1980 maakte ze zelfs een cameo in de film The Blues Brothers.

In 1985 maakte Aretha Franklin een comeback met haar 30ste album, Who’s Zoomin’ Who? In 2005 kreeg ze de Presidential Medal of Freedom. In 2008 werd ze MusiCares’ “Persoon van het Jaar” en ze won haar 21e Grammy tijdens de 50e jaarlijkse Grammy Awards in 2008.

Franklin had vier zonen en was twee keer getrouwd en gescheiden. Ze overleed op 16 augustus 2018 aan alvleesklierkanker en lag drie dagen in staat van beleg in het Charles H. Wright Museum of African American History en New Bethel Baptist Church. Haar uitvaartdienst, bijgewoond door onder anderen Smokey Robinson, president Bill Clinton, dominee Jessie Jackson en Stevie Wonder, werd live uitgezonden op televisiestations in Detroit. De Detroit arena aan de rivier de Chene Park werd omgedoopt tot het Aretha Franklin Amphitheatre ter ere van haar.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *