Dus, je hebt het kortste strootje getrokken en bent op snoepdienst gezet, waardoor je thuis zit te wachten op trick-or-treaters die op zoek zijn naar een zoete traktatie – wat een perfect moment voor je is om een aantal van onze favoriete en engste games voor Xbox One te bezoeken! Van overlevingshorror tot post-apocalyptische woestenijen, er is hieronder voor elke horrorfan wel iets te vinden, waarvan er veel beschikbaar zijn op Xbox Game Pass en Backward Compatibility ondersteunen. Doe nu de lichten uit, zet het volume harder en ga op een griezelig avontuur… als je durft! Snel, voordat de volgende groep bedriegers bij je op de stoep staat.

Resident Evil 7: biohazard (Xbox One X Enhanced)

Het nieuwste deel in de Resident Evil-franchise is niet alleen een van de meest realistisch ogende hoofdstukken, maar biedt ook een niveau hoger dan de jump scares en campiness, met ronduit gruwelijke en angstaanjagende ontmoetingen met de bewoners van het Baker mansion. Als Ethan Winters ga je het griezelige landgoed binnen op zoek naar antwoorden op de verdwijning van je vrouw, om vervolgens oog in oog te komen te staan met de meest verachtelijke en meedogenloze familie die is gemodelleerd naar die uit horrorfilmklassiekers als “The Hills Have Eyes” en “The Texas Chainsaw Massacre”. Hun capriolen en gedrag zullen uiteindelijk allemaal duidelijk worden, net als de overkoepelende connecties met de RE-franchise zelf zodra de aftiteling begint te rollen na deze helse rit. – Mike Nelson

Little Nightmares

Als je jezelf de stuipen op het lijf jaagt met hoeveel je van Limbo-likes houdt, is Little Nightmares het materiaal om van te gillen. Als een kind gevangen op een enorm schip en gedoemd om keuken te worden voor zijn groteske clientèle, ren je – meestal van links naar rechts, maar vaker van verontrustende monsters die uit Tim Burton’s nachtmerries sprongen nadat hij in slaap was gevallen bij het kijken naar Zweeds marionettentheater (alweer). Deze griezelige onderneming door krakende kruipruimtes bewijst eens te meer dat de beste horror voortkomt uit een eenvoudige premisse, zoals: “Wat als cruises nog erger waren en er kannibalen waren?” – Ludwig Kietzmann

Slender: The Arrival

Als het al niet angstaanjagend genoeg was om midden in het bos gestalkt te worden door een griezelig monster met niets anders dan een zaklamp en een camcorder in je hand in Slender: The Eight Pages, wacht dan maar tot je Slender: The Arrival. Met een nieuwe verhaallijn en verbeterde visuals tilt de officiële videogame-adaptatie van Slender Man survival horror naar een nieuw niveau. Net als het originele spel, begint Slender: The Arrival beginnen met een eenvoudige missie: Verzamel alle ontbrekende pagina’s zonder gepakt te worden. Maar elke verzamelde pagina verhoogt de moeilijkheidsgraad, waardoor het uiteindelijk bijna onmogelijk wordt om aan Slender Man te ontsnappen. – Lisa Eadicicco

Dead Space (Backward Compatible)

Het begint allemaal met een noodoproep. Hoewel Dead Space zijn sci-fi geloof serieus neemt – de held heet Isaac Clark – overheersen spanning en schrikeffecten terwijl je langzaam het verlaten mijnruimteschip USG Ishimura verkent. Dacht je dat die gang vrij was? Nu niet meer! Maar het intrigerende, langzaam ontvouwende achtergrondverhaal van Dead Space blijft je voortstuwen door een reeks ongelukkige en gruwelijke, zelfs groteske gebeurtenissen. Of je nu de voorkeur geeft aan het gespannen en sfeervolle origineel, het meer bombastische Dead Space 2 of het uitgestrekte Dead Space 3, ze zijn allemaal beschikbaar op Xbox One via Backwards Compatibility en opgenomen in de EA Access-kluis. – Jeff Rubenstein

Among the Sleep

Als je een kind bent, voelt de wereld alsof hij constant in een van de twee toestanden verkeert: of alles is geweldig of alles is angstaanjagend. In Krillbite Studio’s Among the Sleep ligt de nadruk op het laatste, met een wereld die tegelijkertijd vertrouwd en spookachtig nachtmerrieachtig is. Vergezeld door een knuffelbeer genaamd Teddy (die licht uitstraalt in de duistere omgeving als je hem knuffelt), speel je een peuter die door zijn huis navigeert op zoek naar zijn moeder. De dingen zijn echter niet altijd zoals ze lijken, met elke omgeving die meer en meer los van de werkelijkheid aanvoelt. Uiteindelijk is Among the Sleep minder een horrorgame en meer een bespiegeling over de uitdagingen van het leven, maar dat maakt het niet minder eng. – Will Tuttle

The Evil Within 2 (Xbox One X Enhanced)

Het gaat heel slecht met Sebastian Castellanos, en niet alleen omdat zijn ouders hem naar een designer-champagelabel hebben vernoemd. In The Evil Within 2 stapt hij vrijwillig opnieuw in STEM, een virtuele wereld die net als “The Matrix” is, behalve dat het een simulatie is afgeleid van “Twin Peaks” en je moet kiezen tussen de blauwe pil en een beker gillende melk. The Evil Within 2 is een verbluffende, sfeervolle wip met een adembenemende stealth aan de ene kant en kogel-tellende gevechten aan de andere kant. Hoe kunnen we jou niet hebben met sfeervolle wip??? – LK

Alien: Isolation

Niet alleen druipt de hele game van de authenticiteit, waarbij het bronmateriaal met de grootste zorg wordt behandeld dankzij ongelooflijke details in de wereld en het geluidsontwerp, maar de game zet ook de erfenis voort dat er weer een Ripley in het middelpunt van de Alien-mythos staat. Je speelt als Amanda Ripley, de dochter van Ellen, die wanhopig op zoek is naar antwoorden op de verdwijning van haar moeder uit de eerste “Alien”-film (enigszins verplichte kijktijd). Het mysterie openbaart zich langzaam na verloop van tijd aan boord van het station Sevastopol, ooit een dichtbevolkt centrum in de diepe ruimte dat plaats heeft gemaakt voor wetteloosheid. Het beste van alles is het titelpersonage dat bestaat als een altijd lerende, luisterende boogeyman die in de schaduwen wacht tot je jezelf verraadt. Dit is een horror game-ervaring die je niet wilt missen. – MN

Oxenfree (Xbox Game Pass)

Een groepje gorgelende tieners sluipt na zonsondergang een bebost eiland uit en ontdekt mysterieuze fenomenen in een grot. Wat is het ergste dat er kan gebeuren? Nou… Oxenfree’s langzaam opbouwende angst en X-Files-achtige griezeligheid zijn de ideale “enge game” voor degenen die niet van de meer hardcore horror houden. Oxenfree kan het best in één (lange) setting worden gespeeld, maar is een tweede keer spelen (of op z’n minst een uitstapje naar YouTube) waard om de alternatieve eindes te zien, want de dingen kunnen heel anders aflopen, ten goede en ten kwade. Bonus: geen enkele game voor (of na) Oxenfree heeft de flow van een natuurlijk gesprek beter weten te vangen dan Oxenfree, reden te meer waarom ik uitkijk naar de volgende titel van Night School Studio, Afterparty. – JR

Resident Evil 4

Wat is er nog niet gezegd over deze klassieker van Shinji Mikami? Onjuiste dingen, waarschijnlijk: Zoals hoe het je lokt met een familiebarbecue, genesteld in een nederige Spaanse villa. Er is een intieme ontmoeting met iedereen in de plaatselijke kerk. De dorpelingen houden zelfs niet van kettingzagen en hun hooivorken zijn enkel bedoeld om mee te steken… listige producten! Je vangt een grote vis, verlicht hoofdpijn en helpt een man zijn intense Wolverine cosplay te perfectioneren. Onthoofdingen zijn er niet bij en als iemand over de “Los Plagas” schreeuwt, doet hij een pittige aanbeveling over die nieuwe tandartspraktijk. – LK

Friday the 13th: The Game

Ch-ch-ch-ah-ah-ah, ch-ch-ch-ah-ah-ah-ah. Als je die muziek herkent, is de kans groot dat je in de jaren ’80 en ’90 een tijdje door je vingers hebt zitten gluren als seriemoordenaar en hockeymaskerliefhebber Jason Vorhees in de bossen rond Camp Crystal Lake (en in één geval de ruimte?!?) jaagde op huwbare kampbegeleiders. In 2017 gaf ontwikkelaar IllFonic spelers de kans om in de laarzen van Jason te stappen, evenals die van zijn prooi, met de release van Friday the 13th: The Game. Deze asymmetrische multiplayer titel vond een speler (als Jason) jagen op maximaal zeven anderen in een bloederige versie van verstoppertje, met de adviseurs in staat om samen te werken in een poging om te overwinnen van Jason’s buitenwereldse jacht krachten. Met tientallen over-the-top moordanimaties van meester-special effects-kunstenaar Tom Savini is Friday the 13th: The Game misschien wel beter dan sommige films (we kijken naar jou, “Jason Goes to Hell”). – WT

Layers of Fear (Xbox Game Pass)

Als videogame-equivalent van een portret met ogen die je door de kamer volgen, heeft Layers of Fear, nou ja, precies dat. Het maakt je getuige van de totale ineenstorting van een briljante schilder, verpletterd door een tragisch toeval, niet in staat om onderscheid te maken tussen gebeurtenissen op het doek en die in zijn hoofd. Als je een hekel hebt aan deuren die verdwijnen en kamers die ademen en zichzelf op verontrustende manieren herschikken, moet je dit spelen – en misschien overwegen om uit je duidelijk behekste huis te verhuizen. Pluspunt: Layers of Fear is een griezelig spel zonder gevechten, en een goede schoonmaakbeurt voor je smaakpapillen. – LK

Left 4 Dead (Xbox One X Enhanced / Backward Compatible)

In deze bijna tien jaar oude co-op zombieshooter draait alles om samenwerken met je team om zwermen geïnfecteerden te overwinnen – want alleen de zombie-apocalyps overleven is geen pretje. Pak je shotgun en maak je klaar om de volgende menigte uitzinnige mutanten neer te maaien voordat het te laat is. Pas wel op voor die Boomers en hun zombie-lokkende gal. En nog beter: deze Halloween kun je de hordes met een ongekende gedetailleerdheid afweren nu Left 4 Dead is verbeterd voor Xbox One X. – LE

Soma

Het duurt niet lang voordat je je in Soma realiseert dat je een weg banen door een verlaten en langzaam afbrokkelend onderwateronderzoeksstation nog wel het minste van je zorgen is. Het zijn de mysterieuze en griezelige machinebewoners die je door de gangen stalken terwijl je probeert te begrijpen hoe je hier terecht bent gekomen en wat je bent. En waarom denken alle machines dat ze mensen zijn? Soma is een van de griezeligste games die je kunt spelen, maar ook een van de slimste met een aantal fantastische filosofische overpeinzingen en een einde dat je sprakeloos zal achterlaten. – MN

Condemned: Criminal Origins (Backward Compatible)

Er was een tijd in mijn leven dat ik mannequins vertrouwde. Dat veranderde allemaal met de release in 2005 van Monolith’s Condemned: Criminal Origins voor de Xbox 360. In een spel vol memorabele decorstukken was er geen angstaanjagender dan het verlaten warenhuis vol mannequins in verschillende staat van ontkleden (en in stukken). Naarmate je verder komt in het level en de gestoorde gestoorden in het spel verslaat in een visceraal first-person perspectief met de mêlee wapens die je kunt vinden, kom je kamers vol verlaten mannequins tegen. Alles is goed en wel (nou ja, zo goed als het kan zijn als je vecht om in leven te blijven en het mysterie op te lossen van wie jou de moorden in de schoenen schuift) totdat je vanuit je ooghoek iets opmerkt: bewoog die etalagepop zojuist? Ik denk eerlijk gezegd niet dat ik ooit zo hard heb gegild als toen er eindelijk eentje op me afkwam. – WT

Metro 2033 Redux (Xbox Game Pass)

Niet alleen een enorme technische prestatie ten tijde van de oorspronkelijke release, die gamers een van de meest unieke en sfeervolle omgevingen in gaming bood, introduceerde Metro 2033 ons in een episch post-apocalyptisch avontuur waarin stealth, survival horror en first-person shootergevechten in gelijke mate worden gecombineerd. Oh, en een cast van duistere personages en een goedlopend verhaal dat je in beweging houdt door de koude metrotunnels van Moskou in een sombere, deprimerende toekomst. De Redux-versie ruimt de oorspronkelijke release op en verbetert de graphics voor de huidige generatie, waardoor het de ultieme versie is om te spelen. – MN