Laag-moleculair-gewicht heparine is het antistollingsmiddel bij uitstek in de zwangerschap. Enoxaparine is de afgelopen 20 jaar in toenemende mate gebruikt bij zwangere vrouwen met een risico op trombose en zwangerschapscomplicaties. De belangrijkste indicaties zijn profylaxe van veneuze trombo-embolie en preventie van zwangerschapsverlies bij trombofiele vrouwen. Andere indicaties zijn de behandeling van veneuze trombo-embolie, profylaxe van arteriële trombose bij zwangere vrouwen met een mechanische hartklep en preventie van late zwangerschapscomplicaties zoals pre-eclampsie en intra-uteriene groeirestrictie. Enoxaparine passeert de placenta niet en is veilig voor de foetus. Bijwerkingen bij de moeder zijn ongewoon en omvatten milde lokale allergische reacties bij 2% en verhoogde bloedingen bij 2%, die dosisafhankelijk zijn. Door heparine veroorzaakte trombocytopenie is zeer zeldzaam en botresorptie is klinisch niet relevant. De werkingsmechanismen van enoxaparine tijdens de zwangerschap zijn meervoudig en omvatten anti-factor Xa (anti-Xa) activiteit in de maternale circulatie, afgifte van een tissue factor pathway inhibitor uit endotheelcellen en trofoblasten op het niveau van de placenta, alsook ontstekingsremmende effecten.