Wolfsbane, Gerard’s Herbal: The General History of Plants, Utah State University, Merrill-Cazier Library, Special Collections and Archives, HATCH 39&40

Variëteiten: Wolfsbane (Thora Valdensium/Valdensis), Winter Wolfsbane (Aconitum Hibernum), Anthora

Er zijn nog andere variëteiten van Wolfsbane, waarbij het voornaamste verschil de kleur van de bloem is. Enkele veel voorkomende kleuren zijn geel, blauw en paars, en de bloemen zijn vaak helmvormig. Soms leidt dit ertoe dat de waarnemer Wolfsbane verwart met Monnikskap. Verschillende soorten Wolfsbane groeien bijna het hele jaar door. Hoewel velen Wolfsbane mooi vinden, is het een ongelooflijk dodelijke plant.

Wolfsbane groeit overvloedig in de Alpen, en in heel Italië. Vooral in Duitsland groeit Wolfsbane in de winter, en heeft hij mooiere bloemen bij diepe sneeuw en extreme kou. Geen enkele soort Wolfsbane is inheems in Engeland, maar de planten komen wel voor in individuele tuinen. Wolfsbane is ook bekend onder de namen Aconite en Thora, hoewel er ook variëteiten van Monnikskap zijn die als Thora worden geïdentificeerd, wat voor enige verwarring kan zorgen. Thora komt van de griekse naam die corruptie, vergif of dood betekent.

De naam Wolfsbane komt van jagers die de giftige eigenschappen van de plant gebruikten om gevaarlijke beesten te verslaan, vooral wolvenroedels. De jagers lieten rauw vlees achter, vermengd met het gif. Eens de wolven het gevonden hadden, aten ze het op en stierven. Het meest opvallende symptoom van Wolfsbane is extreme zwelling, hoewel andere aandoeningen onder meer stijfheid, lusteloosheid en uitpuilende ogen zijn.

Wolfsbane is vrijwel ongeneeslijk als het in de bloedbaan komt, en slachtoffers sterven meestal binnen een half uur na inname. Als je bereid bent veel vlees weg te snijden, kan het gif worden verwijderd. Daarnaast is er een tegengif dat kan worden gemaakt met Anthora, maar dit middel moet onmiddellijk worden toegediend.

Hoewel Anthora als middel kan worden gebruikt, zal de plant, als ze te dicht bij andere Wolfsbane soorten groeit, de giftige eigenschappen van Wolfsbane overnemen. Het tegengif dat van Anthora wordt gemaakt, wordt meestal toegediend in de vorm van wijn, en is ook goed voor de meeste vergiften of het verwijderen van lintwormen.

Gerard vertelt ons dat Wolfsbane in de geneeskunde volstrekt moet worden geweigerd. Hij haalt een voorbeeld aan van een tijdgenoot van hem die een experiment wilde uitvoeren, waarbij hij Wolfsbane in een salade serveerde. Helaas voor alle aanwezigen was dit gerecht ongelooflijk dodelijk, en iedereen die het at was dood.

Gerard merkt ook op dat koeien van nature rond Wolfsbane eten als ze grazen, maar de vliegen die hen volgen eten de bloemen op. Een remedie tegen Wolfsbane kan worden gemaakt met behulp van deze vliegen. Eén recept vraagt om twintig vliegen met een dram Aristolochia rotunda en een dram Armoniack. Een ander recept gebruikt twee ons Terralemnia, twee ons Bay bessen, twee ons Mithridate, en vierentwintig vliegen, vermengd met honing en olijfolie.