Net als duizenden andere gamers speel ik de laatste tijd veel Fallout 4. Nadat ik de game als kerstcadeau had gekregen, ben ik me helemaal gaan verliezen in de virtuele post-apocalyptische kijk op de Commonwealth van Massachusetts (een surrealistisch avontuur, zeker als je bedenkt dat ik in Massachusetts ben opgegroeid). Pas onlangs heb ik eindelijk de hoofdverhaallijn van het spel uitgespeeld, waarna ik besloot om meer alledaagse secundaire taken uit te voeren, zoals het opsporen van Bobbleheads en het vinden van alle aan te werven metgezellen in het spel.

Het bleek echter al snel dat één metgezel ongrijpbaarder was dan normaal, wat vooral verontrustend was omdat het een metgezel was die ik al had gerekruteerd. Dit is het verhaal van hoe ik Dogmeat verloor en uiteindelijk terugvond, en hoe die herontdekking mijn ogen opende voor enkele van Fallout 4’s kleinere (maar nog steeds merkbare) gebreken.

Strange Circumstances

Ik ga zo spoiler-vrij mogelijk uitleggen hoe ik Dogmeat verloor, dus maak je geen zorgen als je Fallout 4 nog niet hebt gespeeld of de hoofdquestline nog niet hebt voltooid. Vroeg in het spel krijg je een quest waarin je Dogmeat moet volgen terwijl hij de geur opsnuift van een persoon die je zoekt. Je komt Dogmeat zelfs al eerder tegen, zodat je er zeker van kunt zijn dat hij een potentiële companion is tegen de tijd dat je deze quest krijgt.

Hoe je Dogmeat precies gebruikt in deze quest is echter uniek, want je kunt hem meenemen, zelfs als je al een andere companion bij je hebt (het spel beperkt je meestal tot één companion per keer).

Toen ik de quest kreeg, was ik nog relatief nieuw in Fallout 4, dus ik heb niet veel nagedacht over deze unieke omstandigheden, waardoor ik in principe twee companions tegelijk kon hebben. Ik volgde Dogmeat op een lange reis door de buitenlucht tot aan onze eindbestemming, waar ik prompt werd gedwongen om te gaan met vijandige krachten (zoals Fallout 4-spelers vaak zijn bij het vinden van een nieuwe locatie).

Hier is waar mijn gebrek aan vooruitziende blik me verraadde. In plaats van methodisch met de vijanden af te rekenen en er vervolgens voor te zorgen dat Dogmeat veilig was, ging ik er gewoon blindelings op af (ik weet het, ik weet het, beginnersfout) en waagde me vervolgens in het bouwwerk waar Dogmeat me naartoe had geleid, zonder ook maar een moment aan mijn trouwe hondse metgezel te denken.

Ik had moeten wachten en Dogmeat terug moeten sturen naar een van mijn buitenposten (als je een metgezel verwisselt voor een andere, bepaal je waar je vorige metgezel naartoe reist en wacht je op zijn terugkeer), maar in mijn enthousiasme om het volgende deel van het verhaal te zien, liet ik Dogmeat gewoon voor zichzelf zorgen, in de veronderstelling dat het wel goed zou komen. Pas vele, vele uren later (d.w.z. kort nadat ik de hoofdverhaallijn had uitgespeeld) kwam ik tot een opzienbarende ontdekking: Ik had geen idee waar Dogmeat was.

Dog Days

Ik voelde me rot over het in de steek laten van mijn trouwe vriend, maar ik vond ook enige troost in de wetenschap dat hij ergens in de wereld moest zijn (ik was bereid te wedden dat het spel zo’n belangrijke NPC niet zomaar helemaal uit het spel zou wissen), ik moest hem alleen zien te vinden. Ik probeerde populaire buitenposten als Sanctuary en The Castle te checken, ik probeerde mijn stappen van de speurtocht te herhalen, ik probeerde rond te kijken bij het gebouw waar Dogmeat me naartoe had geleid, ik volgde het advies van het internet op en checkte zowel de locatie waar je Dogmeat in eerste instantie vond als de hondenhokken in de buurt, en elke keer vond ik niets.

Toen, eindelijk, nadat ik het bijna had opgegeven, ontdekte ik nog een door gebruikers gesuggereerde truc die ik kon proberen. Ik heb geen bewijs of deze truc ook echt werkt, maar een internetgebruiker stelde voor om elk hondenhok in elke buitenpost te vernietigen totdat er nog maar één over was, waardoor er nog maar één plek overbleef waar Dogmeat eventueel naar terug kon keren.

Ik wist uit eerdere ervaringen dat er al meerdere hondenhokken verspreid waren over Sanctuary, dus ik ging ze zoeken en sloopte ze één voor één. Ik vond de eerste, toen de tweede, toen een derde, en toen ik het vierde en laatste Sanctuary hondenhok naderde, stopte ik dood in mijn spoor. Daar, liggend in het hondenhok en kwispelend met zijn tong zonder enige zorg van de wereld, lag Dogmeat.

Mijn theorie is dat het vernietigen van de andere hondenhokken het spel in staat stelde om eindelijk een definitieve plek voor Dogmeat te kiezen om naar terug te keren, en dat hij daarvoor gewoon verloren was geweest in een soort van wereld-spawn limbo. Ik ben tot deze conclusie gekomen omdat ik me herinner de bel te hebben geluid die ik in Sanctuary heb gebouwd (een apparaat dat alle kolonisten van de buitenpost verzamelt als er aangebeld wordt) voordat ik de hondenhokken ontmantelde en nooit Dogmeat heb gezien. Ik ben er ook vrij zeker van dat ik het exacte hondenhok heb gecontroleerd waar Dogmeat zich bevond tijdens een eerder bezoek en hij was daar niet (hoewel het mogelijk is dat hij toen gewoon ronddoolde en dat hij niet reageert op de bel).

Chinks In The Power Armor

Hoewel mijn lange reis om mijn vermiste digitale hond op te sporen in succes eindigde, benadrukt het nog steeds een paar flagrante vergissingen die Bethesda maakte bij het ontwerpen van de buitenpost en metgezel rekruteringssystemen. De hele beproeving zou niet nodig zijn geweest als er een manier was om bij te houden welke metgezellen zijn gestationeerd bij welke buitenposten, of als er een manier was om gedetailleerde informatie over een bepaalde buitenpost in een oogopslag te zien, inclusief welke kolonisten en metgezellen er zijn gestationeerd. Ik herinner me dat ik op een gegeven moment besloot dat het misschien het beste was om gewoon te wachten tot een modder een mod zou maken met companion-tracking functionaliteit en te hopen dat de mod uiteindelijk zou worden overgezet naar consoles (ik speel op PlayStation 4).

Of course, I doubt it’d be terribly difficult for Bethesda to patch such functionality into the game itself. Wie weet? Misschien zal een van de geplande DLC-pakketten een soort in-game methode bevatten om metgezellen op te sporen en te lokaliseren, zodat toekomstige spelers de beproevingen kunnen vermijden die ik moest doorstaan om mijn verloren hond terug te vinden.

Internet threads zoals deze bewijzen dat het verliezen van metgezellen een wijdverbreid probleem is voor de Fallout 4-gemeenschap, en een dat niet alleen Dogmeat treft. Hopelijk zal een toekomstig DLC pakket of mod dit probleem verhelpen, maar in de tussentijd, zorg ervoor dat je je metgezellen goed in de gaten houdt als ook jij besluit om je te wagen in de onvergeeflijke woestenij van Fallout 4.