Wanneer je aan farro denkt, volgen de farao’s misschien kort daarna. Ongeveer 10.000 jaar geleden verscheen dit oude tarwegraan voor het eerst in de Egyptische tijd in de buurt van de Vruchtbare Halve Maan, het huidige Italië. Het werd gevonden in vele graven van Egyptische koningen als een voedzame bron van voedsel voor het hiernamaals en voedde vele Egyptenaren in die tijd.

Hoewel de Egyptenaren farro hebben ontdekt, is het bij de Romeinen in het dieet terechtgekomen en werd het voornamelijk gebruikt om de Romeinse legioenen te voeden totdat het Romeinse Rijk in 476 na Christus instortte. Daarna verloor farro aan populariteit totdat de Fransen het weer deden opleven door het te verwerken in maaltijden, vaak soepen.

Er zijn drie verschillende soorten farro: spelt, emmer en einkorn, waarbij emmer in de VS het meest gangbaar is. Spelt is de meest voorkomende variant die in Zuid-Duitsland wordt verbouwd en dateert van 4000 voor Christus, terwijl einkorn waarschijnlijk de eerste tarwesoort is die door mensen werd verbouwd.

Emmer wordt in drie verschillende vormen verpakt, afhankelijk van het parelingsproces, waarbij de buitenste laag van het graan wordt verwijderd. Geparelde farro is de meest voorkomende vorm van emmer, waarbij de buitenste laag van de zemelen is verwijderd. Het bevat minder vezels en voedingsstoffen door dit proces, maar kookt veel sneller. Volkoren farro is zijn onbewerkte staat, wat betekent dat het een intacte zemel en kiem bevat. Dit zijn de delen van een graan die verantwoordelijk zijn voor het leveren van voedingsstoffen, eiwitten en vezels. Met een textuur vergelijkbaar met rijst, bevat een half kopje maar liefst 8 gram vezels en eiwitten, maar het moet een nacht weken voor het koken. Half-parelvormige farro zit in het midden. Het kookt sneller dan volkoren, maar bevat meer voedingsstoffen dan de geparelde variant.

In samenvatting, volkoren farro bevat de meeste gezondheidsvoordelen in vergelijking met de geparelde variant. Door de toename van eiwitten en vezels heb je langer een vol gevoel in vergelijking met geraffineerde granen zoals geparelde farro en witte rijst. Vergeet niet dat farro veel koolhydraten bevat, maar dat compenseert het met een hoger calciumgehalte en meer dan tien verschillende vitaminen en mineralen, zoals magnesium, zink en veel B-vitaminen. Alle drie de farro granen (emmer, einkorn en spelt) zijn geweldige bronnen van polyfenolen, carotenoïden en selenium.

In observationele studies is vastgesteld dat langdurige consumptie van diëten die rijk zijn aan plantaardige polyfenolen bescherming kan bieden tegen ziekten, waaronder sommige vormen van kanker, hartziekten, diabetes, osteoporose en neurodegeneratieve ziekten. Met hartaandoeningen als de belangrijkste doodsoorzaak in de VS, zou het eten van volkoren farro een geweldige aanvulling kunnen zijn om dit probleem te helpen bestrijden!

In combinatie met andere plantaardige voedingsmiddelen zoals peulvruchten, biedt farro een complete eiwitbron. Dit betekent dat het een adequate hoeveelheid van de negen essentiële aminozuren levert die belangrijk zijn voor de menselijke gezondheid.

Farro is een heerlijk graan dat in het dagelijkse dieet kan worden opgenomen. Hier zijn een paar recepten die kunnen helpen om die kauwachtige textuur en nootachtige smaak aan uw maaltijd toe te voegen.

– Soep van kikkererwten en andijvie

– Kikkererwten met pistachenoten, gemengde kruiden en gouden rozijnen

– Scramble van groenten en granen

– Kimchi-Gebakken granen