• Gepubliceerd door Redactie
• Posted on March 15, 2013

Het is een verbazingwekkend feit dat naast de technologische vooruitgang de mens nog niet in staat is geweest om de geboorte van dolfijnen in het wild waar te nemen. Voorlopig is alle informatie die is verkregen gebaseerd op de dolfijnen in gevangenschap. Dus vandaag gaan we dit wonderbaarlijke geboorteproces van de dolfijnen met u delen.

De periode van seksuele rijpheid verschilt zowel bij mannetjes als bij vrouwtjes en ook de geografische locatie speelt een belangrijke rol in de seksuele ontwikkeling. De geslachtsrijpheidsleeftijd voor mannelijke dolfijnen is 10 tot 15 jaar, terwijl voor vrouwtjes de geslachtsrijpheid al op jonge leeftijd begint, namelijk op 5 tot 13 jaar.

Een ander interessant feit is dat in de meeste gevallen de geslachtsrijpheid wordt bepaald door de lichaamsgrootte en niet door de leeftijd. Wanneer vrouwtjes 85 tot 95% van hun volwassen lichaamsgrootte hebben bereikt, zijn ze geslachtsrijp. Vrouwtjes hebben geen constante ovulatiecyclus en men gaat ervan uit dat zij één tot zes keer per jaar spontaan ovuleren. Gewoonlijk stimuleert de aanwezigheid van een mannelijke dolfijn de ovulatie. In tegenstelling tot andere monogame zoogdieren, planten dolfijnen zich voort met meerdere partners gedurende het broedseizoen.

Boorte van dolfijn in gevangenschap

Seks tussen mannetjes komt ook voor bij tuimelaars, deze activiteit wordt “intromissie” genoemd en mannelijke dolfijnen gebruiken het als teken van binding of recreatie en in sommige gevallen gebruiken ze het om agressie te tonen.

Mannelijke dolfijnen zijn zeer bezitterig over de vrouwelijke dolfijnen en twee of meer mannelijke dolfijnen worden verondersteld vrouwelijke dolfijnen te “hoeden” voor paringsdoeleinden, dit houdt ze weg van de toegang van andere potentiële mannelijke dolfijnen. Het ongeïnteresseerde vrouwtje zou voorkomen dat de mannelijke dolfijn haar bestijgt door weg te rollen in een tegenovergestelde richting. Vrouwelijke dolfijnen zijn vaak behulpzaam om andere vrouwelijke dolfijnen te laten ontsnappen.

Het paringsseizoen begint ’s zomers in de warmere maanden. Tijdens de balts geven de dolfijnen verschillende reacties op elkaar, zoals raggen en kopstoten. Het vrouwtje biedt haar buikzijde aan het mannetje aan en het paringsproces vindt zwemmend plaats. Het duurt slechts 10 seconden voordat de zaadcellen vrijkomen en ze hebben niet veel stimulatie nodig om vrij te komen. Na een geslaagde bevruchting duurt het 12 maanden voordat de foetus zich ontwikkelt tot een volgroeide babydolfijn.

Er zijn talrijke tekenen van een naderende geboorte waar te nemen bij vrouwelijke dolfijnen, zoals onregelmatige ademhaling, kraken of omhoog buigen van het lichaam, prikkelbaarheid, breaching, snel ondersteboven zwemmen, verminderde eetlust en lichaamstemperatuur, vaginale afscheiding, weeën en borstvoeding.

Tijdens de draagtijd blijven de staartwervels en de rugvin van de foetus opgevouwen in de baarmoeder van de moeder, en blijven ze zacht tot het moment van de geboorte. Hierdoor kan het kalf op het moment van de geboorte snel uit het lichaam van de moeder komen. De staart en rugvin verstijven binnen 2 weken na de geboorte.

Gelijk aan de andere zoogdieren dragen de dolfijnen één baby tegelijk en in sommige gevallen wordt een tweeling geboren. De bevalling vindt plaats terwijl de vrouwelijke dolfijn zwemt en de baby wordt geboren in “staart eerst” positie. Het pasgeboren kalfje weegt zo’n 20 tot 25 pond en heeft een lengte van 2 tot 3 meter.

Als de baby uit de baarmoeder komt, breekt de moeder snel de navelstreng en helpt de baby naar de oppervlakte te zwemmen om voor het eerst frisse lucht te happen.
De band tussen de moeder en het kalf is zo sterk dat zelfs in de ongelukkige gevallen van doodgeboren baby’s de moeder-dolfijnen hun dode kalveren naar het wateroppervlak brengen.

Het kost enige tijd voor het pasgeboren kalf om zich aan de nieuwe omgeving aan te passen. De baby-dolfijn ademt door “chin slapping” (het hoofd hoger opheffen dan nodig is aan het wateroppervlak) om het ademhalingsproces te vergemakkelijken.
Zodra het kalf leert om rond zijn moeder te zwemmen voor zowel borstvoeding als “slip streaming” d.w.z. het lage drukgebied dat door de moeder-dolfijn wordt gecreëerd terwijl ze meestal boven of onder en opzij zwemt. Dit stelt het kalf in staat zijn energie te sparen door te zwemmen en wordt gebruikt voor een snelle groei. Slipstreaming stelt het kalf ook in staat om gecontroleerd en rechtop te zwemmen.

De vrouwelijke dolfijnen zogen hun baby’s gedurende 2 jaar en het zogen vindt plaats tijdens het zwemmen. De moedermelk is zeer effectief voor de groei van de baby en helpt de baby 6 maanden lang elke dag een half tot drie kwart pond aan te komen; de melk bestaat voor 40% uit vet. De in de melk aanwezige biest beschermt de baby ook tegen diverse infecties. Het duurt 4 tot 6 maanden voordat het kalf vast voedsel begint te eten, waarbij de mannelijke kalveren vast voedsel eerder accepteren dan de vrouwelijke.

De jonge kalveren blijven 3 tot 5 jaar bij hun moeder en worden 2 jaar lang gevoed. Zodra het jong volwassen genoeg is om zijn moeder te verlaten, kan het opnieuw met haar in contact komen, maar het kan geen familierelatie herkennen. Er is ook een mogelijkheid tot voortplanting tussen naaste verwanten, maar die kans is zeldzaam omdat de uitgestrekte oceaan de kans op hereniging verkleint.