In een klacht aan koning Louis-Philippe beweerde een Franse banketbakker die alleen bekend was onder de naam Monsieur Remontel dat Mexicaanse officieren in 1832 zijn winkel in Tacubaya (toen een stad aan de rand van Mexico-stad) hadden geplunderd. Remontel eiste 60.000 pesos als vergoeding voor de schade (zijn winkel werd getaxeerd op minder dan 1.000 pesos).
Naar aanleiding van Remontels klacht (die zijn naam gaf aan het daaropvolgende conflict) en andere klachten van Fransen (o.a. de plundering in 1828 van Franse winkels op de markt van Parian en de executie in 1837 van een van piraterij beschuldigde Fransman) eiste premier Louis-Mathieu Molé in 1838 van Mexico de betaling van 600,000 pesos (3 miljoen frank) als schadevergoeding, een enorme som voor die tijd, toen het gemiddelde dagloon in Mexico-Stad ongeveer één peso (8 Mexicaanse reals) bedroeg.
Toen president Anastasio Bustamante niet betaalde, beval de Franse koning een vloot onder bevel van vice-admiraal Charles Baudin om een blokkade af te kondigen en uit te voeren van alle Mexicaanse havens aan de Golf van Mexico, van Yucatán tot de Rio Grande, om het Mexicaanse fort San Juan de Ulúa te bombarderen en om de stad Veracruz, de belangrijkste haven aan de Golfkust, in te nemen. De Franse troepen veroverden Veracruz in december 1838 en Mexico verklaarde Frankrijk de oorlog.
Toen de handel was afgesneden, begonnen de Mexicanen importen Mexico binnen te smokkelen via Corpus Christi (toen deel van de Republiek Texas). Uit vrees dat Frankrijk ook de havens van de Republiek zou blokkeren, begon een bataljon Texaanse troepen te patrouilleren in de baai van Corpus Christi om de Mexicaanse smokkelaars tegen te houden. Een smokkelaar liet zijn lading van ongeveer honderd vaten meel achter op het strand aan de monding van de baai, waaraan Flour Bluff zijn naam dankt. De Verenigde Staten stuurden al snel de schoener Woodbury om de Fransen te helpen bij hun blokkade
Tussen kwam Antonio López de Santa Anna, bekend om zijn militaire leiderschap, uit zijn hacienda genaamd “Manga de Clavo” in de buurt van Xalapa en onderzocht de verdedigingswerken van Veracruz. Hij bood zijn diensten aan de regering aan, die hem opdroeg de Fransen met alle mogelijke middelen te bestrijden. Hij leidde Mexicaanse troepen tegen de Fransen. Tijdens een schermutseling met de achterhoede van de Fransen raakte Santa Anna gewond aan zijn been door een Frans hagelgeweer. Zijn been werd geamputeerd en begraven met volledige militaire eer. Gebruikmakend van zijn wonden met welsprekende propaganda, katapulteerde Santa Anna terug naar de macht.