In tegenstelling tot sommige tuingroenten kunnen komkommers een beetje een puzzel zijn. Komkommers geven niet zo veel duidelijke signalen aan een beginnende tuinier dat ze klaar zijn om te plukken, en veel kwalen van de komkommerplant vertonen vergelijkbare symptomen.
Als uw komkommers geel worden, maar de vruchten groot en gezond zijn en de plant zelf verder gezond lijkt, is de kans groot dat uw komkommer overrijp aan het worden is. U moet de komkommer meteen plukken, en het toekomstige fruit iets eerder. Een volledig rijpe komkommer is stevig, en helder middengroen tot donkergroen. Als ze geel worden, beginnen komkommers bitter te worden. U kunt een komkommer met een vleugje geel nog redden, maar het kan zijn dat het uiteinde bij de steel onaangenaam smaakt en moet worden weggegooid.
(Grote) gele komkommers en een kwijnende plant, of soms groene maar vreemd gevormde of verschrompelde komkommers, zijn vaak tekenen van een tekort aan voedingsstoffen. Vaak gaat het om een tekort aan de belangrijkste voedingsstoffen. Onevenwichtigheden in stikstof, fosfor, kalium en/of magnesium komen allemaal op dezelfde manier voor, en kunnen worden veroorzaakt door te veel water geven (waardoor de meststof uitspoelt). Bij een onevenwichtige stikstofgift kan ook knotting optreden. Meestal vergelen de oudste bladeren van de plant, verbranden ze en sterven ze op een iets andere manier af. In de meeste gevallen is de behandeling hetzelfde: regelmatiger toedienen van een uitgebalanceerde meststof (met name micronutriënten, als u een mix zonder grond gebruikt) om aan de behoeften van de plant te voldoen en kijken of dit het probleem verhelpt.
Extra calcium kan ook nodig zijn voor de komkommerplant, vooral als uw tuin een geschiedenis heeft van kwalen door calciumgebrek (d.w.z. bloesemrot). Vaak lijken de planten in het geval van calciumgebrek gezond, maar de vruchten vergeelen en vallen lang voordat ze rijp zijn.
Ongedierte kan uw komkommerplanten ook verdriet doen, maar dat is gemakkelijker vast te stellen. U kunt afstervend fruit opensnijden en onderzoeken op wormen, of onder uw bladeren kijken naar de webben die gewoonlijk worden achtergelaten door spintmijten.
Ziekten en virussen kunnen ook het geel worden van komkommers en bladeren veroorzaken, en kunnen de boosdoener zijn als nieuwe bladeren worden aangetast, of als er geïsoleerde “zieke” plekken worden gevonden. Door virussen aangetaste planten moeten worden getrokken en vernietigd.
Tot slot, en amusant! Ik las online een verhaal over een vrouw die alleen gele, bittere komkommers uit haar tuin kreeg. Ze werden helemaal niet groen. Het bleek dat de komkommers te dicht bij een aantal pompoenplanten waren geplant, en dat er kruisbestuiving tussen de twee soorten had plaatsgevonden. Plant uw pompoenen en komkommers dus ver uit elkaar!