Uw vragen over glaucoom beantwoord: Klik op het pictogram linksboven in het videoscherm om alle 8 video’s in deze serie te bekijken.
Wat is glaucoom?
Glaucoom is een groep oogziekten die schade aan de oogzenuw veroorzaken. De oogzenuw transporteert beelden van het netvlies, dat het gespecialiseerde lichtgevoelige weefsel is, naar de hersenen zodat we kunnen zien. Bij glaucoom speelt de oogdruk een rol bij de beschadiging van de tere zenuwvezels van de oogzenuw. Wanneer een aanzienlijk aantal zenuwvezels beschadigd is, ontstaan er blinde vlekken in het gezichtsveld. Als de zenuw eenmaal beschadigd is en het gezichtsvermogen verloren is gegaan, is dat permanent. De meeste mensen merken deze blinde vlekken niet op totdat een groot deel van de schade aan de oogzenuw al is opgetreden. Als de hele zenuw is vernietigd, is blindheid het gevolg. Glaucoom is een van de belangrijkste oorzaken van blindheid in de wereld, vooral bij oudere mensen. Vroege opsporing en behandeling door uw oogarts zijn de sleutels tot het voorkomen van oogzenuwbeschadiging en gezichtsverlies door glaucoom.
Wat veroorzaakt glaucoom?
De precieze oorzaken van oogzenuwbeschadiging door glaucoom worden niet volledig begrepen, maar het gaat om mechanische compressie en/of verminderde doorbloeding van de oogzenuw. Hoewel een hoge oogdruk soms tot glaucoom leidt, kunnen veel mensen ook glaucoom ontwikkelen bij een “normale” oogdruk.
Wat zijn de verschillende soorten glaucoom?
- Open-hoek glaucoom
Chronisch open-hoek glaucoom is de meest voorkomende vorm van glaucoom. De “open” afvoergang van het oog kan geblokkeerd raken, waardoor de oogdruk geleidelijk toeneemt. Als deze verhoogde druk leidt tot beschadiging van de oogzenuw, spreekt men van chronisch open-hoekglaucoom. De beschadiging van de oogzenuw en het verlies van het gezichtsvermogen treden meestal zo geleidelijk en pijnloos op dat u zich van de problemen niet bewust bent totdat de oogzenuw al ernstig beschadigd is. - Hoeksluitingsglaucoom
Hoeksluitingsglaucoom ontstaat wanneer de afvoergang van het oog zich vernauwt en volledig geblokkeerd raakt. In het oog kan de iris de afvoerhoek afsluiten en een gevaarlijk hoge oogdruk veroorzaken. Wanneer de oogafvoergang plotseling volledig geblokkeerd raakt, loopt de druk snel op en spreekt men van acuut hoeksluitingsglaucoom. De symptomen zijn onder meer hevige oogpijn, wazig zien, hoofdpijn, regenbooghalo’s rond lichten, misselijkheid en braken. Tenzij een oogarts acute hoeksluitingsglaucoom snel behandelt, kan blindheid het gevolg zijn. Wanneer de afvoerhoek van het oog geleidelijk volledig geblokkeerd raakt, bouwt de druk zich geleidelijk op, en dit wordt chronisch hoeksluitingsglaucoom genoemd. Deze vorm van glaucoom komt vaker voor bij mensen van Afrikaanse en Aziatische afkomst, en bij bepaalde oogaandoeningen.
Andere vormen van glaucoom
Niet alle vormen van glaucoom worden gekenmerkt door oogdruk. Bij normaal- of lagedrukglaucoom loopt de oogzenuw schade op met gezichtsvelduitval tot gevolg, ook al blijft de oogdruk normaal. Ogen die aan deze aandoening lijden, zijn veel gevoeliger voor beschadiging van de oogzenuw bij elke verhoging van de intraoculaire druk dan andere ogen.
- Exfoliatie syndroom is een veel voorkomende vorm van open-angle glaucoom die ontstaat wanneer er een ophoping is van abnormaal, witachtig materiaal op de lens en de afvoerhoek van het oog. Dit materiaal en pigment van de achterkant van de iris kan het afvoersysteem van het oog verstoppen, waardoor de oogdruk toeneemt. Deze vorm van glaucoom reageert goed op een laserbehandeling.
- Pigmentair glaucoom is een aandoening die typisch jonge, bijziende, Kaukasische mannen treft. Deze aandoening wordt gekenmerkt door de iris die naar achteren buigt en in contact komt met de ondersteunende structuren die de lens op zijn plaats houden. Deze positie verstoort de pigmenthoudende cellen aan de achterzijde van de iris, waardoor pigmentdeeltjes vrijkomen in het afvoersysteem van het oog. Dit pigment kan de afvoer verstoppen en kan leiden tot een verhoging van de oogdruk. Deze vorm van glaucoom reageert goed op een laserbehandeling.
Andere vormen van glaucoom kunnen worden veroorzaakt door verwondingen aan het oog, tumoren en andere oogziekten. Een zeldzame vorm van glaucoom kan zelfs al bij de geboorte bij kinderen voorkomen.
Wat zijn de waarschuwingssignalen?
Glaucoom gaat in de meeste gevallen helaas niet gepaard met direct waarneembare symptomen die waarschuwen voor de onherstelbare schade aan de oogzenuw. De aanwezigheid van de volgende waarschuwingssignalen geeft echter aan dat u een grondig onderzoek door een oogarts nodig heeft:
- Ongewone moeite om zich aan donkere kamers aan te passen
- Moeite met scherpstellen op nabije of verre voorwerpen
- Squinting of knipperen als gevolg van ongewone gevoeligheid voor licht of schittering
- Verandering in kleur van iris
- Roodomrande, korstjes of gezwollen oogleden
- Naar aanleiding van pijn in of rond de ogen
- Dubbelzien
- Donkere vlek in het centrum van het zicht
- Lijnen en randen lijken vervormd of golvend
- Overmatig tranen of “waterige ogen”
- Droge ogen met jeuk of een branderig gevoel en
- Zien van vlekken, spookachtige beelden
Het volgende kan wijzen op mogelijk ernstige problemen die medische spoedhulp kunnen vereisen:
- Schuddend verlies van het gezichtsvermogen in één oog
- Schuddend wazig of wazig zicht
- Lichtflitsen of zwarte vlekken
- Halo’s of regenbogen rond licht
De bovenstaande symptomen betekenen niet noodzakelijk dat u glaucoom heeft. Als u echter een of meer van deze symptomen ervaart, neem dan contact op met uw oogarts voor een volledig onderzoek.
Hoe wordt glaucoom opgespoord?
Reguliere oogonderzoeken door uw oogarts zijn de beste manier om glaucoom op te sporen. Uw oogarts zal de oogdruk meten (tonometrie), de afvoerhoek van uw oog inspecteren (gonioscopie), uw oogzenuw beoordelen (oftalmoscopie) en het gezichtsveld van elk oog testen (perimetrie). De evaluatie van de oogzenuw en de gezichtsveldtest worden regelmatig uitgevoerd om de gevolgen van glaucoom te controleren. De informatie uit deze onderzoeken geeft een indicatie van de effectiviteit van de behandeling die wordt toegepast en of verdere behandelingen nodig kunnen zijn. Niet al deze onderzoeken zijn voor iedereen nodig, noch bij elk bezoek. Het doel is vast te stellen of de schade door glaucoom in de loop van de tijd is toegenomen.
Wie loopt risico op glaucoom?
Een hoge oogdruk alleen betekent niet dat u glaucoom hebt, maar het is wel een belangrijke risicofactor die uw oogarts zal gebruiken om vast te stellen hoe groot uw risico is om de ziekte te krijgen.
De belangrijkste risicofactoren zijn:
- leeftijd
- verhoogde oogdruk
- Afrikaanse afkomst
- dun hoornvlies
- familiegeschiedenis van glaucoom
- bijziendheid
- letsel aan de ogen
- steroïd gebruik
- geschiedenis van ernstige bloedarmoede of shock
Uw oogarts zal al deze factoren afwegen alvorens te beslissen of u behandeling voor glaucoom nodig heeft; of dat u als glaucoomverdachte regelmatig moet worden gecontroleerd om de eerste tekenen van beschadiging van de oogzenuw op te sporen.
Behandeling
De behandeling van glaucoom hangt af van de aard en de ernst van elk geval. In het algemeen kan glaucoom niet worden genezen, maar het kan wel onder controle worden gehouden. Oogdruppels, pillen, laserprocedures en chirurgische ingrepen worden gebruikt om verdere schade te voorkomen of te vertragen. Bij elk type glaucoom zijn regelmatige oogonderzoeken van groot belang om progressie op te sporen en verlies van gezichtsvermogen te voorkomen. Omdat glaucoom kan verergeren zonder dat u zich daarvan bewust bent, zal uw behandeling na verloop van tijd waarschijnlijk moeten worden aangepast om een lagere “oogdruk” te bereiken.
Medicijnen
Glaucoom wordt vaak behandeld met oogdruppels die meerdere malen per dag worden ingenomen, soms in combinatie met pillen. Deze medicijnen zullen de circulatie van oogvocht veranderen en de oogdruk verlagen, hetzij door de productie van vocht in het oog te verminderen, hetzij door de stroom die de afvoerhoek verlaat te vergroten. Het is belangrijk dat u al uw artsen vertelt welke oogmedicijnen u gebruikt, omdat glaucoommedicijnen bijwerkingen kunnen hebben. U moet uw oogarts onmiddellijk op de hoogte brengen als u denkt bijwerkingen te ondervinden. Bijwerkingen van sommige oogdruppels kunnen zijn: een prikkend gevoel, rode ogen, wazig zien, hoofdpijn, of veranderingen in polsslag, hartslag of ademhaling. Bijwerkingen van pillen kunnen zijn: tintelingen in vingers en tenen, sufheid, verlies van eetlust, onregelmatige darmen, nierstenen, bloedarmoede of bloedingsstoornissen.
Laserchirurgie
Laserchirurgie is ook effectief voor de behandeling van glaucoom. Trabeculoplastie is een laserbehandeling om de oogafvoerfunctie te verbeteren en zo de oogdruk binnen het oog te controleren bij de behandeling van open-hoekglaucoom. Iridotomie is een laserbehandeling om minuscule gaatjes in de iris te maken om de afvoer van oogvocht naar de afvoer te verbeteren bij de behandeling van nauwehoekglaucoom.
operatieve chirurgie
Wanneer operatieve chirurgie nodig is om glaucoom te behandelen, zal uw oogarts een microscoop en gespecialiseerde instrumenten gebruiken om een nieuw afvoerkanaal te maken waardoor het oogvocht het oog kan verlaten. Het nieuwe kanaal helpt om de oogdruk te verlagen. Een operatie wordt alleen aanbevolen als uw oogarts van mening is dat het voordeel van een lagere oogdruk door een operatie opweegt tegen de mogelijke complicaties en/of verdere progressie van schade aan de oogzenuw.
Vind een arts of locatie
- Vind een arts
- Vind een locatie
- Bel 734-763-5874