- 12 juli 2018
Vraag GoodTherapy.org,
Mijn ex-man klaagt me aan. Mijn kinderen willen niets met me te maken hebben. Mijn baan is een doodlopende weg en mijn leven is klote. Ik heb het gevoel dat ik geen toekomst heb en niet verder kan kijken dan het einde van deze brief. Waarom kan ik dan niet huilen?
De meeste mensen in mijn situatie zouden tranen met tuiten huilen, maar ik voel niets. Alleen een leegte, een lege, gevoelloze, emotieloze leegte. Ik kan me niet eens herinneren wanneer ik voor het laatst gehuild heb. Het moet meer dan tien jaar geleden zijn.
Ik lijk helemaal geen tranen in me te hebben. Ik heb zelfs geprobeerd mezelf te dwingen om te huilen, omdat ik dacht dat het zou helpen om het eindelijk te doen. Ik sloeg mezelf, deed mezelf pijn, schold mezelf uit. Niets.
Wat is er? Het enige wat ik online kan vinden is informatie over melancholie. Ik ben misschien depressief, maar ik heb niet het gevoel dat dat het hele verhaal is. Ik kan al heel, heel lang niet meer huilen. Is daar een psychologische verklaring voor? En wat kan ik er aan doen? -Dry Me a River
Submit Your Own Question to a Therapist
Dear Dry,
Het klinkt alsof er een enorme hoeveelheid onrust in je leven is. Gezien de verstrekkende invloed die het heeft gehad op een eerder huwelijk, je relaties met je kinderen en je werk, gok ik dat het niet van de ene op de andere dag zo gekomen is. Ik kan me voorstellen dat het hier en daar in de loop van de tijd een beetje uit elkaar is gevallen. Als ik daar gelijk in heb, denk ik dat het mogelijk is dat de gevoelloosheid die u beschrijft zich in eerste instantie ontwikkelde als een coping-mechanisme-een manier om u te helpen om te gaan met alle pijn die gepaard gaat met het tumult in uw gezin en op uw werk.
Soms proberen mensen de moeilijkere emoties die ze ervaren, zoals verdriet, droefheid, angst en ongerustheid, af te sluiten. Het probleem met het afsnijden van pijnlijke emoties is dat het ook de positieve emoties afsnijdt, wat resulteert in een gevoel van gevoelloosheid.
Soms proberen mensen de moeilijkere emoties die ze ervaren, zoals verdriet, droefheid, angst en bezorgdheid, af te snijden. Het probleem met het afsnijden van pijnlijke emoties is dat het ook de positieve emoties afsnijdt, wat resulteert in een gevoel van gevoelloosheid. Het klinkt alsof je je ergens onderweg gewoon hebt afgesloten om jezelf te beschermen tegen pijn. Als je dit afweersysteem in de loop van de tijd hebt opgebouwd, kan het moeilijk zijn om weer contact te maken met je emoties, zoals je ontdekte toen je probeerde te huilen.
Ik denk dat het nuttig voor je zou zijn om met een therapeut te praten als je dit probeert te verwerken en weer contact probeert te maken met je gevoelens. De veiligheid van een sterke therapeutische relatie kan u in staat stellen uw wereld te verkennen, zowel in het verleden als in het heden, en toegang te krijgen tot uw volledige scala aan emoties. Uw werk in therapie kan u ook helpen gezondere copingmechanismen te ontwikkelen om met de pijnlijkere emoties die u ervaart om te gaan. Het is ook mogelijk dat het bereiken van een gezondere emotionele toestand je kan helpen om sommige van de relaties die zo zwaar beschadigd lijken te zijn, te herstellen. Misschien voel je je ook beter in staat om nieuwe uitdagingen in je carrière aan te gaan.
Je bent op een moeilijk punt in je leven beland en er zijn geen snelle oplossingen, maar je hoeft dit niet alleen te doorstaan. Er is hulp.
Goede wensen,
Sarah Noel, MS, LMHC