Hoewel haarvaten zeer klein zijn, kan iets ongewoons in hun werking zichtbare symptomen of zelfs potentieel ernstige medische aandoeningen veroorzaken.

Portwijnvlekken

Portwijnvlekken zijn een soort moedervlek die wordt veroorzaakt door de verwijding van haarvaatjes in uw huid. Door deze verwijding ziet de huid er roze of donkerrood uit, waaraan de aandoening haar naam dankt. Na verloop van tijd kunnen ze donkerder van kleur worden en dikker worden.

Havenwijnvlekken gaan niet vanzelf weg, maar verspreiden zich ook niet naar andere gebieden.

Havenwijnvlekken hoeven meestal niet behandeld te worden, hoewel laserbehandeling kan helpen om ze lichter van kleur te maken.

Petechiën

Petechiën zijn kleine, ronde vlekjes die op de huid verschijnen. Ze zijn meestal ongeveer zo groot als een speldenknop, kunnen rood of paars van kleur zijn en liggen plat in de huid. Ze ontstaan wanneer haarvaatjes bloed lekken in de huid. Ze worden niet lichter van kleur als er druk op wordt uitgeoefend.

Petechiën zijn meestal een symptoom van een onderliggende aandoening, waaronder:

• infectieziekten, zoals roodvonk, meningokokkenziekte, en Rocky Mountain spotted fever
• trauma door overgeven of hoesten
• leukemie
• scheurbuik
• lage bloedplaatjeswaarden

Sommige medicijnen, waaronder penicilline, kunnen als bijwerking ook petechiën veroorzaken.

Systemisch capillair leksyndroom

Systemisch capillair leksyndroom (SCLS) is een zeldzame aandoening die geen duidelijke oorzaak heeft. Maar deskundigen denken dat het te maken kan hebben met een stof in het bloed die de wanden van de haarvaten beschadigt.

Mensen met SCLS hebben steeds terugkerende aanvallen waarbij hun bloeddruk zeer snel daalt. Deze aanvallen kunnen ernstig zijn en vereisen medische spoedhulp.

Deze aanvallen gaan meestal gepaard met een aantal eerste waarschuwingssignalen, waaronder:

• verstopte neus
• hoest
• misselijkheid
• hoofdpijn
• buikpijn
• lichthoofdigheid
• zwelling in armen en benen
• flauwvallen

SCLS wordt meestal behandeld met medicijnen die helpen voorkomen dat deze aanvallen zich voordoen.

Arterioveneuze malformatie syndroom

Mensen met het arterioveneuze malformatie syndroom (AVM) hebben een abnormale kluwen van slagaders en aders die met elkaar verbonden zijn zonder haarvaten ertussen. Deze klitten kunnen overal in het lichaam voorkomen, maar worden het vaakst aangetroffen in de hersenen en het ruggenmerg.

Dit kan laesies veroorzaken die de bloedstroom en de zuurstoftoevoer belemmeren. Deze laesies kunnen ook bloedingen in het omringende weefsel veroorzaken.

AVM veroorzaakt meestal geen symptomen, zodat het meestal pas wordt ontdekt bij het diagnosticeren van een andere aandoening. In sommige gevallen kan het echter het volgende veroorzaken:

• hoofdpijn
• pijn
• zwakte
• problemen met zien, spreken of bewegen
• aanvallen

AVM is een zeldzame aandoening die vaak al bij de geboorte aanwezig is. De behandeling bestaat meestal uit het operatief verwijderen of sluiten van de AVM-laesie. Medicatie kan ook helpen om de symptomen, zoals pijn of hoofdpijn, te beheersen.

Microcefalie-capillaire malformatie-syndroom

Microcefalie-capillaire malformatie-syndroom is een zeldzame genetische aandoening die al voor de geboorte begint.

Mensen met deze aandoening hebben kleinere hoofden en hersenen. Ze hebben ook verwijde haarvaten die de bloedstroom bij het huidoppervlak vergroten, wat rozerode vlekken op de huid kan veroorzaken.

Extra symptomen kunnen zijn:

• grote ontwikkelingsachterstand
• aanvallen
• moeilijkheden met eten
• ongewone bewegingen
• afwijkende gelaatstrekken, waaronder een schuin voorhoofd, rond gezicht, en ongewone haargroei
• langzamere groei
• kortere of kleinere gestalte
• afwijkingen aan vingers en tenen, waaronder echt kleine of afwezige nagels

Microcefalie-capillaire malformatie syndroom wordt veroorzaakt door een mutatie in een specifiek gen dat het STAMBP-gen wordt genoemd. Mutaties in dit gen kunnen ertoe leiden dat cellen tijdens de ontwikkeling afsterven, waardoor het hele ontwikkelingsproces wordt beïnvloed.

Behandeling van deze aandoening kan bestaan uit stimulatie – met name door geluid en aanraking -, bracing om de houding te behouden, en anticonvulsieve medicatie voor de behandeling van aanvallen.