“Als je de slimste persoon in de kamer bent, dan ben je in de verkeerde kamer.” -Confucius
Wie houdt er niet van om anderen te helpen? Het voelt goed als vrienden of collega’s hun problemen met ons delen, toch? We voelen ons trots dat zij hun problemen hebben opgelost door onze bijdrage.
We geven allemaal graag advies. We hebben de perfecte oplossing voor elk probleem. Behalve voor ons eigen probleem.
Dat is het probleem met het helpen van anderen: Het kan al snel een ego-booster worden in plaats van een altruïstische daad.
De meeste adviezen zijn nutteloos. Het behaagt de verstrekker meer dan de ontvanger. Het is gebaseerd op iemands verwachtingen, niet op het begrijpen van anderen.
Het beste advies ligt in het oog van de aanschouwer, niet in het jouwe.
Mensen willen dat je luistert, niet dat je praat
“Geef me alsjeblieft een goed advies in je volgende brief. Ik beloof het niet op te volgen.” -Edna St. Vincent Millay
We hebben allemaal hulp nodig om onze problemen op te lossen. Dat betekent echter niet dat we openstaan voor advies van buitenaf.
Wanneer iemand problemen heeft, kunnen we niet anders dan een oplossing aanbevelen (“Ik weet wat jij moet doen”). Ik ben vaak in die val gelopen. Ik ben me er nu meer van bewust (maar niet immuun) om hulp te bieden waar niemand om heeft gevraagd.
Spam mensen niet met je wijze woorden.
Ongevraagd advies werkt niet. Als je als opdringerig wordt ervaren, zal de ander afhaken. Je advies gaat dan automatisch naar de prullenbak. Dat je hulp gratis is, betekent niet dat anderen die ook zullen aannemen.
In andermans zaken treden is delicaat – zodra we iets aannemen, voelen anderen zich veroordeeld.
Wanneer mensen de deur van hun vertrouwen op een kier zetten, wees dan voorzichtig. Je kunt hun vertrouwen op het spel zetten door te snel een conclusie te trekken. Een vriendin kan het gevoel krijgen dat je haar niet zo goed kent. Of dat het advies dat je geeft niet relevant of oprecht is.
Wanneer mensen met je willen praten, is dat omdat zij het woord willen voeren. Luister, neem niet over.
Jouw advies is maar in één geval nuttig: als iemand erom vraagt.
Zelfs als een van je vrienden volop details deelt over een situatie waarin ze zich bevinden, betekent dat nog niet dat ze op zoek zijn naar advies. Trek die conclusie niet te snel. We zijn gewend te geloven dat als mensen hun hart openstellen, dat is omdat ze onze hulp nodig hebben.
Sommige mensen willen gewoon praten.
Voor sommige mensen helpt delen om de pijn los te laten. Voor anderen leidt praten met iemand anders tot zelfreflectie. Op het moment dat ze hun eigen verhaal hardop delen, beseffen ze wat er aan de hand is.
Luisteren kan effectiever zijn dan welk advies dan ook. Als je partner een moeilijke tijd doormaakt, kan een luisterend oor alles voor hem betekenen. Iemand hebben op wie je kunt leunen is troostend.
Niet denken of oordelen. Luister alleen.
“Mis nooit een goede kans om je mond te houden.” -Will Rogers
Soms is het beste advies dat je kunt geven, helemaal geen advies geven.
Zwijgen is effectiever dan ongevraagd advies geven. Het is het veranderen van je rol van held naar helper – focus op luisteren en begrijpen wat er door het hoofd van de ander gaat.
Het is beter om een goede luisteraar te zijn dan om advies te geven dat niemand opvolgt.
Probeer om in de schoenen van de ander te lopen, in plaats van te proberen om hen in de jouwe te laten lopen. Empathie is essentieel om contact te maken met mensen, zodat ze niet defensief worden en stoppen met luisteren.
Advies geven is emotioneel en intiem. Ongeacht of je feedback geeft over de managementstijl van een collega of dat een vriendin klaar is met haar werk, het is aangrijpender dan we meestal aannemen. Het aanspreken op persoonlijk gedrag en emoties kan worden opgevat als oordelen.
Samuel Taylor Coleridge zei: “Advies is als sneeuw – hoe zachter het valt, hoe langer het blijft liggen, en hoe dieper het in de geest zinkt.”
Mijd de “Als ik jou was…” Ieder mens is uniek. Hetzelfde advies gegeven aan twee verschillende mensen zal verschillende reacties uitlokken. Ga er niet van uit dat anderen het leven door dezelfde bril voelen of ervaren als jij.
Jouw rol is niet om jouw perspectief op te dringen, maar om mensen te helpen een oplossing te vinden die voor hen werkt.
Luisteren vereist een open geest. Je kunt iemand niet helpen als je niet oplet.
Probeer mooie vragen te stellen – het helpt perspectief en begrip te bieden.
Als iemand je om advies vraagt:
Verswachtingen begrijpen. Verduidelijk wat ze van je willen. Je hoeft niet al te expliciet te zijn, maar vragen: “Tuurlijk, wat heb je nodig?” kan helpen de verwachtingen te verduidelijken.
Luister eerst. Laat de ander eerst zijn of haar emoties en problemen kwijt raken. Onderbreek hem/haar pas als hij/zij klaar is. Maak aantekeningen om te voorkomen dat u de aandacht verliest.
Vraag door. “Wat is er aan de hand?” of “Hoe voel je je?” zijn een goed begin. Houd de vragen open genoeg zodat de persoon zich aangemoedigd voelt, niet gedwongen, om te praten.
elp het probleem in kaart te brengen. Voordat u actieplannen bespreekt, moet de persoon begrijpen wat hij/zij doormaakt. Vraag: “Wat zou u graag willen dat er gebeurt?”-Dit zal u helpen te begrijpen wat hij/zij probeert op te lossen.
Brainstorm samen. Voer een gesprek in plaats van een monoloog. Laat de ander op uw ideeën voortbouwen. Of daag juist de oplossingen uit die jij aandraagt.
Bied opties aan, geen oplossing. “Dit is wat je moet doen…” is de meest voorkomende manier waarop gesprekken vastlopen. Handelen vanuit een “Illusoire Superioriteit” schakelt andere mensen uit. Zoek meerdere opties, in plaats van te pushen voor degene die je het meest bevalt.
Analyseer mogelijke oplossingen. Zet de dialoog voort, maar dit keer om de voors en tegens van de verschillende ideeën te evalueren. Onthoud dat de beste oplossing diegene is die werkt voor de ander, niet voor jezelf.
Ongevraagd advies werkt niet. Bijt op je tong en luister. Vraag eerst voordat je antwoord geeft. Laat anderen de slimste persoon in de kamer zijn.
Maar hé, je hoeft mijn advies ook niet op te volgen.