Niemand houdt van diarree. Maar is deze vieze en ongemakkelijke ervaring eigenlijk een manier van het lichaam om slechte dingen uit je systeem te spoelen?
In een nieuwe studie bij muizen zijn onderzoekers op zoek gegaan naar een antwoord op de vraag of diarree gewoon een symptoom van een ziekte is, of dat het een manier van het lichaam is om snel ziektekiemen kwijt te raken.
In feite is het doel van diarree – of het gebrek daaraan – het onderwerp geweest van veel wetenschappelijk debat.
“De hypothese dat diarree intestinale ziekteverwekkers opruimt, is al eeuwenlang onderwerp van discussie,” zei Dr. Jerrold Turner, hoogleraar pathologie aan het Brigham and Women’s Hospital in Boston, in een verklaring. Maar de rol die diarree speelt in de progressie van darminfecties “blijft slecht begrepen.”
In de nieuwe studie probeerden de onderzoekers “de rol van diarree te definiëren en te zien of het voorkomen ervan daadwerkelijk het opruimen van ziekteverwekkers zou kunnen vertragen en de ziekte zou kunnen verlengen”, aldus Turner. Met andere woorden, kan het gebruik van bepaalde medicijnen om diarree te voorkomen een ziekte verergeren?
Om de rol van diarree te bestuderen, infecteerden de onderzoekers muizen met een bacterie genaamd Citrobacter rodentium, het muizenequivalent van Escherichia coli, en bestudeerden vervolgens wat er in de darmen van de dieren gebeurde. De onderzoekers ontdekten dat binnen twee dagen na de besmetting de doorlaatbaarheid van de darmwanden van de muizen toenam, wat betekent dat er meer water en andere moleculen in de darmen konden stromen. (Wanneer een mens of dier diarree heeft, is de poep erg waterig.)
Belangrijk is dat de onderzoekers ontdekten dat deze toename van de doorlaatbaarheid plaatsvond voordat de darmwanden ontstoken en beschadigd raakten door de infectie, wat suggereert dat deze verhoogde doorlaatbaarheid helpt bij de verdediging van de darm, in plaats van het resultaat te zijn van darmbeschadiging. De onderzoekers ontdekten ook dat de instroom van water in de darm, en vervolgens uit het lichaam in de vorm van ontlasting, hielp de kiemen uit de darm te verwijderen en uiteindelijk de ernst van de diarree beperkte.
Twee moleculen waren betrokken bij de veranderingen die de onderzoekers bij de muizen waarnamen. Het ene was interleukine-22, een immuunmolecuul dat cellen het signaal geeft om het niveau van het andere molecuul, claudin-2 genaamd, te verhogen. Van dit molecuul is in eerdere studies naar diarree aangetoond dat het de doorlaatbaarheid van de darmwand verhoogt.
Een aantal onderzoekers heeft zelfs voorgesteld om geneesmiddelen te maken die claudin-2 kunnen remmen om diarree te helpen voorkomen. Maar de nieuwe bevindingen suggereren dat het blokkeren van deze molecule een infectie kan verlengen, schreven de onderzoekers. Verhoogde niveaus van dit molecuul en verhoogde darmdoorlaatbaarheid “zijn essentieel voor de verdediging van de gastheer,” schreven zij.
Omdat de studie bij muizen werd gedaan, is meer onderzoek nodig om de resultaten bij mensen te bevestigen.
De studie werd op 14 juni gepubliceerd in het tijdschrift Cell Host & Microbe.
Oorspronkelijk gepubliceerd op Live Science.