Deze pagina was actueel vanaf de verkiezingen van 2016.

Zie ook: Hillary Clinton

Hillary Clinton was in 2016 de Democratische genomineerde voor het presidentschap van de Verenigde Staten. Ze gaf de race op 9 november 2016 op aan Donald Trump. Ze verklaarde haar kandidatuur op 12 april 2015, en ontving officieel de nominatie van de Democratische Partij op 26 juli 2016, tijdens de Democratische Nationale Conventie.

Clinton stond al op het nationale politieke toneel sinds 1991, toen haar man, toenmalig gouverneur van Arkansas Bill Clinton (D), zijn presidentiële campagne lanceerde en uiteindelijk zittend president George H.W. Bush (R) versloeg in de algemene verkiezingen in november 1992. Clinton was een politiek actieve first lady die zich richtte op het welzijn van kinderen en vrouwenzaken. Tijdens de eerste termijn van Bill Clinton in het Witte Huis, leidde Hillary Clinton een mislukte poging om universele gezondheidszorg in te voeren in de VS. Ze pleitte ook voor het Children’s Health Insurance Program en de Adoption and Safe Families Act.

In 2000 voerde Clinton een succesvolle campagne voor de Senaat van de VS in New York, waarmee ze de enige first lady werd die een verkiezingspost won. Ze maakte deel uit van de Senate Armed Services Committee, zette zich in voor miljarden aan noodfondsen voor New York na de terroristische aanslagen van 11 september en steunde een resolutie die in 2002 militair ingrijpen in Irak toestond. Clinton won in 2006 een tweede termijn in de Senaat met een marge van 36 procentpunten.

Clinton begon haar eerste presidentscampagne op 20 januari 2007. In de eerste maanden van de Democratische voorverkiezing leidde ze de toenmalige senatoren Barack Obama (Ill.) en John Edwards (S.C.) in de nationale peilingen, maar ze werd nipt verslagen door Obama na belangrijke nederlagen in staten als Iowa en North Carolina. In haar toespraak op 8 juni 2008 wees Clinton op het historische karakter van haar optreden: “Hoewel we deze keer niet in staat waren om het hoogste en hardste glazen plafond te verbrijzelen, zitten er dankzij jou 18 miljoen barsten in.”

Een maand nadat Obama de algemene verkiezingen had gewonnen, kondigde hij aan dat Clinton in zijn kabinet zou dienen als minister van Buitenlandse Zaken. Toen ze van 2009 tot 2013 ’s lands hoogste diplomaat was, gebruikte Clinton een privé-e-mailserver om officiële staatszaken af te handelen, wat vragen opriep over haar naleving van overheidsvoorschriften over het bijhouden van gegevens en veiligheid, die haar gedurende haar tweede presidentsloop hebben gevolgd.

Clinton ontving formeel de presidentsnominatie van de Democratische Partij op 26 juli 2016, na het verslaan van senator Bernie Sanders (I-Vt.) in een nauw betwiste voorverkiezing. Daarmee werd ze de eerste vrouw die door een grote politieke partij in de Verenigde Staten werd genomineerd voor het presidentschap.

Clinton over binnenlandse zaken

Clinton nam over het algemeen een liberaal standpunt in over sociale kwesties en steunde abortusrechten, gelijkheid van huwelijken en de herclassificatie van marihuana van een drug van Schedule I naar Schedule II. Ze steunde ook de hervorming van de immigratie met een pad naar burgerschap en de uitvoerende orders van president Obama over de DACA- en DAPA-programma’s. Clinton riep op tot intrekking van de aansprakelijkheidsbescherming voor de wapenindustrie, invoering van uitgebreide achtergrondcontroles en sluiting van het Charleston-gat. Ze week af van het platform van de Democratische Partij over de doodstraf door het te steunen in federale jurisdicties “voor zeer beperkte doeleinden.”

Klik op de tegels hieronder voor meer informatie over Clinton’s standpunten over binnenlandse zaken.

Clinton over economische zaken en overheidsregels

Clinton verklaarde dat ze de belastingen op de top 1 procent van de verdieners – die meer dan 732.000 dollar per jaar verdienen – zou verhogen, terwijl ze de belastingtarieven voor belastingbetalers met kleinere inkomens grotendeels gelijk zou laten. Ze zei ook dat ze de belastingvoordelen voor bedrijven die banen naar het buitenland sturen, zou afschaffen en dat ze de inkomsten uit de wijziging van de vennootschapsbelasting zou herinvesteren in projecten die de economische groei bevorderen. Clinton steunde de herautorisatie van de Export-Import Bank en maatregelen van het Consumer Financial Protection Bureau om een einde te maken aan oneerlijke praktijken op Wall Street. Ze zei dat ze grote banken failliet zou laten gaan als er nog een financiële crisis zou uitbreken en dat ze een risicovergoeding zou opleggen aan grote banken die zich aan risicovol gedrag schuldig maken. Ze was tegen het Trans-Pacific Partnership.

Klik op de tegels hieronder voor meer informatie over Clintons standpunten over economische zaken en overheidsregels.

Clinton over buitenlandse zaken en nationale veiligheid

Clinton zei dat ze geloofde in “Amerikaans exceptionalisme” en dat ze ervoor pleitte dat de VS als leider optrad in wereldzaken. Ze steunde het nucleaire akkoord met Iran, maar was voorstander van een “wantrouw en controleer” benadering van de handhaving ervan. Clinton steunde ook een “360-graden strategie” om ISIS te verslaan die gericht is op het identificeren van het netwerk van mensen die ISIS financieren, het afsnijden van online rekrutering, het creëren van strengere screenings voor visumaanvragers die in de afgelopen vijf jaar naar een land in door Islamitische Staat gecontroleerde gebieden zijn gereisd, het opnieuw goedkeuren van het gebruik van militair geweld tegen ISIS, en het samenwerken met moslim-Amerikaanse gemeenschappen om radicalisering van eigen bodem tegen te gaan. Clinton zei dat haar “grootste spijt” haar stem in 2002 was om militair geweld in Irak goed te keuren.

Van 2009 tot 2013 diende Clinton als minister van Buitenlandse Zaken. Ze implementeerde de “pivot to Asia” van de regering-Obama, die de diplomatieke aandacht weer op Oost-Azië en de Stille Oceaan wilde richten, en de “reset” van de Amerikaans-Russische betrekkingen. Zij steunde de militaire interventie in Libië, die resulteerde in de afzetting van Moammar Gadhafi. In 2012 werden vier Amerikanen gedood tijdens een terroristische aanval op de diplomatieke missie van de VS in Benghazi, wat leidde tot een onderzoek van het Congres naar de manier waarop het ministerie van Buitenlandse Zaken en andere uitvoerende actoren met de aanval omgingen.

Klik op de tegels hieronder voor meer informatie over Clintons standpunten over buitenlandse zaken en nationale veiligheid.

Polls

Clinton-Trump 2016 head-to-head presidentspeilingen (september-oktober 2016)
Poll	Hillary Clinton	Donald Trump	Onzeker of anders	Foutmarge	Stekproefgrootte
Quinnipiac 17 oktober-18, 2016	50%	44%	6%	+/-3.1	1.007
Economist/YouGov 15-18 oktober, 2016	47%	43%	10%	+/-3.9	925
Fox News October 15-17, 2016	49%	42%	9%	+/-3	912
Bloomberg October 14-17, 2016	50%	41%	9%	+/-3.1	1.006
Monmouth October 14-16, 2016	53%	41%	6%	+/-3.6	726
CBS News October 12-16, 2016	51%	40%	9%	+/-3	1,189
NBC News/SurveyMonkey October 10-16, 2016	51%	43%	6%	+/-1	24,804
ABC News/Washington Post October 10-13, 2016	50%	46%	4%	+/-4	740
NBC News/Wall St. Journal October 10-13, 2016	51%	41%	8%	+/-3.3	905
Fox News October 10-12, 2016	49%	41%	10%	+/-3	917
NBC News/Wall Street Journal October 8-10, 2016	50%	40%	10%	+/-3.5	806
Reuters/Ipsos October 6-10, 2016	44%	37%	19%	+/-2.2	2.363
PRRI/The Atlantic October 5-9, 2016	49%	38%	13%	+/-3.9	886
NBC News/SurveyMonkey October 3-9, 2016	51%	44%	5%	+/-1	23,329
Economist/YouGov October 7-8, 2016	48%	43%	9%	+/-4.2	971
Quinnipiac October 5-6, 2016	50%	44%	6%	+/-3	1.064
Fox News October 3-6, 2016	48%	44%	8%	+/-3	896
Economist/YouGov 1-oktober 3, 2016	48%	43%	9%	+/-3.9	911
Reuters/Ipsos September 29-October 3, 2016	44%	37%	19%	+/-3.2	1.239
CBS News September 28-October 2, 2016	49%	43%	8%	+/-4	1,217
CNN/ORC September 28-October 2, 2016	51%	45%	4%	+/-3	1,213
NBC News/SurveyMonkey September 26-oktober 2, 2016	50%	44%	6%	+/-1	26,925
Fox News September 27-29, 2016	49%	44%	7%	+/-3	911
Public Policy Polling September 27-28, 2016	49%	45%	6%	+/-3.2	933
Reuters/Ipsos September 22-26, 2016	44%	38%	18%	+/-3.5	1.041
Note: Een resultaat van “0%” betekent dat de kandidaat niet aan de peiling heeft deelgenomen. De peilingen hierboven weerspiegelen mogelijk niet alle peilingen die in deze race zijn uitgevoerd. De weergegeven polls zijn een willekeurige steekproef gekozen door Ballotpedia-medewerkers. Als u een andere peiling wilt nomineren voor opname in de tabel, stuur dan een e-mail naar [email protected].

Campagneadviseurs en -staf

De staf en adviseurs voor de presidentscampagne van Hillary Clinton waren een mengeling van oude Clinton-adviseurs en nieuwere stafmedewerkers zoals LaDavia Drane en Maya Harris, die bij de campagne kwamen na hun werk voor sociale rechtvaardigheidskwesties. Hoewel Clinton haar kandidatuur officieel verklaarde op 12 april 2015, had ze al een grote pool van beschikbare medewerkers en adviseurs vanuit haar lange carrière in de politiek. Veel high-profile posities in de campagne werden ingevuld met adviseurs die voor voormalig president Bill Clinton (D) hadden gewerkt. Opiniepeiler en hoofdstrateeg Joel Benenson deed soortgelijk werk in de regering-Clinton, terwijl John Podesta de stafchef van Bill Clinton was.

Clinton putte ook uit haar staf van het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Senaat voor haar vroege campagne-aanwervingen. Voormalig lichaamspersoon en plaatsvervangend stafchef Huma Abedin begon met Clinton te werken toen ze first lady was, terwijl adviseur voor buitenlands beleid Jake Sullivan met Clinton werkte op het ministerie van Buitenlandse Zaken en aan Clinton’s campagne van 2008.

Maar voor alle stafleden met diepe banden met Clinton, was de campagnestaf van 2016 opmerkelijk vanwege zijn relatieve nieuwkomers. In 2007 beschreef The Washington Post haar kring van adviseurs – sinds haar dagen als first lady bekend als “Hillaryland” – als een “hechte Praetoriaanse Garde rond Clinton die de strategie uitstippelt, de boodschap ontwikkelt en lekken de kop indrukt.” De campagne van 2016 paste minder goed in het “Hillaryland” model. De meest opvallende toevoeging was campagneleider Robby Mook, wiens campagnebenadering was om “alles te testen, veronderstellingen in twijfel te trekken en gegevens de dingen te laten bepalen.” De toevoegingen van Marlon Marshall en Jim Margolis, die beide vergelijkbare campagnetechnieken gebruikten met Barack Obama in 2008 en 2012, voegden toe aan het nieuwere gevoel van Clinton’s 2016 run.

Voor meer informatie over de Clinton-campagne, bezoek Hillary Clinton presidentiële campagne belangrijkste medewerkers en adviseurs, 2016.

Recent nieuws

Dit gedeelte linkt naar een Google nieuws zoekopdracht voor de term Hillary + Clinton + 2016

Zie ook

• Presidentsverkiezingen, 2016
• Presidentskandidaten, 2016
• Donald Trump presidentiële campagne, 2016
• Gary Johnson presidentiële campagne, 2016
• Jill Stein presidentiële campagne, 2016

• ProCon.org’s “Hillary Clinton (D)”

Footnotes

v -. e Hillary Clinton Overzichten Familie Echtgenoot: Voormalig president Bill Clinton – Dochter: Chelsea Clinton – Clinton Foundation Carrière Clinton en de media Campagnemedewerkers Campagnemanager: Robby Mook – Campagnevoorzitter: John Podesta – Vicevoorzitter: Huma Abedin – Senior beleidsadviseurs: Jake Sullivan, Maya Harris – Politiek directeur: Amanda Renteria – Communicatie directeur: Jennifer Palmieri – Media adviseur: Jim Margolis – Hoofd strateeg en opiniepeiler: Joel Benenson – Afro-Amerikaanse outreach director: LaDavia Drane – Directeur staatscampagnes en politieke betrokkenheid: Marlon Marshall Over de kwesties

v – e 2016 Presidentsverkiezingen Verenigde Staten Overzichten Kandidaatprofielen Pad naar het presidentschap Policy standpunten Op het campagnepad Ballotpedia’s opiniepeiling over de slagvelden – Voorbereidingen op de campagne – Politieke en leiderschapsattributen – Speurders naar presidentiële campagnes en oppositieonderzoekers Campagne medewerkers Debatten Analyse

Over

Editorial

Tech