Kinderen bouwen zichzelf op uit wat ze in hun omgeving vinden. Dr. Maria Montessori, die in 1896 de eerste vrouwelijke arts van Italië werd, ontdekte dat feit door onderzoek bij kinderen met een handicap. Haar bevindingen over hoe kinderen leren, inspireerden haar om terug te keren naar de Universiteit van Rome om psychologie en filosofie te studeren, en later antropologie te doceren. In 1906 stichtte Dr. Montessori haar eerste Casa dei Bambini, (Kinderhuis) om zestig kansarme kinderen te onderwijzen. Door wetenschappelijke observatie van deze kinderen herkende Dr. Montessori dat zij “met een diepe concentratie reageerden op de materialen, wat resulteerde in een fundamentele verandering in hun manier van zijn, waarbij zij veranderden van het gewone gedrag van fantasie, onoplettendheid en wanorde, naar een staat van diepe vrede, kalmte en orde in hun omgeving.”
Toen Dr. Montessori deze verandering bij alle kinderen in haar omgeving waarnam, concludeerde zij dat zij de ware, normale aard van kinderen had ontdekt, en zij stichtte de Montessori Methode. Later noemde Dr. Montessori deze verandering normalisatie en de nieuwe opkomende kinderen genormaliseerd. (NAMTA, Maria Montessori: Een beknopte biografie).
Dr. Montessori bezocht de Verenigde Staten in 1913. Dat jaar richtten Alexander Graham Bell en zijn vrouw de Montessori Educational Association op. Tijdens haar tweede bezoek aan de VS in 1915, woonde Dr. Montessori de Panama-Pacific International Exhibition in San Francisco bij, waar zij wereldaandacht kreeg met haar “glazen huis” klaslokaal expositie. In 1917 nodigde de Spaanse regering Dr. Montessori uit om een onderzoeksinstituut te openen. Twee jaar later begon ze met een serie lerarenopleidingen in Londen. In 1922 werd zij benoemd tot regeringsinspecteur van scholen. In 1929 richtte zij de Association Montessori Internationale (AMI) op. Omdat zij zich echter verzette tegen het fascisme van Mussolini, werd zij in 1934 gedwongen Italië te verlaten. Dr. Montessori reisde vervolgens naar Spanje en opende uiteindelijk in 1938 het Montessori Opleidingscentrum in Nederland. In 1939 stichtte zij een reeks opleidingen in India. In 1949 stichtte zij het Montessori Centrum in Londen en werd genomineerd voor de Nobelprijs voor de Vrede in 1949, 1950 en 1951. Dr. Montessori overleed in 1952. Haar werk wordt voortgezet door de AMI, evenals door de American Montessori Society (AMS).