Q: Hoe lang duurt het voordat schimmel groeit?
A: Interessante vraag. Als technicus die veel waterschade en schimmelsaneringen heeft uitgevoerd, is het antwoord op deze vraag altijd ongrijpbaar geweest.
Bij het uitvoeren van waterschadebeperkingswerkzaamheden aan projecten die al twee of drie dagen nat waren toen we aankwamen, was mijn ervaring dat er nauwelijks aanwijzingen waren voor microbiële groei.
Als er al aanwijzingen waren, was het meestal die “muffe” geur, waarvan we weten dat het microbiologische vluchtige organische stoffen (MVOC’s) zijn. Normaal gesproken associëren we deze geuren met schimmelgroei.
Maar, zonder zichtbare tekenen van schimmelgroei, was schimmelverontreiniging wel een probleem? Of kon het probleem iets anders zijn dan schimmel?
Bij andere opdrachten was het bij aankomst meteen duidelijk dat het gebouw meer problemen had dan alleen de overstroming. In deze gevallen zagen we zichtbare groei, namen we aan dat het om schimmel ging en stelden we vast dat de locatie naar behoren zou moeten worden gesaneerd.
Uit de New York City Guidelines of Assessment and Remediation of Fungi in Indoor Environments uit 2002 kon worden afgeleid dat schimmel binnen 24 tot 48 uur zou beginnen te groeien. Die uitspraak is in de versie van 2008 geschrapt. Bovendien verwijst de U.S. Environmental Protection Agency (EPA) in haar publicatie, Mold Remediation in Schools and Commercial Buildings, naar de tijdslijn van 24 tot 48 uur om schimmelgroei te voorkomen en stelt dat “zelfs als materialen binnen 48 uur zijn gedroogd, er schimmelgroei kan hebben plaatsgevonden.”
Hoewel in beide publicaties niet specifiek wordt gesteld dat schimmel binnen 24 tot 48 uur begint te groeien, is dit het algemeen aanvaarde tijdsbestek dat door waterschadebestrijders wordt gebruikt om te bepalen wanneer schimmel begint te groeien.
Dus we hebben de gevolgtrekking uit de leidraden dat schimmel binnen 24 tot 48 uur kan beginnen te groeien. We hebben ook persoonlijk tegenstrijdig bewijs: Op sommige verliezen lijkt schimmel te groeien, en op andere verliezen lijkt schimmel niet te groeien.
Observaties van schimmelklussen
Als schimmelsaneerder/educator heb ik soortgelijke verwarrende, vaak tegenstrijdige input verzameld, van talloze klussen.
We hebben waargenomen dat schimmel op sommige oppervlakken groeide, maar niet op andere. We leerden dat het type schimmelverontreiniging dat in huizen wordt aangetroffen, bijna altijd saprofytische schimmel is. Saprofytische schimmel leeft van het rotten van dood organisch materiaal, dus het belangrijkste ingrediënt waarmee we in Noord-Amerika bouwen – hout en hout-gerelateerde producten zoals papier en gipsplaat.
Extra heeft onderzoek aangetoond dat verschillende soorten saprofytische schimmels (verschillende soorten) de voorkeur geven aan verschillende soorten organisch materiaal (voedsel), en aan verschillende temperaturen. Ze geven ook de voorkeur aan verschillende hoeveelheden nattigheid, meestal vochtgehalte genoemd, maar correcter aangeduid als wateractiviteit.
Dus begint schimmel echt te ontkiemen en te groeien (de term die in de schimmelwereld wordt gebruikt is koloniseren) in 24 tot 48 uur?
Bij het uitvoeren van grote schimmelsaneringen wordt gewoonlijk samengewerkt met een industrieel hygiënist (IH) of andere schimmelprofessionals, zoals een gecertificeerd industrieel hygiënist (CIH) of binnenmilieudeskundige (IEP).
Hun taak is het helpen identificeren wat de verontreinigingsproblemen zijn, het kwantificeren van het probleem/de problemen en het opstellen van een werkplan, of protocol, voor sanering.
In sommige situaties zal de IH monsters nemen van een verdacht oppervlak met een steriel wattenstaafje. Soms zal de IH luchtmonsters rechtstreeks op petrischaaltjes verzamelen die een agarvoedselbron bevatten die gunstig is voor de meeste schimmels.
De monsters worden naar een gekwalificeerd mycologisch laboratorium gestuurd. Het op een wattenstaafje verzamelde materiaal wordt “uitgeplaat” op een petrischaaltje zoals dat voor luchtmonsters wordt gebruikt.
Het laboratorium “kweekt” wat de IH heeft verzameld onder ideale omstandigheden van temperatuur en vochtigheid in een incubator.
Payam Fallah, een gepromoveerd mycoloog bij het Indoor Environmental Hygiene Laboratory (IDEHL), meldde in een persoonlijk gesprek met mij dat, in het lab, sporen binnen enkele uren beginnen te ontkiemen en microscopische structuren beginnen te vormen. De eerste kleine zichtbare kolonies van snelgroeiende schimmelsoorten kunnen in ongeveer drie dagen (72 uur) ontstaan.
Kolonies worden groot genoeg om zichtbaar te identificeren en worden geteld in ongeveer vier dagen (96 uur), voordat het petrischaaltje is overwoekerd.
Sommige langzaam groeiende schimmelsoorten kunnen binnen dit tijdsbestek niet snel genoeg kolonies laten groeien. Er wordt een technisch rapport opgesteld waarin staat “welke” schimmelsoorten er groeiden en “hoeveel” kolonies van elke soort werden waargenomen.
Maar… als het 72 uur duurt voordat schimmel ontkiemt en groeit op monsters die zich in een laboratorium onder ideale groeiomstandigheden bevinden, hoe kan schimmel dan in 48 uur ontkiemen en groeien in een normaal gebouw?
Groei van schimmel – een praktijktest
Toen de instructeurs van de Restoration Sciences Academy bezig waren met het schrijven van onze schimmelhandleiding voor de driedaagse en vierdaagse schimmelcursussen, werd deze zelfde vraag een belangrijk onbeantwoord punt. We besloten een experiment uit te voeren.
Tijdens de nazomer in onze vestiging in Pittsburgh besloten we te kijken of we konden bepalen hoe lang het duurt voordat schimmel zich heeft gekoloniseerd (gegroeid).
We namen een normaal stuk gipsplaat van 1,5 bij 1,5 meter en sneden het doormidden, waardoor we twee stukken van elk 1,5 bij 1,5 meter kregen. Eén stuk werd in een bak met behang geplaatst en het andere stuk werd alleen tegen de muur geplaatst (wat we een “controle”-exemplaar zouden noemen)
Beide stukken werden in een garage met twee auto’s geplaatst. De bak met de gipsplaat werd gevuld met water. Beide stukken mochten daar gewoon blijven zitten. We vulden de bak elke dag naar behoefte, en namen elke twee tot drie dagen foto’s.
De garagedeur van de faciliteit werd geopend en gesloten, omdat het gebouw werd gebruikt voor andere werkzaamheden. Als zodanig werd de garage blootgesteld aan normale buitenlucht, inclusief schimmelsporen in de lucht.
De temperaturen varieerden van een minimum van 60 graden Fahrenheit tot een maximum van 85 graden Fahrenheit. De luchtvochtigheid werd niet gemeten, maar was typisch voor de maand september in Pittsburgh.
Dit was gewoon een “laten we eens kijken wat er gebeurt” experiment, geen wetenschappelijk experiment; daarom hebben we de omgeving niet nauwkeurig in de gaten gehouden of geprobeerd te controleren.
Schimmelgroei-De verrassende resultaten
We verwachtten dat we na twee tot drie dagen zichtbare schimmelkolonies (schimmelgroei) zouden zien op het stuk gipsplaat dat in de natte behangbak lag. Wat we waarnamen was niets.
Dachten we “misschien is de lucht in Pittsburgh droger”, dan zouden we na vier of vijf dagen schimmelgroei moeten zien. Nog steeds niets. Na acht of negen dagen was er nog steeds niets te zien.
Het duurde 18 dagen voordat we zichtbare schimmelgroei konden waarnemen!
En zoals verwacht, groeide er niets op het niet-natte “controle” stuk gipsplaat.
Iedereen die dit leest en met schimmel te maken heeft gehad, zegt waarschijnlijk iets als “Het is misschien niet zichtbaar, maar het was er wel.”
Weetje dat zeker?
We hebben tegenstrijdige informatie:
- Persoonlijke ervaring met waterklussen: Schimmel lijkt niet op elke klus in 24 tot 48 uur te groeien
- Persoonlijke ervaring op schimmelklussen: De laboratoria doen er 48 tot 72 uur over om schimmel te laten groeien onder ideale omstandigheden
- Niet-wetenschappelijk experiment waarbij schimmel pas op dag 18 zichtbaar was
- De begeleidingsdocumenten impliceren 24 tot 48 uur voor schimmelgroei.
De wetenschap van schimmelgroei
Met deze tegenstrijdige informatie is het tijd voor meer onderzoek.
In samenwerking met mijn collega-docenten hebben we een gedetailleerd wetenschappelijk/technisch literatuuronderzoek uitgevoerd en een door vakgenoten beoordeeld artikel gevonden, getiteld “Controlled Study of Mold Growth and Cleaning Procedure on Treated and Untreated Wet Gypsum Wallboard in an Indoor Environment,” door Michael Krause, CIH, van Veritox Inc.
Krause en zijn medewerkers voerden in principe dezelfde test uit als wij, behalve dat zij het deden met een aantal onbehandelde en behandelde wandplaten onder zeer gecontroleerde wetenschappelijke omstandigheden.
Volgens Krause duurde het minstens een week om te bevestigen dat zich onzichtbare microscopische groeistructuren (hyphae) hadden gevormd op natte onbehandelde gipsplaat in een gesloten kantoor.
De schimmelgroeikolonies waren niet zichtbaar op onbehandelde gipsplaat tot drie weken na hun acht weken durende experiment.
De eerste schimmelsoorten die werden gezien waren Acremonium, Penicillium en Cladosporium. Stachybotrys werd nooit waargenomen. Zichtbare schimmel groeide niet op muurplaten die met een primer waren gecoat.
Een studie van Dr. Michael Berry, voorbereid voor het Carpet and Rug Institute (CRI), toonde aan dat gipsplaat en timmerhout, wanneer blootgesteld aan een gecontroleerde omgeving met een temperatuur van 80 graden Fahrenheit en een relatieve vochtigheid van 80 procent, geen zichtbare schimmel vertoonden tot week vijf (35 dagen).
Iedereen die serieus is over vocht en schimmel zou deze beide studies en de geciteerde referenties moeten lezen. Lees ze alstublieft voordat u mij een e-mail stuurt, of een brief aan de redactie. Wat Krause, Berry en andere studies hebben aangetoond is zeer interessant en gaat volledig in tegen wat de meesten van ons hebben aangenomen over de tijd die schimmel nodig heeft om te koloniseren.
Naast Krause’s peer reviewed paper, en Dr. Berry’s studie, ondersteunt aanvullend peer-review onderzoek hun conclusies dat schimmel niet zichtbaar wordt in 24 tot 48 uur.
Een aantal van deze artikelen vindt u aan het eind van dit artikel.
Het is waar dat verschillende saprofytische schimmelsoorten zich in verschillende snelheden koloniseren, en de tijd die nodig is voor kolonisatie wordt beïnvloed door verschillende klimaten en verschillende voedselbronnen. Maar uit de test van Krause, die eigenlijk heel representatief is voor een normaal binnenmilieu, blijkt dat het 21 dagen duurde voordat schimmelgroei zichtbaar was.
Als een lezer van dit artikel een referentielocatie wil hebben voor vrijwel alles wat met schimmel te maken heeft – verschillende soorten, de invloed op de menselijke gezondheid, hoe schimmel verschillende materialen aantast, de invloed van verschillende chemicaliën, etc. – dan is het zojuist uitgebrachte New York State Toxic Mold Task Force rapport iets voor jou. Het is 150 bladzijden lang, met 108 referenties. Naar mijn mening is dit rapport waarschijnlijk het meest complete overzicht van wat er werkelijk bekend is over schimmel.
Wat betekent dit voor ons als waterschadebestrijders en/of schimmelsaneerders? We zullen dit onderwerp binnenkort voortzetten in Cleanfax magazine.
- Krause M, Geer W, Swenson L, Fallah P, and Robbins C. 2006. Controlled study of mold growth and cleaning procedure on treated and untreated wet gypsum wallboard in an indoor environment. J Occup Environ Hyg. 3: 435-441.
- Berry MA, Foarde K, Mitchell C, Bolden K, Walton C, and Adams R. 2002. Final report of the hydrolab project 2001 flooring, humidity, and mold growth.
- Menetrez MY, Foarde KK, Webber TD, et al. 2008. Testing antimicrobial paint efficacy on gypsum wallboard contaminated with Stachybotrys chartarum. Tijdschrift voor Arbeids- en Milieuhygiëne. J Occup Environ Hyg. 5: 63-66.
- Menetrez MY, Foarde KK, Webber TD. 2007. Testing antimicrobial cleaner efficacy on gypsum wallboard contaminated with Stachybotrys chartarum. Env Sci Pollut Res. 14(7): 523-528.
- Price DL, and Ahearn DG. 1999. Sanitation of wallboard colonized with Stachybotrys chartarum. Curr Microbiol. 39: 21-26.
Richard Driscoll heeft een B.S. in werktuigbouwkunde van het Clarkson College of Technology, een MBA van de University of Dayton en is momenteel bezig met zijn doctoraat. Hij is professor aan de Webster University, waar hij colleges op graduaat- en undergraduaatniveau geeft over marketing, internationaal bedrijfsmanagement en bedrijfsmetriek. Hij is een Institute of Inspection, Cleaning and Restoration Certification (IICRC) Certified Master Restorer en een erkend instructeur. Driscoll is geraadpleegd door staatsoverheden over wetgeving met betrekking tot de schoonmaak- en restauratie-industrie. Hij is ook de auteur en instructeur voor Restoration Sciences Academy’s MR-110 en MR -210 microbiële saneringslessen. Hij is te bereiken op [email protected].