In sommige gevallen kunnen deze drub misbruik klinieken de juiste keuze zijn voor degenen die in een vroeg herstel zijn. In andere gevallen kunnen verschillende soorten verslavingsherstelprogramma’s het individu beter van dienst zijn. Ongeacht het type behandeling waarvoor wordt gekozen, uitgebreide zorg is altijd nodig.
Een methadonkliniek is een plek waar iemand die verslaafd is aan opioïden gebaseerde drugs, zoals heroïne of voorgeschreven pijnstillers, een op medicatie gebaseerde therapie kan krijgen. Patiënten krijgen methadon, of de merknaamversie die bekend staat als Dolophine, wat een opioïde pijnstiller is. Deze medicamenteuze behandeling wordt vaak substitutietherapie genoemd.
Volgens de Substance Abuse and Mental Health Services Administration kan methadon worden toegediend als pil of in vloeibare en wafelvorm. Het wordt gebruikt om het begin van opioïdenontwenning te voorkomen en, via het fenomeen van kruistolerantieontwikkeling bij regelmatig gebruik, de effecten van opiatenpijnmedicatie te blokkeren, waaronder morfine, codeïne, oxycodon en andere semi-synthetische opioïden. Hoewel de behandeling door een arts moet worden voorgeschreven, is het geen remedie voor verslavingsproblemen. Het wordt niettemin als effectief beschouwd tijdens het behandelings- en rehabilitatieproces als onderdeel van een uitgebreid behandelingsprogramma.
De twee belangrijkste soorten klinieken voor drugsmisbruik zijn openbaar en particulier. Alle methadonklinieken in de VS zijn strikt gereguleerd door staats- en federale wetten. De behandeling in een kliniek heeft verschillende effecten. Mensen die er een hebben bezocht, kunnen de volgende voordelen zien.
- Vermindering of voorkoming van de ontwenningsverschijnselen van opioïden
- Vermindering van het verlangen naar opioïden
- Blokkering van de effecten van illegale opioïden
- Lichamelijke behoefte aan illegale of anderszins misbruikte opioïden verminderen, zodat iemand weer normaal kan functioneren in het dagelijks leven
Wie zal het vaakst een methadonkliniek bezoeken?
Er zijn veel methadonklinieken in de Verenigde Staten. Uit SAMHSA’s 2011 OTP Survey bleek dat in 2010 bijna 245.000 mensen waren opgenomen in opiaatbehandelingsprogramma’s. Meer dan de helft van de opgenomen personen had behoefte aan onderhouds- en detoxificatiediensten. Methadon was de belangrijkste medicatie die werd gegeven aan mensen in behandeling; het onderzoek meldde bijna 270.000 mensen die methadon kregen in maart 2011.
Iedereen die verslaafd is aan opiaten kan onder toezicht van een arts een methadonkliniek bezoeken. Meer dan de helft van de mensen die een methadonkliniek bezoeken zijn mannen, hoewel een aanzienlijk percentage van de bezoeken ook door vrouwen wordt afgelegd.
Bijna een derde van alle behandelde mensen was twee jaar of langer in hetzelfde programma. De SAMHSA-enquête merkte ook op dat veel veteranen in behandelingsprogramma’s zaten, vaak in faciliteiten die worden beheerd door het Department of Veterans Affairs.
SAMHSA’s 2014 National Survey on Drug Use and Health schatte dat 435.000 mensen heroïne gebruikten, rekening houdend met degenen van 12 jaar en ouder. Mensen in de leeftijdscategorie 18-25 jaar hadden de meeste kans om heroïne te misbruiken, hoewel de studie een toename van het gebruik door volwassenen van 26 jaar en ouder weerspiegelde.Ongeveer 2,9 miljoen volwassenen van 26 jaar en ouder gebruikten pijnstillende medicijnen voor niet-medisch gebruik, volgens de studie. In de 2011-editie van de studie kreeg iets meer dan 11 procent van de mensen die drugs of alcohol misbruikten, de medische behandeling die ze nodig hadden.
Volgens de Amerikaanse wet kan methadon alleen worden gegeven via een SAMHSA-gecertificeerd opioïdebehandelingsprogramma. Deze faciliteiten bieden een scala aan diensten. Cliënten kunnen hulp krijgen bij het verminderen of elimineren van drugsgebruik of bij het voorkomen van drugsgebruik. Een OTP-faciliteit kan ook de verspreiding van infectieziekten aanpakken en preventieve maatregelen nemen tegen criminele activiteiten om het welzijn en de kwaliteit van leven van mensen in behandeling te verbeteren.
Gewoonste redenen om een methadonkliniek te bezoeken
Methadon is al sinds 1947 legaal in het land. Het staat erom bekend dat het de ontwenningsverschijnselen van drugs een dag onderdrukt. Soms werkt het tot 36 uur na toediening, volgens het National Drug Intelligence Center’s Methadone Fast Facts.
Er zijn eigenlijk verschillende omstandigheden waarin iemand een kliniek kan bezoeken. De meest voor de hand liggende is om verlichting te zoeken in de dagelijkse strijd met opiaatmisbruik. Mensen kunnen naar hun afspraak gaan om te voldoen aan de eisen van een lopend drugsbehandelingsprogramma. Het is ook mogelijk voor iemand die terugvalt op een gewoonte om methadon te zoeken om hunkeren of ontwenningsverschijnselen te beheersen.
De eerste keer dat mensen een methadonkliniek bezoeken, krijgen ze meestal geen medicatie. Over het algemeen ondergaan ze een screening waarbij ze met een consulent of verpleegkundige praten over de aard van hun probleem.
Patiënten wordt gevraagd naar hun voorgeschiedenis, mogelijk wordt er bloed- en/of urineonderzoek verricht en worden ze geïnformeerd over het behandelingsprogramma, de doelen en de richtlijnen. De voorgeschiedenis van het drugsgebruik, de bijkomende stoornissen en de invloed van het drugsmisbruik op het leven worden beoordeeld via een klinische evaluatie, terwijl een medische evaluatie de voorgeschiedenis, de huidige gezondheidstoestand, de huidige medicatievereisten en de algemene toestand met betrekking tot het krijgen van methadon bekijkt.
Daarnaast kunnen mensen ook een kliniek bezoeken om counseling-sessies bij te wonen. Counseling kan zich richten op terugvalpreventie, hoe persoonlijke of professionele relaties te herstellen en weer op te bouwen, of om te gaan met stress. Er kunnen groeps-, gezins- en één-op-één sessies worden aangeboden. Het formaat kan per cliënt verschillen, omdat sommige mensen sneller stabiliteit bereiken, terwijl anderen meer tijd nodig hebben.
Patiënten moeten ook een methadonkliniek bezoeken om te voldoen aan de richtlijnen voor het ontvangen van doses. Lokale regelgeving kan voorschrijven of deelnemers dagelijks aanwezig moeten zijn. Afhankelijk van het individu en de omstandigheden, kan men worden toegestaan om doses off-site te beheren en de kliniek minder vaak te bezoeken.
Familieleden, partners en vrienden hebben de mogelijkheid om een programmadeelnemer op elk gewenst moment naar een afspraak te vergezellen. Professionals, zoals artsen, verpleegkundigen en counselors, kunnen regelmatig of periodiek aanwezig zijn in een methadonkliniek. Receptionisten, behandelingsadviseurs en anderen die betrokken zijn bij de zaak van de persoon kunnen er ook zijn.
Hoe de behandeling wordt toegediend
Methadon moet worden toegediend door een team van opgeleide medische professionals. De behandeling wordt gegeven op basis van de hoofdverslaving. Aangezien elke persoon anders reageert op het specifieke type drug en behandeling, wordt de zorg voor elk individu afgestemd op zijn unieke problemen. Dit is niet beperkt tot drugsgebruik. Het programma moet zich ook richten op de juiste behandelingssetting, het gezins- en werkleven, hoe de persoon in de maatschappij functioneert en wat nodig is om functioneel en productief te zijn.
Andere aspecten van het behandelingsprotocol zijn onder meer de duur en andere behoeften. Methadon kliniek behandeling richt zich niet alleen op drugsmisbruik. Er kunnen sociale, medische, werkgerelateerde en juridische zaken zijn die moeten worden aangepakt. Mensen met co-occurring stoornissen, zoals psychologische problemen, moeten hun verslaving en co-occurring stoornissen onder controle hebben, zodat ze een gezondere, productievere toekomst kunnen hebben.
Na een volledige evaluatie van de geschiedenis en de gezondheid van de persoon, kan de behandeling beginnen. Het National Institute on Drug Abuse (NIDA) beschrijft de principes van de behandeling van drugsverslaving, die een basisidee geven van hoe verslaving in het algemeen wordt behandeld. Methadon is de voorkeursbehandeling in een kliniek, en maakt vaak deel uit van andere protocollen. Aanbevolen basisbehandelingsopties zijn onder meer:
- Medicatieondersteunde behandeling: Medicijnen op recept kunnen het effect van opioïden op de hersenen blokkeren en zelfs aspecten van de hersenchemie beheren die het verlangen naar en de afhankelijkheid van drugs beheersen. Naast methadon, dat sinds de jaren zestig van de vorige eeuw wordt gebruikt, zijn recentelijk ook buprenorfine geïntroduceerd, dat wordt gebruikt om het hunkeren naar drugs te verlichten zonder bijwerkingen; naltrexon, een niet-verslavende stof die de effecten van opioïden blokkeert en geen lichamelijke afhankelijkheid veroorzaakt; en een injecteerbare vorm van naltrexon, bekend als Vivitrol, die maandelijks wordt toegediend in plaats van dagelijks zoals de meeste andere opioïdebehandelingsmedicijnen.
- Cognitieve gedragstherapie (CGT): Drugsmisbruik gaat vaak gepaard met een reeks gedragingen en verwachtingen van de kant van de gebruiker. Counselors kunnen met cliënten werken aan het veranderen hiervan in de hoop mensen op een gezonder spoor te krijgen. Cliënten kunnen ook werken aan het ontwikkelen van verschillende copingvaardigheden. CGT is gebruikelijk voor heroïneverslaafden en in methadonbehandelingen, omdat de therapie zich richt op het omgaan met hunkering naar drugs en algemene stressfactoren die leiden tot drugsmisbruik als copingmechanisme.
- Medische detox: Ontwenning gaat gepaard met veel acute lichamelijke reacties. Sommige kunnen ernstig zijn, maar worden behandeld met medicijnen om het individu voor te bereiden op herstel op de lange termijn. Bij medische detox worden cliënten in de gaten gehouden totdat de ontwenning voorbij is, zodat hun veiligheid en comfort prioriteit kunnen krijgen. Ontwenningsverschijnselen van opiaten nemen over het algemeen na een week af, maar kunnen tot een maand aanhouden. Emotionele symptomen, zoals angst, slapeloosheid en weinig energie, kunnen enkele maanden aanhouden, vooral bij mensen die gewend zijn aan hoge doses opiaten.
Met name lichamelijke symptomen zijn een loopneus, tranende ogen en warm en koud zweet. Iemand die zich onttrekt aan opiaten kan veel geeuwen. Andere symptomen zijn spierpijn, misselijkheid, braken, diarree en buikkrampen.
Risico’s van medicamenteuze behandeling
Methadonbehandeling heeft zijn risico’s. Hoewel het medicijn wordt gebruikt om verslaving te behandelen, kan het verslavend zijn als het niet goed wordt toegediend. De dosering moet voor elk individu worden aangepast, en periodieke aanpassingen zijn meestal nodig. Dit proces staat bekend als inductie en moet nauwgezet worden beheerd door medisch personeel. Zorgverleners moeten altijd een volledige gezondheidsgeschiedenis bij de hand hebben om de veiligheid van de cliënt te waarborgen.
Gemeenschappelijke bijwerkingen van het gebruik van methadon zijn onder meer:
- Licht gevoel in het hoofd
- Vermoeide of oppervlakkige ademhaling
- Korpspijn
- Snelle hartslag
- Vertwijfeling
- Hallucinaties
- Spiertrillingen
- Nausea/overgeven
- Diarree
- Buikkrampen
Bij het gebruik van methadon, kunnen er mogelijke interacties zijn met andere medicijnen. In sommige gevallen kunnen deze van invloed zijn op het hart, terwijl de actieve bestanddelen in andere medicijnen langer dan normaal in het lichaam kunnen blijven, waardoor een overdosis kan ontstaan. Methadon moet altijd in de voorgeschreven dosis en op het juiste tijdstip worden ingenomen. Mensen moeten nooit stoppen met innemen, dubbel innemen na een gemiste dosis, of hun doseringsschema veranderen zonder toestemming van een arts.
Wanneer u methadon gebruikt, is het ook belangrijk om:
- Alcoholgebruik te vermijden.
- Voorzichtig te zijn bij het rijden of het bedienen van machines.
- Bewaar de medicatie bij kamertemperatuur.
- Methadon uit de buurt van lichtbronnen houden.
- Contacteer de hulpdiensten in geval van een overdosis.
Methadon-overdoses komen steeds vaker voor omdat het beter verkrijgbaar is dan vroeger. Omdat het niet dezelfde euforische effecten heeft als andere drugs, kunnen mensen die verslaafd raken dodelijke doses gebruiken om te compenseren. Tekenen van een overdosis zijn volgens MedLine Plus van de U.S. National Library of Medicine onder meer constipatie, misselijkheid, braken en maag-/darmspasmen. Lage bloeddruk, zwakke pols, ademhalingsstoornissen, duizeligheid, vermoeidheid, desoriëntatie, zwakte, blauwe vingernagels en lippen, koude en klamme huid, en coma kunnen ook het gevolg zijn. De gevolgen zijn mogelijk fataal.
Volgens een CDC-rapport is het aantal sterfgevallen door overdosis methadon tussen 1999 en 2009 met een factor 5,5 toegenomen. Alleen al in 2014 zijn 14.000 mensen overleden aan een overdosis op recept van medicijnen zoals methadon.
De voordelen van methadonbehandeling zijn volgens de National Alliance of Advocates for Buprenorphine Treatment onder meer de tientallen jaren ervaring met het gebruik ervan voor de behandeling van opioïdeverslavingen en de kosten die doorgaans lager zijn dan bij andere behandelingen. De prijs kan worden berekend op basis van het inkomen van de patiënt. Als een persoon tolerantie voor de medicatie krijgt, kunnen de doseringen onder medisch toezicht worden verhoogd om de ontwenningsverschijnselen te verlichten. Methadonklinieken hebben geen wettelijke beperkingen wat betreft het aantal patiënten, dus over het algemeen wijzen ze mensen niet af als ze hulp nodig hebben.
Er zijn ook nadelen aan methadonbehandeling, die de neiging heeft te worden toegediend op basis van strikte protocollen. Hierdoor kan de behandelde het gevoel krijgen dat hij geen controle heeft. Iemand die opioïden misbruikt, kan deze drugs nog steeds gebruiken, ondanks het feit dat hij in een behandelingsprogramma zit. Andere nadelen zijn dat je ver moet reizen, dat je soms dagelijks op bezoek moet, en dat je te maken krijgt met eigenwaarde en andere emotionele en psychologische problemen die gepaard gaan met het bezoeken van een kliniek. Ook als een werkgever een urinetest zou doen, kan methadon in de resultaten opduiken.
Ondanks de positieve en negatieve kanten, blijft methadon een veelgebruikte vorm van behandeling voor opioïdeverslaving en ontwenning.
Wanneer methadon vermijden een beter idee is
Mensen moeten methadon vermijden als ze eerder aan de drug verslaafd zijn geweest. Methadon moet ook worden vermeden als alcohol of andere op opioïden gebaseerde stoffen zijn genuttigd.
De combinatie van deze stoffen kan het centrale zenuwstelsel nog verder onderdrukken, terwijl de interactie tussen methadon en alcohol of Valium dodelijk kan zijn, aldus het Centrum voor Verslaving en Geestelijke Gezondheid.
Als iemand een vergelijkbare drugsverslaving of symptomen heeft en methadon krijgt, betekent dit niet dat dezelfde medicatie of dosering geschikt is voor iemand anders, ongeacht hoe vergelijkbaar de twee mensen lijken. Methadon moet worden vermeden tenzij het wordt ingenomen onder toezicht van een medische professional die bekend is met het geval van de persoon in kwestie. Het anders innemen kan onbedoelde gevolgen hebben.
Methadon moet ook worden vermeden door degenen die:
- pijn-, antidepressiva, angstremmers, slaappillen, kalmeringsmiddelen of antihistaminica gebruiken
- medicijnen tegen hartritmestoornissen gebruiken
- zwanger willen worden of zijn
- een aanvalsstoornis hebben, zoals epilepsie
- lage bloeddruk
- astma, slaapapneu, chronisch obstructieve longziekte of andere ademhalingsstoornissen
- hoofdletsel in het verleden
- lever, nier-, schildklier-, galblaas-, prostaat-, of bijnierproblemen
Methadon Behandeling Controverse
The American Journal of Psychology zegt dat het DSM-5 handboek, dat artsen gebruiken om psychische stoornissen te diagnosticeren, methadon beschrijft als een veilige stof voor de behandeling van stoornissen in het gebruik van middelen, maar de jarenlange ervaring heeft bewezen dat mensen er voorzichtig mee moeten zijn. Verschillende mythes hebben ook de publieke perceptie geteisterd. Het is een veel langer werkende formulering die bedoeld is om opioïdeverslaving te behandelen. Het risicopotentieel is daarom lager omdat er minder beloning is. Ook zijn mensen die methadon nemen als onderdeel van een medisch protocol eerder lichamelijk afhankelijk dan verslaafd, maar dit kan worden beheerst door de doses onder medisch toezicht te verlagen of te handhaven.
Er zijn ook controverses gerezen tussen methadonklinieken en rechtshandhaving. Het Beyond Methadone-onderzoek in New York City controleerde 29 locaties waar patiënten waren aangehouden door de politie, allemaal in de buurt van behandelingsklinieken. Voor een periode in 2010 had 40 procent van de ondervraagden gemeld te zijn gecontroleerd door wetshandhaving, terwijl 70 procent van de anderen zei getuige te zijn geweest van dergelijke activiteiten.
In 2014 voerde het Institute for Research, Education, & Training in Addictions een onderzoek uit en ontdekte dat er geen toename van criminaliteit was als gevolg van de aanwezigheid van methadonklinieken in Baltimore. Het rapport benadrukt de voordelen van methadon-onderhoudstherapie volgens de CDC. Er werd ook gekeken naar de frequentie van misdrijven binnen bepaalde afstanden van klinieken, wat geen bewijs opleverde voor verhoogde misdaadmeldingen.
Hoe vind je de juiste methadonkliniek
Er zijn een aantal online bronnen voor het vinden van lokale methadonklinieken. Men kan zoeken op staat of stad, beoordelingen van klanten lezen, of verwijzingen krijgen. Sommige sites bieden hulpbronnen op basis van specifieke behandelingsdiensten of zelfs verzekeringsmaatschappijen. In 2011 droeg methadon bij aan 26 procent van de opioïde-analgetica-overdosisdoden, meldde het National Center for Health Statistics, dus het is belangrijk om een ervaren en gerenommeerde medische faciliteit te vinden.
Vind drugs- en detoxbehandelcentra bij u in de buurt
-
Veel staats- en federale richtlijnen hebben betrekking op de veiligheid van methadonklinieken. Men moet zich op zijn gemak voelen in de kliniek en bij de medewerkers. Klinieken die zich niet aan de lokale en nationale regelgeving houden, kunnen het beste worden vermeden en er moet altijd sprake zijn van een schone, ondersteunende omgeving. Vervolgens moeten mensen op zoek gaan naar een kliniek die ze zich kunnen veroorloven. Hoewel er gratis methadonklinieken bestaan, bieden veel klinieken ook betaalplannen en andere betalingsmogelijkheden aan.
Sommige klinieken zijn drukbezocht, en dat kan angst en bezorgdheid oproepen. Andere kunnen zich richten op specifieke bevolkingsgroepen; bepaalde klinieken richten zich bijvoorbeeld op een specifiek geslacht of religie, om het comfort van hun cliënten te maximaliseren.
Ten slotte is het van essentieel belang om een kliniek te vinden die iemands specifieke problemen kan behandelen. Medische detox, ontwenningsverschijnselen, counseling en behandeling van samen voorkomende stoornissen zijn zaken die veel drugsbehandelingsklinieken kunnen behandelen. In veel gevallen kan een uitgebreid, particulier verslavingsbehandelingsprogramma de voorkeur verdienen boven een methadonkliniek. De diensten, het personeel en de reputatie van de faciliteit moeten in aanmerking worden genomen voordat men zich inschrijft voor zorg.