De hoeveelheid land die een paardenbedrijf nodig heeft om elk paard te kunnen houden, varieert. De manier waarop de paarden worden gebruikt, het paardenhouderijplan van de stal en de omliggende gemeenschap zijn belangrijke factoren die bepalen hoeveel land er nodig is.

Sommige links in artikelen maken deel uit van een Amazon Affiliate programma dat inkomsten oplevert om dit merk te ondersteunen. Links worden gekozen door onze redactie.

Er zijn veel dingen te overwegen bij het runnen van een paardenpension faciliteit of uw eigen boerderij. Traditioneel is er een aanpak per hectare om de behoefte aan land in te schatten. Vaak wordt uitgegaan van één paard per acre. In sommige gevallen wordt twee acre aanbevolen voor het eerste paard en een extra acre voor elk volgend paard om overbegrazing van weilanden te voorkomen.

Het bepalen van de behoefte aan land op basis van een areaal per paard houdt echter niet noodzakelijkerwijs rekening met plaatselijke bestemmingsplannen, federale stormwatervoorschriften, managementpraktijken, paardengebruik en de mogelijkheden van het land om elk paard te onderhouden. Het runnen van een paardenboerderij of -faciliteit is hard werken en je moet er niet blindelings aan beginnen.

Denise O’Meara, directeur van educatie bij de Equine Land Conservation Resource (ELCR), raadde het gebruik van de traditionele benadering van het toewijzen van een specifiek aantal hectare op basis van het aantal paarden op de faciliteit af.

“We raden staleigenaren aan om eerst te overwegen wat ze met de paarden doen en wat de draagkracht van het land is,” zei ze.

Een afweging van de draagkracht van het land en het gebruik ervan bij de beslissing hoeveel grond er per paard nodig is, maakt het mogelijk rekening te houden met vele factoren. Deze omvatten algemeen weidebeheer, weide rotatie, mest management, stroom en vijver buffering, en andere beste-management praktijken die kunnen helpen het milieu gezond voor paarden en mensen blijven.

Grondvoer

Paarden zijn van nature ontworpen om aan hun dagelijkse voedingsbehoeften te voldoen door middel van begrazing. Beweiding kan een effectieve, goedkope methode zijn om voedingsstoffen en vezels te verstrekken. Stallen die afhankelijk zijn van weidegang om een deel van het rantsoen van het paard van voer te voorzien, hebben natuurlijk meer grond nodig om voldoende voeding te kunnen geven. Een goede vuistregel is om ten minste 50 procent vegetatieve bedekking te handhaven – of niet meer dan 50 procent kale grond.

Volgens de NRCS Missouri Pasture Management Guide For Horse Owners, zijn paarden problematische grazers. Hoe meer mogelijkheden een paard heeft om te grazen, hoe selectiever hij zal worden in wat hij eet en wat hij achterlaat. Vee en ander vee eten gelijkmatiger al het voer in een weide, ook de minder smakelijke planten. Aan het begin van het seizoen moet het voer in de weide tussen 6″-8″ hoog zijn. De paarden mogen de planten niet minder dan 3″ hoog opeten om een gezonde hergroei te bevorderen.

Terwijl weiland op sommige stallen de voorkeur heeft, gebruiken andere stallen paddocks voor beweging, maar niet voor dieetdoeleinden. Ook dit kan effectief zijn. Niet-begraasde percelen kunnen kleiner zijn en een hogere bezettingsgraad mogelijk maken. In een stal kan een paard bijvoorbeeld beschikken over een uitloop van slechts 20 bij 40 voet. Deze paarden kunnen net zo gezond blijven als paarden die in een weiland van 40 acre lopen, en in hun voedingsbehoeften kan worden voorzien door middel van voer, supplementen en hooi

Deze niet-weidende ruimten worden ook wel droogloopruimten, trainingsruimten, stressruimten of opofferingsruimten genoemd. Volgens de Washington State University’s Managing Small-Acreage Horse Farms, is de minimaal aanbevolen ruimte in een droogplaats 400 vierkante meter per paard, hoewel een grotere ruimte wenselijker zou zijn. In kleinere boxen is het belangrijk om de mest regelmatig te verwijderen om ophoping van mest te voorkomen, wat vliegen kan aantrekken of een geur kan veroorzaken. Offerplaatsen zijn ook een belangrijk onderdeel van rotatiebegrazing plannen die perioden van rust en herstel voor weiden met vegetatie mogelijk maken.

Andere stallen kiezen ervoor om paarden op stal te houden, tenzij de paarden worden uitgelaten. Paardenfaciliteiten die deze aanpak gebruiken kunnen waarschijnlijk meer paarden op een bepaald stuk grond houden dan stallen die een vorm van weidegang bieden.

In elk van deze scenario’s, het bepalen van de hoeveelheid land die nodig is op basis van voeding en beweging alleen houdt geen rekening met andere factoren, zoals de bestemmingsplannen van de gemeenschap en de beste beheerpraktijken.

Best-Management Practices

Zoals eerder vermeld, is een alternatieve benadering van het aantal paarden per hectare de draagkracht van het land en het gebruik ervan in overweging te nemen. Dit model vereist meer denkwerk en een grondig begrip van plaatselijke bestemmingsplannen en plannen voor stormwaterbeheer, aldus O’Meara. Deze aanpak omvat ook een breder stalmanagementplan met weide rotatie, mest management, stroom en vijver buffering, en nog veel meer.

Commerciële stallen moeten worden gevestigd in de nabijheid van ontwikkelde gebieden voor een gemakkelijke toegang tot lessen, training en gestalde paarden. Een nauwere nabijheid van ontwikkelde gemeenschappen betekent dat bestemmingsplannen en verordeningen meer kans hebben om richtlijnen op te nemen voor het aantal paarden dat op een perceel land kan worden gehouden.

“Naarmate de federale, staats- en gemeentelijke regelgeving strenger wordt, kan deze aanpak de norm worden,” zei ze. “Kijk naar het uitgebreide plan van de gemeenschap en de paardenvriendelijkheid van het gebied. Het klinkt als veel werk, maar het is het waard.”

Zelfs buurten die zijn gezoneerd voor paarden zijn misschien niet paard-vriendelijk als er momenteel geen paarden in de gemeenschap zijn.

“Praat met een paar bewoners om een gevoel te krijgen over hoe paard-vriendelijk het gebied is,” zei ze. “Ook al vinden paardenmensen paarden mooi, niet iedereen is het daarmee eens. Sommige mensen zien alleen maar mest op de weg, vliegen of stof.”

Er bestaat helaas geen universele taal voor het bestemmingsplan of de bestemmingsverordening van een stad. Ze verschillen van gemeente tot gemeente en kunnen betrekking hebben op veebezetting, milieuplannen en het aantal paarden dat op het terrein is toegestaan. Deze verordeningen kunnen ook specifieke details bevatten over welke eigendommen wel of geen paarden mogen hebben.

Bij O’Meara’s ouderlijk huis op Long Island, New York, bijvoorbeeld, is de gemeenschap gezoneerd voor paarden op percelen van één acre. Twee paarden zijn toegestaan per halve acre. Maar dat is alleen als er eerder paarden op het perceel hebben gestaan.

“Als er nog nooit paarden op het terrein hebben gestaan, moet je een aanvraag indienen bij de buren en zij moeten de kans krijgen om eventuele bezwaren te uiten voordat de vergunning wordt goedgekeurd,” zei ze.

Ook in deze gemeente zeggen de voorschriften dat de paarden op het landgoed eigendom moeten zijn van een familielid dat op het landgoed woont. Documentatie is vereist als bewijs. Zelfs het houden van een paard voor een vriend is niet toegestaan en wordt beschouwd als een commerciële activiteit, die niet is opgenomen in de bestemmingsplanbepalingen.

Kleinere stallen op een beperkt areaal zullen waarschijnlijk weinig flexibiliteit hebben buiten het uitgebreide plan van de stad. Stallen die groter zijn dan de maximale oppervlakte van de gemeente volgens de verordening, worden over het algemeen beschouwd als landbouwgrond en vallen onder de “right-to-farm laws”, zei ze.

Rurale gebieden kunnen de druk net zo goed voelen als voorstedelijke gebieden. Op sommige plaatsen worden landbouwgemeenschappen vervangen door uitdijende voorsteden. Dat kan betekenen dat de stadsplanningscommissie een herbestemmingsplan overweegt.

Wanneer u op zoek bent naar nieuw onroerend goed, kijk dan eens naar percelen in de buurt en zie of er andere boerderijen te koop staan, wat kan wijzen op een op handen zijnde ontwikkeling. Of je nu al gevestigd bent op een locatie of op zoek bent naar nieuw eigendom, vraag de stedenbouwkundige commissie of ze veranderingen verwachten in de huidige bestemmingsplannen, stelde O’Meara voor.

Eigenaren van stallen moeten zich ook bewust zijn van de milieuregels die zijn vastgelegd in het beheersplan voor stormwater van een gemeente. Deze richtlijnen hebben betrekking op waterkwaliteit en -kwantiteit, maar ook op het voorkomen van bodemerosie door afspoeling, stofbestrijding, enzovoort.

“Deze kunnen onder meer betrekking hebben op de afstand tussen de beek en het hekwerk, zodat paarden er niet in kunnen en het water niet kan opwervelen, infiltratiebekkens en meer,” zei ze.

Hoeveel paarden zijn er te veel?

Dat hangt ervan af. Er zijn veel verschillende antwoorden op deze vraag. Ten eerste, vanuit een economisch standpunt, als je het financieel moeilijk hebt om alle paarden te voeden, dan zijn het er te veel.

Als de maandelijkse pension-, les- en trainingspaarden nauwelijks de bedrijfskosten dekken en er weinig geld overblijft voor “extra’s”, dan is het tijd om eerlijk te evalueren hoeveel paarden er op stal staan en welke er eventueel verkocht kunnen worden.

Als de weiden overbegraasd zijn of andere middelen worden uitgeput, dan zijn er ofwel te veel paarden ofwel is een andere managementstrategie nodig.

Als je niet in staat bent om alle paarden goed te verzorgen, is het tijd om te verkopen. Als de paarden niet de juiste dagelijkse verzorging krijgen – d.w.z. niet dagelijks visueel worden beoordeeld, de stallen niet naar behoren worden schoongemaakt, etc.- dan zijn er te veel paarden voor de beschikbare middelen.

Het verkopen van paarden in de stal kan een moeilijke beslissing zijn, maar als het in het belang van het paard is, zult u zich veel beter voelen als u weet dat elk paard in een situatie is waar het kan worden verzorgd en aandacht/oefening kan krijgen. En geen verkoop hoeft ooit definitief te zijn. Als het een paard is waar je aan gehecht bent, kun je een contract aanvragen dat je de eerste kans biedt om het paard terug te kopen als het in de toekomst te koop komt.

Ook kan er een moment komen dat je te veel paarden van klanten hebt om voor te zorgen. Dezelfde criteria moeten worden gebruikt om die situatie te evalueren. De oplossing kan echter zijn om te investeren in stalpersoneel of het aantal pensiongasten terug te brengen, zodat alle paarden voldoende zorg krijgen.

Take-Home Message

Elke stal is anders in de manier waarop ze afhankelijk is van weiland voor voeding en weidegang. Voordat je een nieuw stuk land koopt of het huidige stuk land dat de stal bezit uitbreidt, is het belangrijk om te beslissen hoe het gebruikt zal worden. Het is ook een goed idee om de plaatselijke bestemmingsplannen en milieueffectrapportages te onderzoeken.